รุ่งทิวาภาษารัก

)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

ในหนึ่งวันนั้นนะหรือคือใจหมาย 
มิเดียวดายอาดูรสูญสิ้นหวัง 
ทั้งทิวา-ราตรีใจนี้ยัง 
ห่วงคนหลังจะรอคอยและน้อยใจ 
 ยามทิวาลืมตาตื่นชื่นในรัก 
ใจแน่นหนักคิดถึงซึ้งกว่าไหน 
ทั้งทิวามีคิดถึงตรึงทรวงใน 
มอบให้ใครหนึ่งคนค้นหามัน 
ไม่คิดเปลี่ยนแปรผันมั่นคงนัก 
อยู่ด้วยรักด้วยใจที่ใฝ่ฝัน 
สักวันหนึ่งคงพบหน้าคนสำคัญ 
ของใจฉันเฝ้ารอต่อเวลา                      พี่ดอกแก้ว  15 กรกฎาคม 2547
จะกี่เดือนกี่วันพันพอศอ
รอแล้วรอรอเร่าเจ้ามาหา 
คงยังคอยคอยรักจะกลับมา
ดั่งวาจาว่าจากพรากเพื่อพบ
รุ่งอรุณอุ่นไอในดวงจิต
เฝ้านิมิตคิดหาเคยคราซบ
จะมั่นคงตราบสิ้นดินไม่กลบ
จะไม่หลบหลีกเร้นเช่นความหลัง
ตราบวันนี้วันไหนวันข้างหน้า
อันตัวข้าขอปลื้มไม่ลืมหลัง
อีกจะขอรอรักมาประทัง
จะปลูกฝังรากลึกผนึกสาน                    ผลิใบสู่วัยกล้า  15 กรกฎาคม 2547
        วันนี้ขอขอบคุณ อาจารย์บุษกร  เมธางกูร  ที่มาร่วมเขียนกลอน ผมได้แบ่งเอาไว้ลงรวมแล้วครับ เพราะอาจารย์แต่งให้ผมเยอะจึงแบ่งมาลงไว้นี่บ้างก่อน  ดีใจครับแล้วก็รู้สึกเป็นเกียรติที่ได้ร่วมผลงานกับฝีมือระดับอาจารย์ ขอบคุณสำหรับหนังสือที่มีคุณค่ายิ่ง ขอให้มีความสุขนะครับ