เมื่อโมเลกุลแห่งความคึดถึง... สัมผัสกับอะตอมของห้วงคำนึง..ที่อ่อนไหว ทำปฏิกิริยากับสารเชิงซ้อนบนห้วง..ของหัวใจ คะตะลิตส์คือความชิดใกล้..เพิ่มความรู้สึกในใจ ............ให้เปลี่ยนแปลง......... เกิดเป็นสารเชิงซ้อนโมเลกุลรัก มีหน้าที่หลักคือ.......คอยเติมความห่วงหา ตั้งแต่เริ่มต้นจนถึง.........สิ้นสุดปฏิกิริยา จนกว่าวันเวลาของความห่วงหา...จะหมดไป เอนไซม์ที่คอยขวางกั้น ปฏิกิริยาความรักความผูกพัน..ให้เอนไหว เอนไซม์แห่งการลาจากที่จะคอยพรากให้จากไกล ทำให้โมเลกุลที่เกิดใหม่บนห้วงของใจ..ไม่เติบโต ยับยั้งการทำงานของเอนไซม์... ด้วยไอโซโทปของความรักมากมาย..ในใจนี้ ยังมั่นคงเสมอ...เพราะรู้ว่าเธอเป็นคนดี ปฏิกิริยาความรักทีมี...เกิดขึ้นทุกวินาที .......และจะดำเนินต่อไป...............
30 กรกฎาคม 2547 10:41 น. - comment id 302726
มาอ่านเป็นกำลังใจให้นะครับ
30 กรกฎาคม 2547 11:07 น. - comment id 302754
เข้าใจบรรยายเรื่องที่ยากๆเอาอธิบายได้ง่าย ตามแนวทางแห่งความรู้ ขอชมให้กับการรัง สรรค์รูปแบบใหม่และความสามารถในการนำ เสนอครับ ยอดเยี่ยมจริงๆ ๚ะ๛size>
30 กรกฎาคม 2547 14:37 น. - comment id 302914
ความรักมีความห่วงใย พร้อมด้วยสายใยแห่งความคิดถึง ความห่วงบอกด้วยความคำนึง คือความคิดถึงที่ติดตรึงส่งถึงเธอ *-*ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
30 กรกฎาคม 2547 22:01 น. - comment id 303096
มาอ่านความรักของนักวิทย์กันบ้าง ปฏิกิริยามากมาย..