เกิดเป็นคนก็หวังกันไป หนักเพียงใดไม่เคยหวั่นเกรง เส้นทางเราใจเรากำหนดเอง ใครอย่าข่มเหงไม่เคยกลัวใคร ตื่นลืมตามองฟ้ามองดิน ได้ทำกินก็พอสุขใจ หากว่าคนมองคนเป็นอื่นไป เป็นคนแต่เพียงกายหัวใจไม่ใช่คน ชีวิตดิ้นรนทุกคนต้องสู้ ตาดูหูฟังใจฝัน ต่างมีจุดหมายมากมายคละกัน ใครถึงก่อนคนนั้นโชคดี อยู่รวมกันก็เหมือนกอไผ่ หากมีใครสู้ด้วยศักดิ์ศรี ดังไผ่ลอดกอคอยรอให้เกิดมี ช่วยชุบชีวีสร้างศักดิ์ศรีเพื่อมวลชน
กิ่งอ้อกะกดไผ่ 17 ก.ค. 2547 17:36 น. - ID 57489 
1035
3
0
17 กรกฎาคม 2547 17:51 น. - comment id 299925
แตง่กลอนได้ห้าวหาญและฮึกเหมมากเลย นี่ถ้าพวกม๊อบรู้คงต้องแอบขโมยไปอ่านแน่ เลยนะ ถ้ากลอนหายอย่าโทษกันนะ ๚ะ๛ size>
17 กรกฎาคม 2547 19:06 น. - comment id 299996
คนเราเกิดมาต้องมีหวัง ต่อสู้ไปเพียงลำพัง...พอรับไหว รับไม่ได้ก็พัก...ไม่เป็นอะไร หายเหนื่อยก็ลุกขึ้นใหม่...พร้อมฝ่าฟัน +++กลอนเพราะดีค่ะ มาเป็นกำลังใจให้นะคะ+++
18 กรกฎาคม 2547 01:18 น. - comment id 300175
ไผ่เอนกอล้อลมที่พรมพลิ้ว ร่างก็ลิ่วตามลมที่โหมกล้า กลุ่มกอใหญ่เอนไปตามมายา แต่มีหนึ่งลอดออกมาเพื่อพลิกทาง มาเยี่ยมค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
