หน้าส่วนตัว
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
1 เดือน ที่หายหน้าไป
ลมหายใจของคนช่างเดินทาง
คือ ออกไปสัมผัสฟ้ากว้าง...ฟังเสียงลมไหว
ฉันไม่ได้มีอุดมการณ์ สำคัญอะไร
เพราะความอิสระเรียกร้องหัวใจ ฉันก็แค่ไปตามมัน
สูดกลิ่นพเนจร
แล้วพรายยิ้มออกมาเป็นบทกลอน แห่งความฝัน
ฮัมบทเพลงชื่อว่า...เงียบงัน
สนุกเหงาๆ ใต้ดวงตะวัน..ใต้เงาจันทร์และดวงดาว
พอใจที่จะวิ่งไปบนผืนทราย
กระโดดตัวลอยไม่เหน็ดหน่าย ไม่เหน็บหนาว
โดดสูง ตกแรง..ข้อเท้าแผลงเป็นแผลยาว
บ้าเอง เจ็บเอง จะไปว่ากล่าว ความผิดให้ใคร
นํ้าตาร่วงบ้างแต่ยังยิ้มอยู่
ล้มบ้างแต่ยังยิ้มสู้ ยังหยัดอยู่ได้ไหว
เจ็บบ้าง ผิดบ้าง แพ้ก็ช่างไม่หนักหนาอะไร
มีพลั้งก็ต้องมีเริ่มต้นใหม่ เป็นธรรมดา
แค่ยังเดินได้ด้วยขาตัวเอง
มีบ้างที่จะหวั่นเกรง กับวันข้างหน้า
แต่ฉันก็ต้องไปต่อ..ไม่อยู่รอรางวัลแห่งศรัทธา
ฉันไม่เก่ง แต่ฉันกล้า...จะออกล่าความฝันให้เป็นจริง
......................................
ถ้าเรา อยากจะอธิบาย บอกบางคนว่า
ขออยู่ห่างกันสักพัก..ได้ไหม..
จะบอกว่าไงดีล่ะ
อยากมีเวลา...ให้ตัวเองบ้าง
ขอเวลาพัก....ให้หัวใจเราสองคน
หรือ
อยากออกเดินทาง ไปตามหาอะไรบางอย่าง...ด้วยความเป็นนักเดินทางในหัวใจเรียกร้อง
ตรงกันข้าม
ถ้ามีคนมาบอกกับคุณว่า.....ขออยู่ห่างกันสักพักเถอะนะ...
เราจะรู้สึกยังไง...จะตอบว่าไงดีล่ะ
..................
ตอนนี้ เรากำลังทำอย่างนั้นอยู่...
อยู่ห่างกันสักพัก..แค่สักเดือน...
ไม่เจอกันเลย
แค่ โทรหาบ้าง...
ไม่รู้ว่าตัวเอง....ทำได้ยังไง
และไม่กล้าถามอีกคนนั้นว่า...ทนได้ยังไง
.....โกรธหรือเปล่า....
ไม่กล้าถามว่า
รักกันน้อยลงหรือเปล่า........เมื่อเราอยู่ห่างกัน
.............................................................................................................
หนึ่ง หายหน้า หายตาไปเดือนกว่าแล้ว
ไม่รู้ว่า ชาว ไทยโพเอม ลืมกันไปหรือยัง
มีอะไรให้เหนื่อย และ ท้อ หลายเรื่อง
ทั้ง เรื่องงาน และเรื่องจิตใจของตัวเอง
ต่อไปนี้คงไม่ค่อยได้แวะมาบ่อยเหมือนเดิม
แต่ก็พยายามจะแวะเมื่อว่าง
....................
มันอาจจะหมดยุคของเราแล้วก็ได้
อย่างน้อยที่สุด ก็หมดไปแล้วในหัวใจของเราเอง
ขอให้ทุกคนโชคดีนะ
ดูแลตัวเองดีดี
take care
1
be #1st
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
First_January 14 ก.ค. 2547 15:44 น. - ID 57273 
1961
19
0
14 กรกฎาคม 2547 15:54 น. - comment id 298267
ฉันไม่เก่ง แต่ฉันกล้า...จะออกล่าความฝันให้เป็นจริง
ชอบจังเลย............
พี่หนึ่งไปหลบอยู่มุมไหนเนี้ยค่ะ.......
ให้กระดานตามหาแทบแย่.........
ไม่ลืมหรอกจ้า......................
เดินทางไปเถอะค่ะ ไปตามหาอะไรบางอย่างที่มันมากกว่านี้...........ทำตามสิ่งที่เธอต้องการ
กระดานแวะมาด้วยใจคิดถึง.............
14 กรกฎาคม 2547 16:06 น. - comment id 298272
โห...... หายหน้าไปไหนมา คิดถึงจังเลย กลับมาเป็นกำลังใจกันนะครับ
14 กรกฎาคม 2547 17:59 น. - comment id 298324
แต่งกลอนได้ห้าวหาญดีมากครับ ขอให้โชคดีกับการเดินทาง๚ะ๛ size>
14 กรกฎาคม 2547 18:03 น. - comment id 298326
ลึกซึ้งในความหมายจริงๆๆ ขอให้เดินต่อไป ดังใจหวังนะคะ โลกยังคงรอคอยให้เราค้นหา และเราก็ยังต้องเดินทางต่อไป จ้า มาเป็นกำลังใจให้นะคะ และชื่อชม ด้วยจ้า
14 กรกฎาคม 2547 18:58 น. - comment id 298345
หายหน้าไปตั้งหลายวัน พอเจอกันทำไมเป็นอย่างนี้ น้องหนึ่งมีเรื่องเศร้าอะไรเหรอคนดี?? เล่าให้พี่พีไทยโพเอ็มได้รับฟัง... **-** แวะมาเยี่ยม..จ่ะ
14 กรกฎาคม 2547 19:58 น. - comment id 298371
พี่นางฟ้าว่า.. ..บางครั้งคนเราก็ต้องการช่องว่างบ้างนะคะ.. ถ้าเป็นพี่..พี่คงบอกกับเขาตรงไปเลย.. ..อย่างน้อยเราต่างคนต่างก็ได้เวลาเพื่อไปค้นหาความรู้สึกอย่างจริงจัง.. การห่างกันไม่ได้หมายความว่า.. ความผูกพันของเราจะลดลงไปด้วยนี่คะ พี่นางฟ้าจะคอยเอาใจช่วยนะ ไม่ลืมน้องหรอกค่ะ ยังคิดถึงเสมอๆเลย
14 กรกฎาคม 2547 21:34 น. - comment id 298469
ฟากฟ้าทะเลกว้าง อยากก้าวย่างสู่ทางฝัน พร้อมสู้อยู่ทุกวัน มองแสงจันทร์อย่างเดียวดาย ฟากฟ้าทะเลฝัน ตัวของฉันไม่จางหาย จะก้าวไม่เดียวดาย ไปจุดหมายที่ใฝ่ปอง *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ หายไปนานเลย หวังว่าคงจะสบายดีนะค่ะ*-*
14 กรกฎาคม 2547 21:56 น. - comment id 298501
พี่หนึ่ง.. ขอให้เดินไปตามทาง...ที่ถูกต้อง.. และได้มอง..ลองฝัน...อย่างที่หวัง.. หากพบเจอ..ความจริง..ที่ใจตั้ง.. กลับมาเล่า..สู่กันฟัง..ได้เสมอ..เรายินดี.. จะคิดถึงเสมอนะ... แล้วเจอกันใหม่ค่ะ.. วีนัสก่ะเจ้า
14 กรกฎาคม 2547 22:40 น. - comment id 298536
น้องอิ๋วครับ...พี่เมกนอนก่อนนะครับ พรุ่งนี้เข้ามาเม้นท์ให้ครับฝันดีครับ เมกกะผู้ชายอารมณ์ดี
14 กรกฎาคม 2547 23:20 น. - comment id 298569
หายไปนานยังไง ก็คิดถึงเหมือนเดิมนะจ๊ะ แวะมาทักทาย + เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ
14 กรกฎาคม 2547 23:22 น. - comment id 298571
+++คิดถึงพี่หนึ่งจังค่ะ+++ +++หายหน้าหายตาไปไหนอ่ะคะพี่+++ +++อัพไดมั่งป่าวอ่ะ+++ +++จาตามปายดูค่า+++ +++มาทักทายเมื่อคิดถึงค่ะ+++
15 กรกฎาคม 2547 00:50 น. - comment id 298603
พี่หนึ่งชอบโผล่มางี้ทุกทีเลย มาแต่งกลอนบอกว่าเหนื่อยแล้วก้อไม่ยอมแต่งให้อ่านต่อ ฉุนแล้วเน้อค่ะ อย่ายอมแพ้นะคะ ยังให้กำลังใจคนอื่นได้พี่หนึ่งก้อต้องไมท้อนะคะ ว่าแล้วก้อ....นัสมีเรียนต้องไปนอนแล้วค่ะ ^^กลอนเพราะมากค่ะ
15 กรกฎาคม 2547 00:51 น. - comment id 298604
เรน..ไม่รู้นะคะ.. ว่า..
พี่หนึ่ง..เขียนความรู้สึก ..แบบนี้ ..ออกมาได้ยังงัย.. นะคะ..
อ่อนโยนจังเลยคะ..
เรน ..สัมผัส ถึงความ..ไพเราะ... แบบเศร้าๆ..
อย่างที่เรน ..อยากจะเขียน..
อยากจะสื่อ .. ให้..พี่ๆ ..ได้รับรู้.. และสัมผัส ..
จากตัวอักษร .. ที่เป็นความรู้สึก..ของเรน..
อย่างที่พี่หนึ่ง..เขียน.. แต่เรน..ก็ทำยัง..ไม่ได้ดี.. เท่าพี่หนึ่งเลยคะ..
เรน..ชอบบทกลอน แบบนี้จัง..
บอกถึง.. ความเป็นอิสระ.. โรม้านซ์ ..ในตัวเอง..
..มั่นคง ..และ..อ่อนโยน..
สื่อ..บท..
และ..ความรู้สึก ..ที่ไม่..ทำร้าย..
จดจำ.. ทุกอย่าง ..ในบทกวี..
.. ที่อ่อนโยน ..เหงาๆ..
เรน.. คิดถึง.. นะคะ..
15 กรกฎาคม 2547 00:54 น. - comment id 298605
ใช่เล้ยยคะนัส.. อิอิอิ..
พี่หนึ่ง.. ต้องไม่ท้อ..
พี่เรน ....นัส.. และเรา..
ยังคง .. เป็น..กำลังใจ .. ให้พี่ชาย ..นะคะ..
15 กรกฎาคม 2547 02:07 น. - comment id 298625
คุณหนึ่งคะ
แม้นเราไม่เคยได้สัมพันธ์กันมาก่อน
แต่กอกกก็พอรู้สึดได้ถึงความน้อยใจอะไร
บางอย่าง อยากบอกว่าบางครั้งอย่าเชื่อในสิ่ง
ที่เห็น และอย่าคิดในสิ่งที่เชื่อ อะไรที่คิดว่า
เลวร้ายที่สุดของวันนี้ มันไม่ใช่หรอก พอเวลา
ผ่านไปเราจะมองมาด้วยความรู้สึกเฉยๆ
และอาจจะขำๆ อยู่ในความพอดีนะคะ
ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ
หวังว่าคงได้อ่านผลงานของคุณนะ
คุณไม่เห็นหรือ กำลังใจของคุณที่ได้รับ
มีมากมาย บางคนสิ....ไม่มีใครเลย
15 กรกฎาคม 2547 11:36 น. - comment id 298760
ใครจากล้าลืมพี่หนึ่งลงล่ะคะนี่ ยังคอยเป็นกำลังใจให้นะคะ กลอนเพราะและความหมายลึกซึ้งมากมาย ปลาวาฬมาทักทายค่ะ
15 กรกฎาคม 2547 13:18 น. - comment id 298808
ถึงแม้จะไม่รู้จักกัน แต่เมื่ออ่านกลอนแล้วก็รู้ว่า เรานั้นคนรักกลอนเหมือนกัน ยังไงก็ขอให้โชคดีนะคะ ว่างๆ ก็อย่าลืมกลับมานะคะ
15 กรกฎาคม 2547 13:30 น. - comment id 298820
อ่านแล้ว น้ำตาลูกผู้ชายเกือบไหล อ่อนไหว เพราะใจผม ก็เป็นแบบนั้น ท้อแท้ เหนื่อยล้า ระคนกัน ขอไปตามหาฝัน ด้วยอีกคน ชอบมากครับ ตรงกับชีวิตผมมาก ๆ
15 กรกฎาคม 2547 14:05 น. - comment id 298861
สวัสดีครับน้องหนึ่ง ฝันหวานซะด้วย อิ_อิ น่ารักมาครับคนแก่อมยิ้มเลยรู้ป่ะ โชคดีนะครับบาย http://music.kapook.com/newmusicstation/play.php?id=2400 What is Love.If you want to know just ask some people who you LOVE ขอความในใจขอเธอให้ฉันหน่อยเผื่อวันหนึ่งวันใดที่เธอหาย ฉันจะคอยเพียงเธออยู่ในใจไม่เอ่ยปากซักคำถ้าเธอลา หากวันใดเธอเศร้าหรือช้ำใจจะมีฉันคนนี้เคียงข้างเธอ โปรดรับรู้เอาไว้ในใจฉันมีแต่เธอ ( P )
15 กรกฎาคม 2547 14:40 น. - comment id 298896
หวัดดี นะ เพื่อนเก่าเพื่อนแก่
15 กรกฎาคม 2547 18:29 น. - comment id 299046
ขอบคุณ ทุกๆ คน มากนะคับ ที่แวะมาเยี่ยม หุหุ เรียกว่ามาลา ดูจะเหมาะกว่า อิอิ ล้อเล่น ไม่ได้หนีไปไหนหรอก แค่ต้องเดินแยกทางกันตรงนี้ก็แค่นั้นเอง เรามีฝันเดียวกัน แต่อาจจะคนละเส้นทางแล้วตอนนี้ สักวัน ทางที่เราเลือกไปอาจมีจุดบรรจบ ทำให้เราได้มาพบกันอีก แล้วตอนนัน้คงได้เจอกัน คงไม่ไหนไกลหรอก จะวนเวียนอยู่แถวนี้แหละ คิดถึงก็ตามไปทักทายกันได้เสมอนะ http://www.yenta4.com/diary/diary.php?หนึ่งครับ:15:7:2004 ไปแล้วครับ ^_______^ 1
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
