ก่อนจะบอกออกความอาการช้ำ โอ้ระยำย่ำจิตให้คิดถึง ความเจ็บปวดรวดระร้าวดาวดึงส์ หทัยไร้ที่พึงจึงได้ไป อันปวดหนึ่งเจ็บจริงยิ่งในอก ปวดสดสดปวดจนร่ำน้ำตาไหล แพ้เพียงพิษฤทธิ์ยาหาบรรลัย ก็หาไม่ได้ตายวายชีวัน อันปวดสองปวดหัวจนตัวสั่น ปวดหัวพลันนั้นหนักนักสักร้อยผัน ก็ปันเปลี่ยนเวียนหายกลายดีครัน ปวดนั้นนั้นยังเปลี่ยนเป็นเยี่ยงดี อันเจ็บสามตามเจ็บเจ็บนิดนิด ค่อยสะกิดจิตถลอกลอกไม่หนี ไม่มีหายหาได้คลายสุดอัปรีย์ เจ็บนิดนี้ทวีเร่งเต็มกำลัง โบราณว่า ถ้าคำนวณร่วมความรู้ ชะตาชูดูนภาก็หาขลัง ริสู้ฤทธิ์ลิขิตฟ้า บ้าพลัง หมดความหวังหมดเรี่ยวแรงหมดแสนยา เจ็บแล้วปวดยวดยิ่งทุกจินต์จิต ร้อนสุดคิดฤทธิ์เกินคาดที่อาจหา ร้อนเพราะรักพิษที่รักสุดพรรณนา รักจนบ้ารักคนบ้าบ้าเนิ่นนาน นางเดินเดี่ยวเที่ยวยั่วมั่วทุกทิศ ไม่เคยคิดว่ากล้าบ้าอาจหาญ ร้อยคืนวันพันปีที่ผ่านพาน ไม่เคยพาลเป็นเช่นนี้ไม่ชื่นชม เดินยักคิ้วหลิ่วตาหาสำเหนียก ไม่ต้องเรียกก็พอบอกเพราะเสียงขรม เดินมาลองกับผมผิดนิยม แกล้งไม่สนแต่สุดทนล้นบรรยาย แกล้งควงหนุ่มดุ่มดุ่มเดินเมินหน้าผม ใจระทมจมทุกข์ทุกทิศสาย นั่นแกล้งเล่นหรือเห็นจริงทีเดียวตาย จะลองชายหรือลองเชิงเพื่อเพลินพา วอนสายลมวนเวียนใจเจียนช้ำ จงช่วยนำคำขอโทษอย่าโกรธหนา ยอมแล้วจ้าข้ายอมจริงทุกสิ่งนา ขอเพียงนางกลับมาหาข้าก็พอ
ยวน พระบาท 20 ก.ค. 2547 22:10 น. - ID 57665 
1106
0
0
21 กรกฎาคม 2547 07:50 น. - comment id 301359
หน้าส่วนตัว
อรุณสวัสดิ์ยามเช้าครับท่านยวน
เมกแวะมาอ่านกลอนกระชากใจครับ อิ_อิ สุดยอดดดดดด ขอบอก
ถ้าเรียบเรียงให้สวย ๆ จะน่าอ่านก่านี้อีกเยอะเลยครับท่านยวน กลอนนายอ่ะ
เพราะนะวุ้ย น่าอ่านมากเราขออนุญาตนำมาจัดหน้ากระดาษใหม่นะเพื่อน
ขอบคุณทุกความรู้สึก
ขอบคุณที่เคยมีใจให้
ขอบคุณแม้วันนี้เธอเปลี่ยนไป
ขอบคุณทุกความรู้สึกจริงๆ...ขอบคุณ...
ไม่คิดว่าวันนี้จะมาถึง
ไม่เคยคิดว่าเธอจะลืมฉันได้ง่ายๆ
ไม่เคยคิดว่าต่อไปจะไม่มีเธอข้างกาย
ไม่เคยคิดว่าสุดท้ายต้องมานั่งร้องไห้ เสียใจอยู่คนเดียว
ยังรักเธอมากมากนะ
ไม่คิดว่าจะรักใครได้มากมายขนาดนี้
แม้เยื่อใยจะไม่เหลือในใจเธอ คนดี
ก็ยืนยันจะรักเธอคนนี้และรักตลอดไป
ไม่รู้ว่าอะไรทำให้ใจเธอเปลี่ยน
ไม่รู้ว่าเธอรังเกียจฉันตรงไหน
เธอตัดฉันอย่างไม่เหลือความผูกพัน ไม่มีเยื่อใย
สุดท้ายไม่มีแม้ความห่วงหาอาทรกัน
ยังอยากจะกลับไปเป็นตรงนั้นเหมือนวันเก่า
รอยยิ้มเสียงหัวเราะ ฉันยังจำได้
ไม่อยากให้เธอทิ้งกันไปอย่างง่ายดาย
ถามคำสุดท้ายกลับมารักกันเหมือนเดิมได้ไหมเธอคนดี ฯ
>~♥:*:♥:*:♥:* อิ_อิ *:♥:*:♥:*:♥~
~*~โอ้ระยำย่ำจิต ให้คิดถึง
ความเจ็บปวดรวดระร้าว ดาวดึงส์
หทัยไร้ที่พึง จึงได้ไป
~*~อันปวดหนึ่งเจ็บจริง ยิ่งในอก
ปวดสดสดปวดจนร่ำ น้ำตาไหล
แพ้เพียงพิษฤทธิ์ยา หาบรรลัย
ก็หาไม่ได้ตาย วายชีวัน
~*~อันปวดสอง ปวดหัวจนตัวสั่น
ปวดหัวพลัน นั้นหนักนักสักร้อยผัน
ก็ปันเปลี่ยน เวียนหายกลายดีครัน
ปวดนั้น นั้นยังเปลี่ยนเป็นเยี่ยงดี
~*~อันเจ็บสามตามเจ็บเจ็บนิดนิด
ค่อยสะกิดจิตถลอกลอกไม่หนี
ไม่มีหายหาได้คลายสุดอัปรีย์
เจ็บนิดนี้ทวีเร่งเต็มกำลัง
~*~โบราณว่า ถ้าคำนวณ ร่วมความรู้
ชะตาชู ดูนภา ก็หาขลัง
ริสู้ฤทธิ์ลิขิตฟ้า บ้าพลัง
หมดความหวังหมดเรี่ยวแรง หมดแสนยา
~*~เจ็บแล้วปวด ยวดยิ่งทุกจินต์จิต
ร้อนสุดคิด ฤทธิ์เกินคาดที่อาจหา
ร้อนเพราะรัก พิษที่รักสุดพรรณนา
รักจนบ้า รักคนบ้าบ้าเนิ่นนาน
~*~นางเดินเดี่ยว เที่ยวยั่ว มั่วทุกทิศ
ไม่เคยคิด ว่ากล้าบ้า อาจหาญ
ร้อยคืนวัน พันปี ที่ผ่านพาน
ไม่เคยพาล เป็นเช่นนี้ ไม่ชื่นชม
~*~...เดินยักคิ้วหลิ่วตาหาสำเหนียก
ไม่ต้องเรียก ก็พอบอก เพราะเสียงขรม
เดินมาลอง กับผม ผิดนิยม
แกล้งไม่สน แต่สุดทน ล้นบรรยาย
~*~ แกล้งควงหนุ่ม ดุ่มดุ่มเดิน เมินหน้าผม
ใจระทม จมทุกข์ ทุกทิศสาย
นั่นแกล้งเล่น หรือเห็นจริง ทีเดียวตาย
จะลองชาย หรือลองเชิง เพื่อเพลินพา
~*~วอนสายลม วนเวียน ใจเจียนช้ำ
จงช่วยนำ คำขอโทษ อย่าโกรธหนา
ยอมแล้วจ้า ข้ายอมจริง ทุกสิ่งนา
ขอเพียงนาง กลับมาหา ข้าก็พอ ฯ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
