เมื่อยามเธอบาดเจ็บฉันเจ็บด้วย เมื่อยามเธอล้มป่วยฉันใจหาย เมื่อยามเธอมีทุกข์ฉันอยากคลาย เมื่อยามเธอมีเรื่องร้ายฉันอยากฟัง อยากให้เธอได้รับรู้ฉันอยู่นี่ เข้าใจดีถึงเรื่องเธอกับความหลัง และเข้าใจเรื่องร้ายร้ายที่ประดัง เกินฉุดรั้งดับความหวังให้พังลง เธอจะเจ็บเท่าไรฉันเจ็บกว่า เธอโหยหาสิ่งที่หายกลายเป็นผง เธอไม่รู้ว่าอะไรไม่ยืนยง เธอยังคงได้แต่คอยภาพลวงตา ไม่เป็นไร...เพราะอย่างไรจะอยู่นี่ เธอจะดีเธอจะร้ายจะห่วงหา ไม่เป็นไร...นะคนดี...นะแก้วตา เธอมีค่า...คือดวงใจ...ฉันคนเดียว
30 กรกฎาคม 2547 07:09 น. - comment id 302652
เป็นบทกวี ..อันแรก ..ที่เป็นของพี่ปีกฟ้า.. ที่เรนได้อ่าน ..นะคะ.. แบบเรน ..คิดว่า ..พี่ปีกฟ้า คงไม่มีเวลา.. งานมากมาย .. ที่ทำให้.. ห่างกัน.. ใช่เปล่าร่า.. ..เรน..อยากจะบอก..พี่ปีกฟ้า.. ขอบคุณที่ให้เรนมา ..ยิ้มร่า..โชว์ฟัน..อีกครั้งนะคะ.. ก็ตอนที่ ..เข้ามา ..หน้าตาไม่ดี.. แต่ตอนนี้ .. ยิ้มร่า ..พี่ปีกฟ้า..เป็นฮีโร่ .. เรนก็เล้ย ..เขียนได้ ..แบบโอ้โห.. คนตัวโต .. ใจดี ..เรนมี .. ดอกไม้..สีขาวให้.. ..เฮ้อ!.. แบบเรนยิ่งเขียน .. ก็ยิ่ง..เพี้ยนนะคะ.. ..ก็ เรน..อยากจะสื่อว่า.. เรน..ขอบคุณ พี่ปีกฟ้า..ที่สุดเล้ยย .. ตะหากร่า ...
30 กรกฎาคม 2547 07:41 น. - comment id 302660
ขอความสดใสเธอคืนมา ขอวันเวลากลับมาอีกครั้ง ขอความรักให้เธอมีพลัง ขอความหวังให้เธอกลับคืน อยากขออะไรให้มากมาย อยากขอสิ่งใด ๆ อีกหลายอย่าง อยากขอเพื่อให้เธอมีกำลัง อยากขออยากหวังให้เธอคืน อรุสวัสดิ์ยามเช้าครับ ^___^ ~?:*:?:*:?:* ll๛เมกกะ [เมก]๛ll ~*~ ll๛[แค่]คนในนิยาย๛ll *:?:*:?:*:?~
30 กรกฎาคม 2547 09:21 น. - comment id 302683
กลอนลูกผู้ชาย:สื่อความนัยแห่งอารมณ์ได้เปิด เผยชัดเจน การใช้ถ้อยคำกระชับเรียบง่ายออก มาจาก อารมณ์ที่ไม่หวั่นไหว แฝงความจริงจัง จึงทำให ้กลอนสื่อนัยยะแห่งเนื้อความได้ทันที โดยมิต้องตีความอ้อมค้อม ยอดเยี่ยมมากครับ ๚ะ๛size>
30 กรกฎาคม 2547 10:51 น. - comment id 302737
มาสวัสดีพี่ปีกฟ้าค่ะ เพิ่งได้อ่านกลอนพี่ปีกฟ้าเป็นบทแรกเหมือนกัน
30 กรกฎาคม 2547 11:10 น. - comment id 302757
มาสวัสดีเช่นกันครับ มาอ่านเป็นกำลังใจให้นะครับ อีกนิดนะครับ เมื่อไรผมจะได้ลงหน้ากลอนเลื่อนโชว์ซะทีหนอ ต้องรออีกนานไหมครับ น้อยใจจังเลย...ความฝันล้มละลาย..ใจดำจัง..อิ..อิ.... ไม่เป็นไรครับยังไงผมจะไม่ทิ้งบ้านหลังนี้อยู่แล้ว...
30 กรกฎาคม 2547 11:37 น. - comment id 302795
เมื่อยามเธออ่อนล้าน้ำตาไหล เธอรู้ไหมฉันห่วงใยอยู่เสมอ ยิ่งกว่านั้นยามเธอพบประสบเจอ กับปัญหาล้นเอ่อที่เจอมา ฉันก็แสนกลัดกลุ้มไม่แพ้เธอ แถมเสมอที่มีให้คือใฝ่หา อยากให้เธอมีสุขทุกเวลา เพราะทุกคราเธอเศร้าหนาฉันเศร้าใจ ไม่เคยสุขสบายกายสักหน ด้วยเพราะใจใฝ่ร้อนรนทนหวั่นไหว อยากให้เธอมีสุขทุกข์หายไป ในหัวใจของคนดีทุกเวลา *-*กลอนแต่งได้ดีมากเลยค่ะ ชอบจัง*-*
30 กรกฎาคม 2547 11:54 น. - comment id 302813
ขอบคุณที่ปลอบใจพุดพัดชาค่ะ อุ๊บอิ๊บเอาเองอิอิ ก็มันโดนใจเรานี่นา..นะคะ รักคิดถึงดีใจค่ะที่มีผลงานงามใจในรอบปี..
30 กรกฎาคม 2547 11:56 น. - comment id 302815
สวัสดีค่ะคุณปีกฟ้า.. เป็นครั้งแรกที่ได้อ่านกลอนของคุณปีกฟ้า เป็นครั้งแรกที่ได้ทักทายโดยตรง ดีใจมากค่ะ ชอบกลอนของคุณมากค่ะ เรียบ ง่าย ไพเราะ และอบอุ่น หวังว่าคงได้ชื่นชมผลงานของคุณอีกนะคะ และไม่ลืมกล่าวคำว่า *ขอบคุณ* ที่ให้อาศัยชายคาพักพิง แม้นกอกกจะเป็นเพียงมือสมัครเล่น ก็ระลึกในน้ำใจเสมอ ขอให้พบแต่ความสุขนะคะ
30 กรกฎาคม 2547 11:58 น. - comment id 302819
มาชมครับ อ่านแล้วได้ใจดีครับ ได้ข่าวว่านี่กลอนแรกของปีกฟ้าหรือครับ เป็นกำลังใจนะครับ และเว็บเร็วขึ้นมากเลยครับ ขอบคุณนะครับพี่
30 กรกฎาคม 2547 12:12 น. - comment id 302828
ขอทักทาย และสวัสดีคุณปีกฟ้าเช่นกันค่ะ.... ชื่นชม และ นับถือในน้ำใจที่ทำให้มีบ้านหลังนี้เกิดขึ้นะ... ขอให้มีแรงใจยืนหยัดสร้างงานดีๆ เช่นนี้ตลอดไปนะคะ.... ด้วยขอบคุณจากใจค่ะ.... .................................................................................
30 กรกฎาคม 2547 13:02 น. - comment id 302865
กลอนแรกที่น่าประทับใจ... เป็นกำลังใจให้กับการดูแล บ้านหลังนี้ให้น่าอยู่ต่อไปครับ....
30 กรกฎาคม 2547 13:16 น. - comment id 302873
เป็นครั้งแรก . ที่ได้อ่านงานของพี่ปีกฟ้า .. อบอุ่น .. ในตัวอักษร .. มากๆ ค่ะ .. อยากขอบคุณ .. ที่ทำให้มีบ้านอบอุ่นหลังนี้ .. นะคะ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ¤ ¤ KËÅM _ PÖÑG¹ ¤ ¤
30 กรกฎาคม 2547 13:19 น. - comment id 302874
วันนี้กระดานไปเคยมาทักทายเลย...........อยากบอกว่า*****ขอบคุณพี่ปีกฟ้ามากนะค่ะ********ที่ทำให้พวกเรานักกวีได้มารวมกันที่นี่ ณ.......Thaipoem Forever ........ด้วยกันตลอดไป ......... **** รักบ้าน Thaipoem หลังนี้ ****** ขอบคุณที่มีจัดระเบียบบ้านให้.......อิอิ เราเปลี่ยนไปแล้ว...............
30 กรกฎาคม 2547 13:19 น. - comment id 302875
บทกลอนไพเราะมากคะ เป็นครั้งแรกที่ได้อ่านเช่นกันคะ งดงามมากๆ คะ ชื่นชมมากๆ เว็ปดีขึ้นมาเลย เร็วขึ้น ขอเป็นกำลังใจ ให้พี่ปีกฟ้า ดูแล ไทยโพเอ็มต่อไปนะคะ
30 กรกฎาคม 2547 13:25 น. - comment id 302878
พี่ข้างบนมันมั่วๆ ไปหน่อยอะ............ ประมาณว่า........กระดานอยู่บ้านหลังนี้ มาตั้งนานไม่เคยได้....มาทักทายพี่ปีกฟ้าเลย...........วันนี้ฤกษ์ดี...เป็นการเปลี่ยนแปลงบ้านครั้งยิ่งใหญ่.............. จึงขออวยพรให้บ้านหลังนี้อยู่คู่กับพวกเราตลอดไป.......ขอบคุณอีกครั้ง...........
30 กรกฎาคม 2547 14:16 น. - comment id 302902
แม้ห่างไกลเพียงใดใช่ห่างเหิน ยังดำเนินการเป็นเช่นสหาย หากเธอเจ็บฉันย่อมทุกข์สนุกคลาย คงนิยามความหมายมิกลายคำ
30 กรกฎาคม 2547 15:31 น. - comment id 302943
บ้านของเค้า เรามา ขออาศัย เป็นเพียงใบ ของกาฝาก มาฝากฝัน มีความสุข อยู่อย่าง ไม่ห่างกัน ปีกฟ้านั้น นามดี มีน้ำใจ มัดหมี่ค่ะ ชือนี้ ตัวน้อยน้อย คนเรียบร้อย น่ารัก ไม่เหมือนไผ อยู่ดินแดน ขอนแก่น เป็นคนไกล ขออาศัย ชายคาของ ไทโพเอม ยังไม่เคย ทักทาย คุณปีกฟ้า แต่คิดว่า คงใจดี และมาดเข้ม ทำเว็บสวย น่ารัก เนื้อหาเข้ม ไทโพเอม เป็นแหล่งพัก ตำหนักกลอน ฝากให้คุณปีกฟ้านะคะ เว็บมาสเตอร์ที่ใจดีที่สุดค่ะ
30 กรกฎาคม 2547 19:01 น. - comment id 303012
เพิ่งเคยอ่านงานพี่ปีกฟ้าเหมือนกันค่ะ...เพราะจังค่ะพี่ปีกฟ้า...
30 กรกฎาคม 2547 22:18 น. - comment id 303107
เมื่อเธอเจ็บ ฉันจุกช้ำ เป็นสามเท่า เมื่อเธอเหงา ชะแง้มอง อย่าเมินหมาง เธอร้องไห้ น้ำตาฉัน ไหลเป็นทาง เหลียวแลบ้าง คนข้างเคียง ชะเง้อคอย
30 กรกฎาคม 2547 22:25 น. - comment id 303109
เป็นเรื่องแปลกแต่จริงสิ่งเหลือเชื่อ ที่คุณเอื้อเฟื้อจิตคิดถึงหญิง มาผูกพันผันกลอนด้วยใจจริง มอบทุกสิ่งผูกไว้ใจรักเธอ. แก้วประเสริฐ. ผมอีกคนหนึ่งครับที่พึ่งได้อ่านกลอนของคุณทั้งที่เป็นเจ้าของเวปฯนี้ รู้สึกดีใจมากที่เจ้าของฯได้มาเสนอผลงานเพื่อเป็นกำลังใจแก่สมาชิกทั่วๆไปครับ หวังว่าโอกาสหน้าคงจะได้อ่านอีกนะครับจะได้ช่วยเป็นแรงกระตุ้นสมาชิกต่อไป....แก้วประเสริฐ.
30 กรกฎาคม 2547 22:58 น. - comment id 303127
เมื่อคืนนี้ ..ตีสองครึ่ง ถึง ตีห้า ทิกิ ตีสายด่วนซ่อม โมเด็มกะ หน่วยกู้ภัย ADSL Modem แต่ต่างก็ นั่งหลับคาหน้าจอ...อย่างไรก็เข้าเว็บไม่ได้ ต่อให้ ADSL เร็วที่สุด 512 K ก็ตาม วันนี้ ทั้งวัน มั่วกับงานเตรียมเปิดตัวหนังสือ วันนี้ทั้งบ่าย ยุ่งหัวปั่น และ วิ่งออกไปนอกบ้าน ไปจบลงที่บ้านคุณแม่ นั่งหลับให้แม่ดูว่านี่คือลูก เจ้าค้างคาวของแม่ที่ไม่หลับไม่นอน นั่งทำแต่งาน และ ก็ รอจนส่งแม่ขึ้นห้องนอน ดูแลความ เรียบร้อยส่งมอบการดูแลให้พี่ชายแล้ว ทิกิ จึงได้กลับมาบ้าน คว้า คู่มือ ADSL router มาเปลี่ยนค่า จาก enabled เป็น Disabled ตรง กับหนังสือ...จึงสำเร็จ เข้ามาได้ เฮ้อ ประกาศได้เมือ่ 23:00 นาฬิกาค่ะ และก็ได้เห็น บทกลอนปีกฟ้า ที่สวย ใสมาก เกินจะคาดคิด...+!!! เว็บก็เขียนกลอนได้จริงใจดีเหลือเกิน นะคะ ขอชื่นชมเป็นคนสุดท้าย ไม่ทราบเมื่อคืน ทำไมเกิดอะไรกะโมเด็ม ไม่รู้เหมือนกันค่ะ
31 กรกฎาคม 2547 08:17 น. - comment id 303198
จะกี่คราวหนาวเหน็บที่เจ็บซ้ำ มันตอกย้ำอย่างนี้มิมีหาย จนเธอเจ็บเหน็บหนาวความเปล่าดาย ทั้งใจกายสิ้นหวังตายทั้งเป็น อย่าคิดท้อหลงทางเหมือนอย่างก่อน ค่อยค่อยผ่อนผ่านหายคลายความเข็ญ ใช่เพียงเธอเศร้าหมองต้องลำเค็ญ เมื่อฉันเห็นเธอเจ็บฉันเจ็บตาม...
31 กรกฎาคม 2547 18:35 น. - comment id 303471
กลอนพี่ปีกฟ้าน่ารักจังเลย ชอบมากๆคะ เพราะด้วย
4 สิงหาคม 2547 14:34 น. - comment id 305722
กลอนเพราะมากค่ะสัมผัสดีมากมากเลย ชอบมากค่ะ อ่านแล้วอยากมีคนรู้ใจมั่งจัง
4 สิงหาคม 2547 14:34 น. - comment id 305723
กลอนเพราะมากค่ะสัมผัสดีมากมากเลย ชอบมากค่ะ อ่านแล้วอยากมีคนรู้ใจมั่งจัง
5 สิงหาคม 2547 10:16 น. - comment id 306425
เพิ่งมีเวลา..มาอ่านค่ะ คลิกอ่านทีละหน้า..เหนื่อยเหมือนกัน แหะๆๆ....เพราะมากค่ะ....โดนซะ..
31 สิงหาคม 2547 18:25 น. - comment id 320226
แต่งได้ดีครับ เป็นกลอนที่ประทับใจครับ maste
26 กันยายน 2547 10:51 น. - comment id 338325
การที่ได้รักใครสักคนแล้วทุ่มเทให้แบบนี้เป็นสิ่งที่น่าชื่นชมครับ ยามล้มคอยประคอง ยามเศร้าหมอง..ปลอบใจ ยามยิ้ม...เราสดใส ยามเจ็บจะมีฉัน...ทุกวันไม่จากไป แวะมาชื่นชมในผลงานครับ
5 พฤษภาคม 2548 05:11 น. - comment id 414475
...ขอบคุณมากครับสำหรับเนื้อที่เล็กๆที่ทางเวบร์ได้รังสรรค์ขึ้นมาให้ผมได้เขียนฝันของตัวเอง