ใครสักคน

Priest

การได้รู้จักใครสักคน ก็เหมือนการได้หนังสือมาสักเล่มนึง
อาจจะด้วยรูปเล่มที่สวยงามสะดุดตา 
ด้วยบทนำที่ดึงดูดใจหรือด้วยสไตล์การเขียนที่แปลกไม่เหมือนใคร 
ก็ทำให้เกิดความสนใจและอยากลองหยิบหนังสือเล่มนั้นขึ้นมาเปิดดู 
และด้วยความที่ไม่เคยเห็น ไม่เคยรู้ว่าเรื่องราวในหนังสือจะเป็นยังไง 
ความอยากรู้ ทำให้เกิดความตื่นเต้น กระตือรือร้นที่จะหยิบหนังสือเล่มนั้นขึ้นมาอ่าน
แต่เมื่อได้อ่านแล้ว 
บางเล่มเราก็อ่านไม่จบ อยู่ ๆ ก็หมดความสนใจขึ้นมาเฉย ๆ
บางเล่มก็อ่านผ่าน ๆ บางทีก็ลืมและไม่ได้หยิบขึ้นมาอ่านอีกเลย
บางเล่มเราอ่านแล้วรู้สึกประทับใจ แม้ไม่ได้อ่านอีกก็ยังจำเรื่องราวต่าง ๆ ได้ดี
บางเล่มเราอ่านแล้วอ่านอีก อ่านซ้ำหลายรอบ..ไม่มีวันเบื่อ..เป็นหนังสือเล่มโปรดของเรา
หนังสือบางเล่มอาจดูไม่สวย อ่านไม่ค่อยรู้เรื่องในตอนแรก 
แต่ถ้าได้ให้เวลากับมัน ได้อ่านไปสักพักก็อาจจะเห็นคุณค่าที่แฝงไว้ก็ได้
แต่อย่าลืมว่าคนเราไม่ใช่หนังสือ ที่อ่านแล้วจะทิ้งขว้างหรือยกให้ใครก็ได้
คนเราต้องการความรักและเอาใจใส่ 
ก็เรื่องของความรู้สึกมันอ่อนไหวและบอบบางออกอย่างนี้จะให้ทิ้งขว้างกันได้ยังไง 
ถ้าวันหนึ่งเกิดต้องการหนังสือที่เราเคยทิ้งขว้างไม่ใส่ใจ
แต่หาไม่เจอและหาไม่ได้อีกแล้ว..จะมานั่งเสียดายก็คงไม่มีประโยชน์อะไร
แล้วคุณล่ะ ลืมหนังสือไว้ที่ไหนหรือเปล่า ?
It is easy to get, but it is too difficult to keep.