เป็นเงาใจในฝันจึงรันทด มนต์สะกดมัดใจเธอได้หรือ ทำความดีชนะมิระบือ คงแค่ซื้อเวลา..เท่านั้นเอง ตื่นขึ้นมาพบเขาเราไร้ค่า เพียงมาม่าแก้ขัดจัดวางเผง อิ่มแล้วลืมปลื้มนิดยังติดเกรง นั่งวังเวงในโลกแห่งความลวง สำนึกนักตัวตนกลชีวิต มีเพียงสิทธิ์ของใจให้ความหวง ห่วงอีกนิดปิดไว้ข้างในทรวง เป็นตัวถ่วงทีมช้าล้าเต็มที เขียนใบลาก้มหน้าไม่กล้ากล่าว หวังกลบร้าวก้าวไกลมิใช่หนี แค่ตั้งหลักสักหน่อยปล่อยชีวี สำราญดีเมื่อไรค่อยใกล้กัน...