ขอแนะนำสิ่งดีดีเธอสักอย่าง อยู่ห่างห่างจากฉันดีกว่าไหม รักฉันมากไม่มีประโยชน์อะไร เพราะหัวใจของฉันมันด้านชา มะลิขาวโดนเข็มเล่มน้อยตำ มีรอยดำช้ำชอกบอกปัญหา พรวิเศษใดใดในโลกา หมดปัญญารักษาให้ไปเหมือนเดิม เหมือนดอกไม้โดนเด็ดไปไกลจากต้น สวยไม่ทนในแก้วใสไร้รากเสริม น้ำล้านหยดปุ๋ยแสนเม็ดเจ้าของเติม ดอกก็เริ่มโรยราไม่น่าชม ปล่อยฉันไว้ให้อยู่กับอดีต ฉันได้ขีดชีวิตไว้ให้ขื่นขม ชีวิตเธอควรมีอะไรให้ชื่นชม ปล่อยฉันจมกับความหลังที่ฝังใจ
30 กรกฎาคม 2547 08:45 น. - comment id 302677
ได้อ่านกลอนที่เปิดเผยจริงใจ แฝงความนัย ให้ผู้คนไร้ความหวัง สื่อการกระทำออกมาได้ นิ่มนวลโอนโยนสามารถลดความก้าวร้าวของ ของนัยยะลงด้วยความไพเราะแห่งกลอน๚ะ๛ size>
30 กรกฎาคม 2547 10:58 น. - comment id 302744
มาอ่านเป็นกำลังใจให้นะครับ
30 กรกฎาคม 2547 15:18 น. - comment id 302936
ฉันขออยู่โดดเดี่ยวเปลี่ยวอ้างว้าง กับความร้างห่างหายของใจเขา ดีกว่าเธอมาเสนอคอยเป็นเงา เพราะฉันเป็นดอกหญ้าเนาเท่านั้นเอง *-*ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ กลอนแต่งได้ดีมากเลย โดนใจค่ะ*-*
31 กรกฎาคม 2547 12:01 น. - comment id 303250
เปิดใจบ้างก็ดีนะเพื่อนนะ
31 กรกฎาคม 2547 12:06 น. - comment id 303255
ดอกไม้แห้งก็สวยไปอีกแบบนะจ๊ะ
31 กรกฎาคม 2547 12:19 น. - comment id 303267
ขอบคุณมากๆกับการเยี่ยมเยียนโลกของเพียงพลิ้ว ซาบซึ้งมากๆๆๆๆๆๆฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ