..๏ สักวาเจ้านกขมิ้นน้อย เจ้าจักคล้อยโบยบินเยือนถิ่นไหน ยามอรุณรุ่งแสงส่องผ่องอำไพ จึ่งลาไกลถิ่นเก่าเหย้าเรือนรัง ข้ามหุบเขาแนวป่าพนาสัณฑ์ ไม่หวาดหวั่นสิ่งใดด้วยใจหวัง คราปีกล้าเหนื่อยกายไร้กำลัง ร่อนลงฝั่งคลองใสใคร่กลืนกิน ระเริงเล่นริมธารอันกว้างใหญ่ พอฉ่ำใจมุ่งแคว้นแดนทักษิณ ชมทะเลฟ้าครามตามสมจินต์ แม้นแปลกถิ่นไม่ถอยชะลอยเพลิน ผ่านแมกไม้บ้านเรือนเยือนเมืองเหนือ เรี่ยวแรงเหลือร่อนฟ้าถลาเหิน ครั้นค่ำไหนค้างนั่นหวั่นเหลือเกิน เกรงเจ้าเพลินทิ้งรังให้ร้างเอย ๚ะ๛
อัลมิตรา 21 ก.ค. 2547 07:59 น. - ID 57674 
1733
5
0
21 กรกฎาคม 2547 09:31 น. - comment id 301367
แต่ไม่เคยลืมแวะมาอ่านกลอนดีๆ ..^_^..
21 กรกฎาคม 2547 10:03 น. - comment id 301371
สักวาเจ้านกขมิ้นน้อย มาเรียงร้อยเรียบเรียงเคียงอักษร บินลดเลี้ยวเที่ยวเลาะแวะเกาะคอน หมายถอดถอนความเหงาให้เบาคลาย สกุณาแวะมาเคียงส่งเสียงกู่ แต่เช้าตรูขับคู่รู้ความหมาย มิตรภาพตราบสิ้นฟ้าหา..มลาย ยินพระพายเรียกตัวมัวเพลินเอย.. ไปล่ะ...เดี๋ยวเป็นพายุ จะยุ่ง..
21 กรกฎาคม 2547 10:26 น. - comment id 301372
เราแต่งขมิ้นดงหลงทาง เดือนก่อนเทียบไม่ได้เลย เยี่ยม ๆ
21 กรกฎาคม 2547 16:08 น. - comment id 301440
.../|\... สวัสดีคุณอัลมิตรา....คุณ คุณ ณ.ที่แห่งนี้.... นกขมิ้นสัญจร....เกรงเจ้าเพลินทิ้งรังให้ร้างเอย... แต่..อึ่งอ่างเช่นเรา.....ก็ยังร้างรังเลย...
21 กรกฎาคม 2547 19:00 น. - comment id 301460
สักวาวิหคนกขมิ้น เจ้าโบยบินผินเอื่อยเรื่อยรอนหา รังอบอุ่นคุ้นไอละมุนตา แม้เหนื่อยล้าใช่ถอนอ่อนลาเลย โลกกว้างไกลใหญ่นักจักสืบค้น เพียรดั้นด้นลิ่วลมหาเฉลย ในหัวใจยังรักมั่นคงเคย ขมิ้นเต้ยตามอยู่คู่เคียงเอย
21 กรกฎาคม 2547 22:25 น. - comment id 301499
สักวานกขมิ้นเยือนถิ่นข้า เสมือนว่าจะมารักปักใจหมาย ไม่คลายคลอนตราบสิ้นฟ้าและสิ้นกาย ใจยังหมายจะเคียงคู่อยู่นิรันทร์ แม้จากไกลใจยังอยู่พร้อมคู่เคียง แม้จากกันสำเนียงเคียงคู่ฉัน จากกันนานแม้จักผ่านกาล คืน.. วัน... โปรดจงรู้จะรักกันนิรันดร์เอย... โอ้เย .... มา ไม่มา มา ไม่มา มา ไม่มา มาๆๆๆๆๆๆ เค้ากะลังเด็ดกลีบกุหลาบอยู่อ่ะ
21 กรกฎาคม 2547 22:59 น. - comment id 301505
สักวาแบบนี้คงไม่ไหว จินตนาการไม่ออกครับ ไม่มีประสบการณ์ เพราะอยู่กับเหย้า เฝ้ากับเรือน ไม่ค่อยได้ไปไหนเอย
21 กรกฎาคม 2547 23:55 น. - comment id 301514
...นกขมิ้นตัวนี้บินไกลเนอะ....หลงดอยกลับไม่ได้เน้อ...อิอิ
22 กรกฎาคม 2547 10:45 น. - comment id 301586
นึกน้อยใจในวาสนาตัวเองนักที่จำต้องพักการมา เยื่อนเพื่อนที่รักในไทยโพเอ็มสองวัน เพราะงาน ประดังทับถม แต่เหมือนสวรรค์มีตาพาให้เว๊ปล่ม ทำให้ ได้้มาทันชื่นชมผลงานสักวาอันยอดเยี่ยม ของยอดกว ีก่อนที่จะหนีจากหน้าหนึ่งไปให้หลง ตา นับว่าเป็นโชควาสนาที่มาทันได้อ่าน ๚ะ๛size>
22 กรกฎาคม 2547 14:43 น. - comment id 301628
คุณรดา .. ขอบคุณมากค่ะ คุณกุ้ง .. ..๏ สักวานกขมิ้นเหลืองอ่อนเอ๋ย เจ้าบินเลยสู่แคว้นแดนเมืองเหนือ ปีกแข็งแรงกำลังช่างเหลือเฟือ พอมีเหลือให้สยายย้ายดินแดน ถึงถิ่นใดบินไปใจสุขสันต์ คราวเหหันจากไปอาลัยแสน ปีกเหลืองามบินไปไกลทั่วแดน สู่ถิ่นแคว้นเคว้งคว้างดั่งเพลิดเพลิน ยามพลบค่ำถลาลงตรงกิ่งไม้ หลบซ่อนใต้พฤกษาน่าสรรเสริญ ร่ายสำเนียงเสียงเสนาะเพราะเหลือเกิน จนยามเกินใกล้พรุ่งรุ่งอรุณ ครั้นเช้าตรู่รับแสงอันแดงเรื่อ เรียวแรงเหลือกายขยับรับไออุ่น สองปีกเริ่มสยายกางอย่างสมดุลย์ สมสกุนต์*บินไปไม่เหนื่อยเอย ๚ะ๛ คุณฤกษ์ .. คุณเขียนได้ดีนะคะ คุณทักทาย .. เช่นกันค่ะ ระลึกถึงเสมอ คุณอาภาภัส .. ..๏ สักวานกขมิ้นบินไปเรื่อย ไม่รู้เหนื่อยบินคว้างอย่างผ่าเผย ไปเป็นฝูงเยือนดินถิ่นคุ้นเคย บ้างล่วงเลยป่าเขาลำเนาไพร แวะพักนั่นค้างนี้มีความสุข กินผลสุกลูกไม้ในป่าใหญ่ ร่อนลงคลองหนองน้ำเย็นฉ่ำใจ จึงลาไกลแดนเก่าทั้งเหย้าเรือน ถึงบ้านไหนเมืองนั่นพลันคอยแจก ผลไม้แปลกลูกหว้าปะปนเกลื่อน ของมากมีมาให้ไม่แชเชือน แล้วจึงเคลื่อนบินไปไม่หวั่นเกรง บ้างแวะชมร่มไทรไม้บุบผา จนหายล้าจึงไกลไม่รีบเร่ง กระเวนไพรไก่เถื่อนเหมือนอลเวง ด้วยหวั่นเกรงนกขมิ้นจิกกินเอย ๚ะ๛ ยัยไหม.. ..๏ สักวาหารังยังไม่พบ จึงขอหลบอยู่ค้างบ้างได้ไหม อยู่เปล่าเปลี่ยวเอกาพาหวั่นใจ เกรงผีไพรย่องหามาจับกิน จะนอนบนกิ่งไม้ในป่าเขา ก็แสนเหงาเศร้าใจไม่จบสิ้น จะขอค้างสักคืนชื่นชีวิน แล้วจะบินต่อไปไม่ท้อเอย ๚ะ๛ คุณชัยชนะ .. :) อยู่กับเหย้าเฝ้าเรือน ดีจังค่ะ คุณรัถยา ..ค่ะ นกขมิ้นมาจากดอย หลงดอยเสียง่ายๆ จังค่ะ คุณทิงนองนอย .. ขอบคุณมากค่ะ สำหรับกำลังใจเสมอมา
22 กรกฎาคม 2547 19:38 น. - comment id 301657
สักวาขมิ้นน้อยคอยตามฝัน ทุกคืนวันใช้เวลาหาจุดหมาย ผ่านยอดเขาลำเนาไพรไปผืนทราย เมื่อเหนื่อยกายพักผ่อนนอนเรื่อยไป อันฉันนี้ต้องบินไกลเท่าใดเล่า จึงเห็นเงาอนาคตที่สดใส หรือรอหมดแรงบินจนสิ้นใจ จะหาใครชี้ทางสว่างเอย ----------------------------- ชื่นชมครับ จะพยายามติดตามผลงานของพี่ นะครับ
23 กรกฎาคม 2547 10:47 น. - comment id 301742
คุณขุนเขา ฯ... ขอบคุณมากค่ะ เป็นกำลังใจให้ ซึ่กันและกัน นะคะ สักวานกขมิ้นบินท่องเที่ยว ซ้ายขวาเลี้ยวกระพือปีกหลีกแสงสี มุ่งสู่แคว้นแดนไกลใจเปรมปรีด์ ระริระรี้เป็นฝูงชักจูงไป แล้วอ่อยคำศรัทธาที่น่าเชื่อ ว่าจุนเจือนกอื่นชื่นสดใส ขมิ้นเอยหาเสียงกระจายไกล อย่าหลงไพรจนลืมรังครั้งก่อนเอย ฯ :)
24 กรกฎาคม 2547 23:57 น. - comment id 302118
ขำครับ ล้อเลียนท่านผู้นำหรือครับ
26 กรกฎาคม 2547 21:21 น. - comment id 302390
ต้องอ้อมออกไปไกลๆหน่อยแล้ววกเข้ามาค่ะ คุณคนผ่านมา ..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
