เหินห่างแสนห่วง...ดวงจิต ให้คิด..ถึงอยู่...อาลัยหา หวงห่วงของรัก...ต้องไกลตา แสนกลัว...แก้วตา...จะลาไกล เคยอยู่แนบชิด...พิศพักตร์ หนุนตักพักอยู่..กับหัวไหล่ กลิ่นเนื้อ...หอมอวล..ไม่หวนไกล อุ่นละไม...หวนกลิ่น...ไม่สิ้นเลย.. ดึกแล้ว...หลับนอน..ผวาตื่น ขมขื่น...แนบหน้า...ลงกับหมอน ถอนใจ...ไม่เห็นหน้า...น้ำตานอง หม่นหมอง...อาลัย...ในค่ำคืน...