นิราศละเมอ..

ละเมอ


เหินห่างแสนห่วง...ดวงจิต
ให้คิด..ถึงอยู่...อาลัยหา
หวงห่วงของรัก...ต้องไกลตา
แสนกลัว...แก้วตา...จะลาไกล
เคยอยู่แนบชิด...พิศพักตร์
หนุนตักพักอยู่..กับหัวไหล่
กลิ่นเนื้อ...หอมอวล..ไม่หวนไกล
อุ่นละไม...หวนกลิ่น...ไม่สิ้นเลย..
ดึกแล้ว...หลับนอน..ผวาตื่น
ขมขื่น...แนบหน้า...ลงกับหมอน
ถอนใจ...ไม่เห็นหน้า...น้ำตานอง
หม่นหมอง...อาลัย...ในค่ำคืน...
				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน