ได้รักเพียงเท่านี้....

ลอยไปในสายลม

ได้รักเพียงเท่านี้      ดีใจ
ไม่บอกไม่เป็นไร      แค่รู้
รู้เพียงแค่ในใจ        เราก่อน  ก็พอ
ไม่บอกให้เธอรู้         รักนี้   นิรันดร์
ฉันยอมทำทุกอย่างเพื่อเธอได้
แม้ในใจของเธอไม่มีฉัน
ฉันยอมเสียทุกอย่างให้เธอนั้น
แม้ตัวฉันจะเจ็บสักเพียงใด
  ถึงเธอนั้นจะไม่รู้จะไม่สน
แต่ฉันทนที่จะเก็บรักนี้ได้
ถึงเธอจะมีคนรักไม่เป็นไร
ขอแค่ได้เห็นหน้าเธอก็พอ
ฉันจะไม่ขอร้องอะไรหรอก
จะไม่บอกเก็บไว้ไม่ร้องขอ
จะขอแค่แอบรักเธอก็เกินพอ
จะไม่รอให้เธอนั้นมาปันใจ
ขอให้เธอมีความสุขอยู่กับเขา
แม้ว่าเราจะเจ็บสักเพียงไหน
จะเพียงมองดูห่างห่างไม่เป็นไร
เห็นเธอได้มีความสุข..ฉันก็สุขอุรา.................
   ขอแค่เพียงเธอมีความสุข ถึงฉันจะต้องเจ็บเพียงไหน ฉันก็ยอม..				
comments powered by Disqus
  • เถ้าธุลี

    18 กรกฎาคม 2547 12:02 น. - comment id 300365

    ขอแค่ฉันได้มองเธอห่างห่าง
    ใต้ฟ้ากว้างเราได้ยืนร่วมแผ่นผืน
    แม้ความรักที่ให้ไปไม่ได้คืน
    แม้ต้องกลืนน้ำตาฉันยินยอม
    .......................................
    
    ว่าแต่เราแต่งกลอนเศร้า เธอก็เหมือนกัน ช่วงนี้บ่อยนี่
    
  • อาภาภัส

    18 กรกฎาคม 2547 12:05 น. - comment id 300366

    ธรณีนี่นี้                 ใครครอง
    งามเด่นผุดผาดผอง   แผ่วลำ
    คงคุณค่าจิตปอง      ปานเปล่ง   ผกานอ
    หอมส่งนาสากลำ     กลิ่นเนื้อหทัยถวิล
      นางคงยินเอื่อเอื้อ    อรรถรส
    หวังหนึ่งหทัยสด        สู่เจ้า
    เงาใดไป่ปลิดปลด     ปราศวิ่น  ใจคง
    รักอยู่แลเรียงเร้า      ร่วมรู้รักผสาน
  • ลอยไปในสายลม

    18 กรกฎาคม 2547 12:24 น. - comment id 300372

    ตอบ เถ้าธุลี
    
    ขอแค่ฉันได้มองเธอห่างห่าง
    ใต้ฟ้ากว้างเราได้ยืนร่วมแผ่นผืน
    แม้ความรักที่ให้ไปไม่ได้คืน
    แม้ต้องกลืนน้ำตาฉันยินยอม
    .......................................
    
    ว่าแต่เราแต่งกลอนเศร้า เธอก็เหมือนกัน ช่วงนี้บ่อยนี่
    
    .......................................
    
    พอดีว่าช่วงนี้มีอะไรคิดมากมาย อ่านอะไรก็เจอเรื่องเศร้า กลอนที่ออกมาก็เลยเป็นแบบนี้ ไม่ต้องห่วง หากว่าเจออะไรที่ทำให้จิตใจดีแล้วกลอนก็จะออกมาอีกแบบรออ่านเน้อ
    
    นึกว่าจะไม่อ่านซะแล้ว
    
    คิดถึงเรื่องโศกเศร้า             เจ็บใจ
    ไม่อยากจะคิดไป                  จะช้ำ
    แต่ทำไม่ได้ดังใจ                  นึกอยู่
    ยิ่งอ่านยิ่งชอกช้ำ                   โศกเศร้า ในทรวง..
  • ลอยไปในสายลม

    18 กรกฎาคม 2547 12:29 น. - comment id 300375

    ตอบ อาภาภัส
    
    ธรณีนี่นี้                 ใครครอง
    งามเด่นผุดผาดผอง   แผ่วลำ
    คงคุณค่าจิตปอง      ปานเปล่ง   ผกานอ
    หอมส่งนาสากลำ     กลิ่นเนื้อหทัยถวิล
      นางคงยินเอื่อเอื้อ    อรรถรส
    หวังหนึ่งหทัยสด        สู่เจ้า
    เงาใดไป่ปลิดปลด     ปราศวิ่น  ใจคง
    รักอยู่แลเรียงเร้า      ร่วมรู้รักผสาน 
    ...........................
    
    ขอบคุณค่ะที่มาแวะเยี่ยมชม ดีใจค่ะ
    
    นางคงได้รับรู้          ความนัย
    รักอยู่คู่หทัย            แต่งแต้ม
    เพียงได้รับรู้ใจ       พี่ไม่  ลืมนา
    ก็สุขราวไม้แย้ม      ยั่วเย้า  ผู้คน...
  • น่านฟ้า

    18 กรกฎาคม 2547 14:35 น. - comment id 300438

    ชอบบทแรกจังเลยค่ะ  อิอิ  เพราะดี
  • ทะเลไม่เคยหลับ

    18 กรกฎาคม 2547 16:55 น. - comment id 300502

    รักเธอได้เพียงเท่านี้
    ขอคนดี..จงรู้ไว้
    ว่าตัวฉันและหัวใจ
    ...ไม่ใช่ของใคร
    นอกจาก..เธอ
  • srivijitra

    18 กรกฎาคม 2547 18:05 น. - comment id 300523

    เพราะจัง แต่เศร้า นี่แหละ คนแต่งกลอน ขึ้นอยู่กับอารมณ์จริง ๆ  ยิ่งอ่อนไหวมากเท่าไหร่ งานยิ่งออกมาเพราะ ภาษาสวย เป็นการแต่งจากใจและความรู้สึก 
    
  • เมกกะ…ผู้ชายอารมณ์ดี..อิ_อิ

    18 กรกฎาคม 2547 19:29 น. - comment id 300565

         สวัสดีครับน้องแวว
       .ช่วงนี้พี่เมกไม่ค่อยว่างขอโทษนะครับ
    และวันนี้ก็เช่นกันงานก็กำลังยุ่ง ๆ เฮ้ออออ
    แก่แล้วก้องี้ครับต้องรับผิดชอบ  ขอโทษนะ  
    
    ~*~อย่าหลอกให้ฉันรู้สึกว่าตัวเองสูงขึ้น
    ด้วยการย่อตัวนั่งลงต่ำเท่าฉัน
    อย่าบอกว่าโลกเราเหงาเท่ากัน
    เพราะเธอใช้เพียงความเหงารักฉัน
    แต่ฉันใช้ชีวิตทั้งชีวิตที่เหงารักเธอ  
    
    +-*-+-*-+  +-*-+-*-+ YoU dOnt knOw +-*-+-*-+  +-*-+-*-+ 
    
    
  • บริวารเงา

    19 กรกฎาคม 2547 00:41 น. - comment id 300729

    จ๊ะเอ๋ !!
    แอบมาอยู่แถวนี้เอง
    น้องชมรมทั้งสองคน
    ทายซิใครเอ่ย...
    
    +++++++++++++++++
    
    อันอ่อนไหว  อย่าได้คลาย  จากอ่อนหวาน
    อันอ่อนโหย  รอญราน   วิญญาณเจ้า
    อันอ่อนโยน  พริ้วลมโบก  จากขุนเขา
    อันอ่อนเยาว์  ยามเมื่อเจ้า  เกลากวี
  • ลอยไปในสายลม

    19 กรกฎาคม 2547 11:44 น. - comment id 300897

    ตอบ น่านฟ้า
    
    ชอบบทแรกจังเลยค่ะ  อิอิ  เพราะดี 
    
    .......................
    
    ขอบคุณนะคะที่ชอบกลอนนี้
    
    กลอนสื่อถึงรักแท้               จากใจ
    กลอนมอบความห่วงใย       จากข้า
    กลอนเป็นสื่อแทนใจ          จากจิต
    กลอนมอบรักไม่ช้า             ส่งให้  แด่เธอ..
  • ลอยไปในสายลม

    19 กรกฎาคม 2547 11:54 น. - comment id 300902

    ตอบ ทะเลไม่เคยหลับ (พี่ป้อม)
    
    รักเธอได้เพียงเท่านี้
    ขอคนดี..จงรู้ไว้
    ว่าตัวฉันและหัวใจ
    ...ไม่ใช่ของใคร
    นอกจาก..เธอ 
    
    ......................
    
    ขอบคุณนะคะที่เข้ามาอ่านช่วงนี้ไม่ค่อยได้ msnเลย ไม่ค่อยได้คุยกัน ไม่เป็นไรนะคะ จะติดตามผลงานของพี่เสมอ...
    
    ขอบอกว่าหัวใจฉัน 
    ก็มั่นต่อเธอเหมือนกัน
    แม้ว่าจะนานวัน
    แต่รักกันจนวันตาย...
  • ลอยไปในสายลม

    19 กรกฎาคม 2547 12:11 น. - comment id 300910

    ตอบ srivijitra
    
    เพราะจัง แต่เศร้า นี่แหละ คนแต่งกลอน ขึ้นอยู่กับอารมณ์จริง ๆ  ยิ่งอ่อนไหวมากเท่าไหร่ งานยิ่งออกมาเพราะ ภาษาสวย เป็นการแต่งจากใจและความรู้สึก 
    ......................
    
    ขอบคุณนะคะที่แวะมาเยี่ยม
    
    ความรักยากหา
    นำพาความเศร้า
    แต่ว่าใจเรา
    ยังเฝ้ารักกัน..
  • ลอยไปในสายลม

    19 กรกฎาคม 2547 12:17 น. - comment id 300915

    ตอบ พี่เมก
    
    สวัสดีครับน้องแวว
       .ช่วงนี้พี่เมกไม่ค่อยว่างขอโทษนะครับ
    และวันนี้ก็เช่นกันงานก็กำลังยุ่ง ๆ เฮ้ออออ
    แก่แล้วก้องี้ครับต้องรับผิดชอบ  ขอโทษนะ  
    
    ~*~อย่าหลอกให้ฉันรู้สึกว่าตัวเองสูงขึ้น
    ด้วยการย่อตัวนั่งลงต่ำเท่าฉัน
    อย่าบอกว่าโลกเราเหงาเท่ากัน
    เพราะเธอใช้เพียงความเหงารักฉัน
    แต่ฉันใช้ชีวิตทั้งชีวิตที่เหงารักเธอ  
    
    +-*-+-*-+  +-*-+-*-+ YoU dOnt knOw +-*-+-*-+  +-*-+-*-+ 
    
    ............
    
    หวัดดีค่ะ พี่เมก
    
    ยังแต่งกลอนได้หวานปนเศร้าเหมือนเดิมนะคะ ที่ถ้าว่าง กลอนคงหลายบท ยังไงก็ให้พี่ทำงานได้สำเร็จทุกๆอย่างนะคะ ชอบกลอนจังเลยค่ะ 
    
    เพราะเธอใช้เพียงความเหงารักฉัน
    แต่ฉันใช้ชีวิตทั้งชีวิตที่เหงารักเธอ  
    
    ความหมายดีมากเลยค่ะ
    
    ถึงฉันจะใช้เพียงความเหงาเพื่อรักเธอ
    แต่ชีวิตฉันมอบให้เธอทั้งชีวิตเสมอ
    เท่ากับที่ชีวิตเธอมอบให้ฉันในวันนี้
    และฉันยินดีที่จะรักเธอตลอดไป..
  • ลอยไปในสายลม

    19 กรกฎาคม 2547 12:23 น. - comment id 300918

    ตอบ บริวารเงา
    
    จ๊ะเอ๋ !!
    แอบมาอยู่แถวนี้เอง
    น้องชมรมทั้งสองคน
    ทายซิใครเอ่ย...
    
    +++++++++++++++++
    
    อันอ่อนไหว  อย่าได้คลาย  จากอ่อนหวาน
    อันอ่อนโหย  รอญราน   วิญญาณเจ้า
    อันอ่อนโยน  พริ้วลมโบก  จากขุนเขา
    อันอ่อนเยาว์  ยามเมื่อเจ้า  เกลากวี 
    
    ...................
    
    หวัดดีค่ะ ขอบคุณนะคะที่เข้ามาอ่าน แต่ไม่แน่ใจว่าเป็นใคร จำไม่ได้จริงๆ ค่ะ ช่วยบอกอะไรที่เป็นรหัสหน่อยได้ไหมคะ เพื่อนพี่เต๋อแน่ๆเลย ใช่ไหมคะ
    
    กลอนไพเราะเพราะพริ้งเสนาะหู
    เมื่อฟังดูอ่อนไหวใจโอนอ่อน
    สุขหทัยโศกเศร้าเคล้าอาวรณ์
    รักออดอ้อนมากมายใคร่อ่านดู...
  • บริวารเงา (วรรณศิลป์ 46)

    29 กันยายน 2547 12:02 น. - comment id 340389

    ก๊าก!!
    ยัยแวว ไม่รู้จัก บริวารเงา
    จริงๆ ด้วย
  • ลอยไปในสายลม

    25 ตุลาคม 2547 14:09 น. - comment id 357038

    ก้มันไม่รู้จักจริง นี่คะ ใช่พี่ต้นอ๊ะเปล่าเนี่ย สงสัยแล้วนะ อิ อิ ......
    
    ตอบ บริวารเงา

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน