เพลงดาว กับเขาผู้อยู่ห่างไกล
fay
เพลงดาว กับเขาผู้อยู่ห่างไกล
มองฟ้ามืดเมื่อดวงตะวันลับ
นภาประดับดาริกาสว่างใส
ดวงจันทราส่องหล้าแทนดวงไฟ
เหม่อมองไปในฟากฟ้าราตรีกาล
แลเห็นแสงดาราระยิบยับ
ชวนให้ขับลำนำที่เคยขาน
พลางนั่งลงดีดพิณริมลำธาร
ดังวันวานที่เคยจารเพลงดาว
คีตาดังกังวานไปในไพรพฤกษ์
ให้รำลึกค่ำดึกใจเหน็บหนาว
คิดถึงเสียงร้องรับเคยขับกล่าว
วันนี้เปล่าร้างไร้ไม่มีเธอ
อยากวอนดวงจันทราที่ข้ารัก
วอนดาวถักทอใจให้ล้นเอ่อ
ให้รักอิ่มแม้เราไม่พบเจอ
ลมละเมอเพ้อรักฝากบอกที
แม้ระยะทางห่างไกลใช่ขวางกั้น
ให้ดวงจันทร์แลดาราเป็นสักขี
แม้ห่างไกลรักนี้จะทวี
ตราบชีวีสิ้นดับลับจากกัน
จึงขอวอนให้เจ้ารออีกนิด
จะพิชิตขวากหนามให้ถึงฝัน
ให้ดวงใจเราสองผูกสัมพันธ์
ชั่วนิรันดร์ตราบนี้ไม่มีคลาย