ดังไฟเผา พาใจ ให้ร้อนรุ่ม ปัญหาสุม เติมเชื้อ เพื่อเผาผลาญ ทั้งเรื่องเก่า เรื่องใหม่ คงแหลกราญ ไฟกองนั้น ดับไม่ได้ ใจเจ้ากรรม ยิ่งสาดน้ำ ไม่ดับ กลับลุกโชน น้ำมันโดน เปลวไฟ ไปโหมซ้ำ น้ำหรือนั่น หรือน้ำมัน ให้กระหน่ำ อัคคีทำ ฤดีร้อน ให้อ่อนใจ ร้อนรุ่มเร้า เผากบาล ซ่านซึมเศร้า ทุกข์เป็นเงา ตามติด ชิดหทัย คอยมาย้ำ คอยมาทำ ให้มอดไหม้ แล้วหัวใจ จะทน หรือจนใจ อยากดับไฟ ข้างใน ให้หายร้อน ที่ใจก่อน ควรทำ จงจำไว้ ดับตรงไหน ที่ใคร ก็ไม่ได้ กลางหัวใจ ก่อกำเนิด เกิดระทม ตั้งสติ ดับไฟ ในใจนี้ ด้วยฤดี ที่สว่างทางสุขสม ดับด้วยคิด ดับด้วยใจ ไฟอารมณ์ ค่อยค่อยข่ม บ่มฟื้น คืนความฝัน ไปตรงนั้น ตรงที่มัน เกิดปัญหา ในอุรา ของเรา เพียงเท่านั้น หน้าไหนไหน จะดับได้ ไม่มีวัน น้ำตาฉัน จะดับไฟ ในใจเอง น้ำที่ไหน คงดับมันไม่ได้ น้ำในตาเท่านั้น
18 กรกฎาคม 2547 08:50 น. - comment id 300269
เก่งมากเลย จากกลอนที่งดงามไพเราะเป็นระ เบียบของถ้อยแห่งตัวอักษร แต่สามารถสะท้อน ถึงอารมย์ที่ผันแปรอ่อนไหวที่ทำให้ใจเศร้า และ ยังสามารถสื่ออารมย์โศกเศร้าให้ผู้อ่านได้สัมผัส ถึงได้ถึงความเร้าร้อนแห่งอารมย์ ยอดมาก๚ะ๛ size>
18 กรกฎาคม 2547 09:25 น. - comment id 300279
ดับไฟ..เผาไหม้..ในจิต ความคิด..ควบคุม..เอาไว้ สงบ..สยบ..กลบไฟ น้ำตาไหล..มอดดับ..อย่ากลับคืน ...................................................
18 กรกฎาคม 2547 22:07 น. - comment id 300658
อืมม คงไม่มีน้ำที่จะดับไฟในใจได้หรอกค่ะ นอกจากสติ .. น้ำตามีค่ายิ่งนัก ถ้าจะต้องหลั่ง ควรหลั่งเพื่อการยินดีอย่างสุดปลื้มคงจะดีกว่าความระทมใจ :) รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ฝนตกกระจายไปทั่วเลย ตอนนี้
19 กรกฎาคม 2547 14:30 น. - comment id 301040
สวัสดีหนุ่มน้อย..ยังเจ็บปวดทุกตัวอักษรนะ... แต่เขียนได้ดีแล้ว ขอให้มีความสุขนะ.. อย่าคิดอะไรมาก ลืมๆไปซะบ้างก็จะดีเอง...