การเดินทางของบางสิ่งที่เข้ามา แม้จะช้าเกินไปสำหรับการเริ่มต้นในบางสิ่ง แต่ก็เหลือร่องรอยของบางอย่างไว้ อยู่ในความทรงจำตลอดกาล ******************************************* สายลมหนึ่งพัดผ่านเข้ามา พร้อมไออุ่นที่สัมผัสได้อย่างช้า ๆ จากหัวใจอันอ่อนไหว อีกครั้งที่ความอ่อนแอ ทิ้งปัญหาให้กับหัวใจ ดั่งดอกหญ้าในสายลมที่พัดไหว สายลมคือ ใครบางคน คงมีคำพูดแค่ -- สายเกินไป คงมีแค่ คำ ขอบใจ ในความห่วงใยที่มีให้ฉัน ในส่วนลึกของหัวใจ เรามีกันและกัน จะคงอยู่ในความทรงจำ แม้ทางเดินของเรานั้น ไม่มีเธอฉันตลอดเส้นทาง กลีบลั่นทมลอยร่วงเกลื่อนกระจาย กลีบหัวใจที่เดียวดายก็ลอยคว้าง สูดกลิ่นอายของวันเก่าแล้วปล่อยวาง ล้างน้ำค้างในดวงตา แตะแต้มมิตรภาพตรงกลางใจ เนิ่นนานสักเท่าไร...เธอยังเป็นใครที่มีค่า แต่ก็สายเกินไปที่จะบอกว่า...กลับมาเริ่มต้นใหม่.. ฉันมีเพียงรอยยิ้ม ทักทาย พูดจา ถามไถ่ความเป็นไป เพียงความห่วงใย และกำลังใจ ฉันพร้อมหยิบยื่นให้เมื่อเธอต้องการ สายลมหนึ่งพัดผ่านออกไป พร้อมเรื่องราวในหัวใจ...ที่เริ่มเคลื่อนไหวเหมือนถูกไขลาน แล้วค่อย ๆ หยุดลงเป็นหนึ่งความทรงจำอันอ่อนหวาน ไม่เสมอไป...ที่ความรัก...ต้องจบลงอย่างร้าวราน มิตรภาพยังเคลื่อนไหวได้ตลอดกาล...ในหัวใจของผู้รักเป็น
24 กรกฎาคม 2547 11:59 น. - comment id 301945
เพราะมาก ๆ เลยค่ะ
24 กรกฎาคม 2547 12:49 น. - comment id 301960
วันนี้เธอกลับมา..ยืนอยู่ตรงหน้า เพราะเพิ่งรู้ตัวว่า...รักที่มีค่าอยู่กับฉันคนนี้ อยากให้กลับไปรักกัน...เหมือนวันคืนเก่าเหล่านั้นที่มี ที่ยิ้มให้เธอวันนี้..เป็นเพราะฉันยินดีที่เธอเข้าใจ แต่ฉันเลือกที่จะลา แม้ว่าความรู้สึกจะไม่เคยเลือนค่า..ยังคงเดิมตลอดมากับรักที่ให้ ที่รอคอยวันนี้..ก็เพื่อบอกเธอว่ารักดี ๆ มันมีค่าอยู่ตรงนี้..ที่หัวใจ และที่ฉันไม่อาจกลับไป..เป็นเพราะเธอไม่คู่ควรกับความรักยิ่งใหญ่..จากใครสักคน ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ แก้ม .. แวะมาทักทาย .. พร้อมรอยยิ้มค่ะ
24 กรกฎาคม 2547 12:50 น. - comment id 301961
สวัสดีคะ..ข้าวปล้อง ขอบคุณมากคะ ที่แวะมาและชื่นชมบทกลอน สบายดีหรือเปล่า ไม่ค่อยได้เห็นกลอนข้างปล้องเลยคะ จะรออ่านนะคะ..^_____^
24 กรกฎาคม 2547 13:13 น. - comment id 301968
แม้เราต่างกลับมายืนตรงที่เก่า มาผูกเรื่องเล่าของนิทานบางตอนที่ขาดหาย มาเก็บภาพวันวาน...มาเก็บเศษรักที่เคยแตกกระจาย แต่ที่สุดของหัวใจ...เราต่างก็เป็นได้แค่เพื่อนที่ดี ขอบคุณแก้มป่องมาก ๆ คะ ที่แวะมาทักทาย แถมฝากกลอนเพราะซึ้ง ๆ ให้แง่คิดอีกด้วย ดีใจจังเลย ^_______^
24 กรกฎาคม 2547 13:28 น. - comment id 301970
สวัสดีครับน้องแอ๊ปเปิ้ล สายลมคือพี่เมกได้มั้ย อิ_อิ ชักอยากจะเป็นสายลมซะแล้วเมก ถ้าเมกเป็นสายลมนะ รับรองจะไม่ได้เดียวดายในการเดินทาง อิ_อิ อืมสายลมที่เป็นเพียงสายลม ไม่น่าร้าวรานเลยนะ ขอให้ร่มเย็นเพราะสายลมนะครับ อาจเป็นเพราะฉันไม่เคยรักใคร มีเพียงเธอคนเดียวใจเท่านั้น มีเพียงเธอที่เป็นคนสำคัญ จึงได้รักเธอคงมั่นตลอดมา แต่ฉันคงไม่ใช่คนเดียวของเธอ ไม่ใช่คนเลิศเลอนักหนา ไม่ใช่คนที่อยู่ในสายตา ไม่มีค่าพอให้เธอจดจำ เธอถึงไม่เคยที่จะแคร์ รู้ไหมว่าฉันท้อแท้แค่ไหน รักเธอแต่เธอไม่เคยจะใส่ใจ เจ็บปวดมากรู้ไหมคนดี ฯ ~♥:*:♥:*:♥:* ll๛เมกกะ๛ll ~*~ ll๛คนในนิยาย๛ll *:♥:*:♥:*:♥~
24 กรกฎาคม 2547 14:06 น. - comment id 301978
ขอบคุณพี่เมกมาก ๆ คะ...แวะเข้ามาให้กำลังใจ ถามฝากกลอนเพราะ ๆ ให้อีกถ้าพี่เมกเป็น สายลม ก็คิดว่าคงเป็นสายลมแห่งความเหงาคะ เพราะพี่เมกชอบแต่งกลอนเหงา กลอนคิดถึง...เศร้า..ปะปน อิอิ....ตอนนี้รู้สึกอบอุ่นดี ขอสายลมที่ไม่หนาวมาก แค่พอพัดไหวให้หัวใจรู้สึกดีบ้างก็พอ ^___^
24 กรกฎาคม 2547 15:51 น. - comment id 301989
เพราะมากค่ะน้องเปิ้ล ขอบใจมากนะจ๊ะสำหรับบทกลอนนี้ให้พี่
24 กรกฎาคม 2547 15:53 น. - comment id 301990
เพราะมาก ๆ เลยจ้าเปิ้ล อิอิ ไว้วันหลังเราจะมาฝากกลอนของเราไว้ให้อ่านน้า
24 กรกฎาคม 2547 15:54 น. - comment id 301991
หนุ่มน้อยผู้น่ารักมาโหวตให้นะจ๊ะ
24 กรกฎาคม 2547 17:00 น. - comment id 301997
เพราะดีจังเลย
24 กรกฎาคม 2547 17:40 น. - comment id 302002
สายลมหนึ่งพัดผ่านออกไป พร้อมเรื่องราวในหัวใจ...ที่เริ่มเคลื่อนไหวเหมือนถูกไขลาน แล้วค่อย ๆ หยุดลงเป็นหนึ่งความทรงจำอันอ่อนหวาน ไม่เสมอไป...ที่ความรัก...ต้องจบลงอย่างร้าวราน มิตรภาพยังเคลื่อนไหวได้ตลอดกาล...ในหัวใจของผู้รักเป็น ชอบช่วงสุดท้ายมากที่สุดค่ะ เพราะมาก
24 กรกฎาคม 2547 18:31 น. - comment id 302011
ลมไม่เลือกพัด...... มีทั้งกลิ่นไม่ดีและกลิ่นจรุงใจ แต่เราเลือกได้ แอ๊บเปิ้ลเลือกเอากลิ่นหอมมาฝากได้งดงาม ชื่นชมจริง ๆ
24 กรกฎาคม 2547 19:32 น. - comment id 302035
เนินนานสักเท่าไหร่ เธอยังเป็นคนของใจที่มีค่า แม้จะให้กาลเวลาพาไปสักกี่เพลา รักยังคงสวยงามเสมอมาที่มีเรา *-*ไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยจ๊ะ ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลย คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆด้วยจ๊ะ หายไปนานเลย สบายดีไหมจ๊ะ*-*
25 กรกฎาคม 2547 20:47 น. - comment id 302253
เก็บเรื่องความทรงจำ งดงามล้ำไม่สลาย เรื่องราวมีมากมาย เรียงรายร้อยด้วยใจงาม
26 กรกฎาคม 2547 09:44 น. - comment id 302340
สวัสดีคะ..พี่ดอกไม้เหล็ก ดีใจจังที่พี่ชอบ...แอ็ปเปิ้ลฝากบอกขอบคุณพันดาวให้แล้วคะ ยังไงรักษาสุขภาพด้วยนะคะ สวัสดีจ๊ะ..เมย์ และ ชาติ ไง...วันนี้พานายตัวแสบมาด้วยเหรอ ไม่ได้เจอกันตั้งนาน คิดถึงจังเลย ว่าง ๆ นัดกันไปเที่ยวทะเลบ้างนะ อิอิ
26 กรกฎาคม 2547 10:52 น. - comment id 302351
สวยงามในความหมายมากเลย แอ็บเปิ้ล เพราะมากค่ะ น่ารักในความหมายจัง ชอบท่อนนี้ จัง คะ สายลมหนึ่งพัดผ่านเข้ามา พร้อมไออุ่นที่สัมผัสได้อย่างช้า ๆ จากหัวใจอันอ่อนไหว อีกครั้งที่ความอ่อนแอ ทิ้งปัญหาให้กับหัวใจ ดั่งดอกหญ้าในสายลมที่พัดไหว สายลมคือ ใครบางคน แวะมาชื่นชมจ้า พี่ล้านดาว ไม่ได้ บังคับให้มานะครั้งนี้ ฟ้าสีคราม มาด้วยหัวใจ เลยรู้เปล่า อิอิ คิดถึงนะ
26 กรกฎาคม 2547 12:15 น. - comment id 302359
สายลมหนึ่งพัดผ่านเข้ามา พร้อมไออุ่นที่สัมผัสได้อย่างช้า ๆ จากหัวใจอันอ่อนไหว อีกครั้งที่ความอ่อนแอ ทิ้งปัญหาให้กับหัวใจ ดั่งดอกหญ้าในสายลมที่พัดไหว สายลมคือ ใครบางคน ฟ้าสีครามจ๋า...ถ้าชอบท่อนนี้นะ ต้องไปขอบคุณพันดาวเค้า...พี่ล้านดาวของจอย เค้าแต่งให้ อิอิ..ขอบคุณนะที่แวะมาอ่านจ๊ะ คิดถึง..วันหลังมาคุยกันใหม่นะ
26 กรกฎาคม 2547 14:38 น. - comment id 302370
ขอบคุณ เจเจคุง คะ เพิ่งเคยได้ยินชื่อนี่นะคะ ยินดี ที่เห็นเพื่อนใหม่ ๆ เค้ามาเยี่ยมบ้านแอ็ปเปิ้ลคะ Srivijitra ขอบคุณนะคะที่ชอบกลอนแอ็ปเปิ้ล บทสุดท้ายนะ...ตั้งใจแต่งมาก ๆ คะ รวมถึงทุกบทด้วยละ เพราะบทแรก ๆ เค้าเขียนไว้ดี เด๊วเสียชื่อ อิอิ...
26 กรกฎาคม 2547 15:04 น. - comment id 302372
สวัสดีคะพี่ตูน...ผู้หญิงไร้เงา แอ็ปเปิ้ลไม่ได้หายไปไหนนะ...วน ๆ เวียน ๆ อยู่แถวนี้ละ อิอิ ช่วงนี้ไม่ค่อยได้แต่งกลอนบ่อย คอยตามอ่านกลอนเพื่อน ๆ อยู่คะ thaipoem มีปัญหาคะ แต่ยังไงก็ยังคิดถึงพี่สาวเสมอเลย สวัสดีคะ..พี่ฤกษ์ วันนี้ไม่มาป่วนกลอนเปิ้ลแฮะ... ปกติจะบรรยายได้ออกอรรถรสมากเลย อิอิ ขอบคุณนะคะ..ลมไม่เลือกที่จะพัดพากลิ่นมา แต่เราก็เลือกที่จะสูดกลิ่นดีดีไว้ละกันคะ
26 กรกฎาคม 2547 15:11 น. - comment id 302373
สวัสดีคะ..ลุงชัยชนะ เอากลอนมาฝากเพราะเหมือนเดิมเลยนะคะ เก็บเรื่องความทรงจำ งดงามล้ำไม่สลาย เรื่องราวมีมากมาย เรียงรายร้อยด้วยใจงาม เพราะจังเลย...หลานเปิ้ลไม่ค่อยได้ไปเยี่ยมที่บ้านลุงชัยเลย ช่วงนี้งานเยอะ..ปวดกระบาลจังเลย..สบายเปล่าคะ รักษาสุขภาพด้วยละกัน คิดถึงนะคะ ^_____^
30 กรกฎาคม 2547 19:26 น. - comment id 303022
ความรักไม่เคยจากหายไปจากใจ แต่สิ่งที่หายไปคือความเหมือนเก่า เพราะต่อจากนี้จะไม่มีสองเรา แต่ความรักของฉันก็ยังคงอยู่
31 กรกฎาคม 2547 15:47 น. - comment id 303372
ความรักของฉันยังอยู่ที่เดิม แม้บางสิ่งจะเปลี่ยนแปรเพิ่มเติมหรือขาดหาย ตราบพระอาทิตย์ยังขึ้นและตก ดวงดาวยังทอแสงพร่างพราย หากจะมีสิ่งใดที่หล่นหาย...ความรักจะเป็นสิ่งสุดท้ายที่ดับไปในจักรวาล ขอบคุณไหนนะ ที่แวะมาอ่าน เป็นไงบ้าง สบายดีเปล่า คิดถึงนะ....
2 สิงหาคม 2547 11:34 น. - comment id 304293
พันดาว มาอ่านบทกลอนร่วมบทนี้... แต่งได้เพราะจังเปิ้ล ลึกซึ้ง... ----- สายลมแม้จะไม่พัดหวน... บางสิ่งที่แม้นจะผ่านไป.. จากไป.. แต่ยังคงมีคุณค่าในความทรงจำ... ... และ ใช่... ความรักเป็นสิ่งสุดท้ายที่ดับไปในจักรวาล
3 สิงหาคม 2547 14:14 น. - comment id 305011
สวัสดี..พันดาว.. สายลมพัดผ่านไปแล้วในวันนั้น พัดเอาความรักของฉันหล่นหายไปพร่างพรายบนปลายฟ้า ทุกครั้งที่ฝนตก...ความทรงจำเหงา ๆ ก็ก่อตัวขึ้นมา นั่นคงเพราะ..ความรักที่สายลมพัดขึ้นไปบนฟ้าหล่นลงมาบนผืนดิน ขอบคุณนะที่แวะมาอ่าน อ้อ..ขอบคุณที่ช่วยแต่งบทแรก ๆ ให้ด้วย ฟ้าสีครามชมใหญ่เลย อิอิ... ^______^