กิจวัตรประจำวันฉันเริ่มขึ้น หลังจากที่หยัดยืนขึ้นสู้ได้ กับความเจ็บช้ำที่ทำร้ายจิตใจ ก็ยังคงรอต่อไปจนกว่าเธอจะมา มองออกไปนอกหน้าต่าง ความอ้างว้าง.ทำให้ใจ.รู้สึกเหว่ว้า เหมือนว่าเสียใจ.ที่ในวันนั้นเธอไม่มา เหมือนปวดใจ.ที่รู้ว่า.เธอลืมสัญญาเมื่อวาน เคยสมมติไว้เหมือนกันนะ เธอเราน่ะ มันเจอกันในความฝัน ฉันจะบอกเธอว่าฉันคนนี้.ยังรักกัน แม้คืนวันจะนานแสนนาน สักเท่าไหร่ ไม่ได้จะอวดว่าตัวเองความจำดี แต่ความทรงจำที่ฉันมีเธอคนนี้ มันลืมไม่ได้ เพราะยังรักเธอ~เหมือนที่เคยบอกไป ไม่เคยเลยวันไหน จะเลิกรักกัน แล้วในวันนี้ ฉันก็พบเธอ พบเจอในยามที่เธอเดินมากับเขาคนนั้น อ้อมกอดที่อบอุ่น ที่เคยให้กัน วันนี้เขาคนนั้นเป็นคนได้ไป มือที่เธอเคยกุม มือนุ่มๆคู่นั้นไม่ใช่ฉันใช่ไหม ทุกวันในตอนเช้า คงมีเขาเอาใจ ไม่ใช่ฉันที่เคยห่วงใย เธอทุกวัน อยากจะเข้าไปถามว่าเกิดอะไร ทำไมคนๆนั้นจึงไม่เป็นฉัน ไหนสัญญาว่าจะรักกัน ไม่ว่าคืนวันจะผ่านไปนานสักเท่าไหร่ ไหนล่ะที่เคยสัญญา หรือตอนนี้คำสัญญามันหมดค่า หมดความหมาย แล้วตอนนั้นเธอจะยื่นมือเข้ามาทำไม จะเอ่ยปากสัญญาทำไมให้เสียเวลา อยากจะขอพูดคุยดีๆ อย่าหลบหน้ากันวันนี้ อย่าหายหน้า เปิดอกคุยกัน ว่ามันคืออะไร? ที่ผ่านมา หลอกให้คนโง่เขลาเบาปัญญา เสียเวลามารอทำไม ในเมื่อเธอยังไม่แน่ใจตัวเอง แล้วทำเป็นเก่ง ทำเป็นจะรักษาสัญญาได้ อย่าทำแบบนี้ ถ้าในหัวใจคนดี ไม่แน่ใจ หลอกให้ผู้หญิงคนนึง รอคอยได้ แต่ทำไมไม่กลับมา ถ้าเธอไม่รักกันแล้วก็ลืมเสียเถอะ ลืมว่าเราเคยเจอ ก็ได้นี่นา เจอกันก็อย่ามาทักมาสบตา เพราะเราคลียร์กันดีๆแล้วว่า เราจะลืมสัญญา ลืมเวลาที่เคยพบกัน ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ สนุกมากใช่ไหมที่ทำให้ใครเจ็บ คนที่รอน่ะเค้าก็ยังคงรออยู่เสมอ และหวังว่าจะ ให้ถึงวันที่เขาจะกลับมา แต่สำหรับคนที่จะกลับมาน่ะ เค้าไม่คิดถึงคนที่รอหรอก พอกลับมา เราก็เป็นผู้หญิงในอดีต เป็นผู้หญิง ในฐานะคนโง่ๆคนนึงเท่านั้น
14 กรกฎาคม 2547 12:18 น. - comment id 298190
อ่านแล้วสงสารใจคุณมากค่ะ เพิ่งมีเวลามาอ่าน นะคะ ขออภัยงานยุ่งยุกยิก คุณหมูอ้วนเขียนจากใจได้ดีค่ะ
14 กรกฎาคม 2547 12:59 น. - comment id 298208
หมูอ้วนตัวน้อยน้อย อย่าเหงาสร้อยไห้สิหนา พอสายหน่อยมีมา สุขอุราอิ่มแปล้เอง
14 กรกฎาคม 2547 20:43 น. - comment id 298420
ทำไมต้องเมินหน้าหนี หรือจะหลีกหลี้ไม่ยอมพบหน้า แล้วบ่อยให้ความเข้าใจผิดมาบอกลา และสิ่งที่ตามมาคือปัญหาของหัวใจ *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
14 กรกฎาคม 2547 21:41 น. - comment id 298485
1 นาทีของเราไม่เท่ากัน เธอมีเขาแล้วฉันมีใคร คนรอ ยังไงก็ต้องรอต่อไป ส่วนคนที่ต้องการไป ไม่รู้จักความรู้สึกเสียใจของคนรอ