ความผิดพลาดเคยมีครั้งเก่าก่อน เป็นเครื่องสอนเตือนใจไว้ภายหลัง ทำเอะไรเจ้าเอยจงระหวัง เกิดผิดหวังขึ้นมาอย่าตรอมตรม ความผิดพลาดทั้งหลายที่เกิดขึ้น เจ้าจงยืนสู้ทนไม่ขื่นขม สู้กับมันใจกล้าอย่าตรอมตรม ความระทมจิตใจอย่าให้มี เจ้าจงกล้าจงยืนอยู่บนโลก เจ้าจงกล้าทิ้งความเศร้าความโศกศรี เจ้าจงกล้าเดินหน้าทำความดี สักวันมีฟ้าดินคงเห็นใจ จะขอเป็นกำลังใจให้คนกล้า จะขอเป็นเช่นธาราสายนําใส จะขอเป็นสายลมพัดพายไป คอยเพิ่มเติมความสดใสให้เจ้าเอย
16 กรกฎาคม 2547 15:36 น. - comment id 299529
กลอนที่ไพเราะอ่อนหวาน แต่สามารถรุกเร้าให้ เกิดความฮึกเหมและกำลังใจไร้ความท้อแท้ได้ ถือว่าแต่งได้สุดแสนจะยอดเยี่ยมจริงๆครับ๚ะ๛ size>
23 กรกฎาคม 2547 18:31 น. - comment id 301808
จากคนทีประวัติไม่ดี มอบให้เธอ คนที่ประวัติไม่เคยดี ให้เธอเริ่มประวัติใหม่ที่ดี อดทนให้เหมื่อนฉันที่เธอเคยทำให้ฉันต้องทน .จากคนเคยรัก เธอ
4 สิงหาคม 2547 01:26 น. - comment id 305383
..อย่าเสียใจ ไปเลย นะคนดี.. ..ที่ตรงนี้ ยังมีคน คอยห่วงหา.. ..ยังเฝ้ารอ รองรับ ซับน้ำตา.. ..วันที่เทอ..เหว่ว้า ไม่มีใคร.. ..อย่าเศร้าสร้อย ไปเลย นะคนดี.. ..เทอยังมี วันพรุ่งนี้ ที่สดใส.. ..เมื่อเมฆฝน ที่หม่นฟ้า ซาลงไป.. ..เธอจะพบ กับวันใหม่..ที่สวยงาม.. พร้อมจะอยู่ เคียงข้างกาย ยามไหวหวั่น.. ..พร้อมจะเดิน ร่วมฝ่าฟัน ซึ่งขวากหนาม.. ..ส่งแรงใจ..ให้เธอสู้ อยู่ทุกยาม.. ..จงเดินตาม ความใฝ่ฝัน อันยาวไกล.. ..เปรียบชีวิต เหมือนละคร ตอนหนึ่งๆ.. ..อาจมีซึ่ง ตอนเธอนั้น จะหวั่นไหว.. ..ย่อมต้องมี ตอนเจ็บปวด รวดร้าวใจ.. ..มีตอนที่ ต้องร้องไห้ ทุกข์ระทม.. ..แต่เมือ่ใด ที่บทร้าย ได้พ้นผ่าน.. ..ย่อมถึงวัน..ที่หัวใจ..ไม่ขื่นขม.. ..ปล่อยความเศร้า..ให้ลอยไป..กับสายลม.. ..ถึงจะล้ม..ลุกเดินต่อ...อย่าท้อใจ...