ลัคนา เธอคือแพรวรุ้งพราวให้เพริดฝัน เป็นหนึ่งน้ำทิพย์หวานแห่งคืนวัน ดื่มด่ำอมตะนั้นนิรันดร ใช่ถ้อยหวานจะหว่านล้อมเพียงกล่อมเจ้า ใช่ผีเสื้อเวียนเคล้าเฝ้าเกสร ด้อยค่าเพียงคนเร่วเนจร ซึ่งเดินทางเถื่อนร้อนไร้ครรลอง ความหวานแห่งน้ำใจใช่ไหมเจ้า ที่คลายทุกข์บรรเทาความเศร้าหมอง หมดสิ้นแล้วสิ่งใดให้ตรึกตรอง ด้วยหัวใจคับพองทำนองเพลง คือบทเพลงพริ้วหวังพลังปีก จะบินหลีกสังหารการข่มเหง ที่หลีกไปใช่ว่าจะกลัวเกรง แต่หมายขานบรรเลงเพลงเสรี แล้ววิญญาณไฉนจะไม่ไหว จินตนารินไหลระบายสี เหมือนแบกความหนักหนาประดามี แต่ก็พร้อมยอมพลีจะนำพา น้ำตาเถื่อนคนถ่อยค่อยรินหยด ได้รับรู้ถึงรสเค็มปร่า แท้ก็คือหัวใจเอนไหวพา วับฉายแววดวงตาอันสามัญ ลัคนา แต่ละก้าวละก้าวราวความฝัน ซึ่งวันนี้ใช่ว่าจะนิรันดร์ แต่เต็มความตื้นตันแม้สั้นนัก ข้ารู้จักความรักเมื่อรักเจ้า รับรู้ความเหงาช่างหน่วงหนัก ได้รู้รสพิษร้ายแห่งความรัก ได้จวงตักความหวานจากธารนี้ ข้าจึงเป็นกวีที่ไหวอ่อน ฝากอักษรกลอนขานวานสักขี หวานความรักร่ำรายมโหรี ข้าจึงเป็นกวีเต็มวิญญาณ
Priest 14 ก.ค. 2547 10:46 น. - ID 57250 
1069
7
0
14 กรกฎาคม 2547 11:18 น. - comment id 298130
หน้าส่วนตัว
สุดยอดแห่งจินตนาการ ในความอ่อนพริ้ว
ของอารมย์ ยังซ่อนแฝงแววแห่งความยโส
ทรนงของจอมปราชญ์ไว้ในตัวเองอีกด้วย
นับว่าสุดยอดน่าเลื่อมใส๚ะ๛
size>
14 กรกฎาคม 2547 12:12 น. - comment id 298188
ชาตรี รักของเจ้าเพริดแพร้วเกินบรรยาย เหือฟากฟ้าธาราบนผืนทราย เจ้ามุ่งหมายสายรักถักเป็นเกลียว หวานและหวังยังอยู่ใชโดดเดี่ยว แต่บางเสี้ยวอาจคลายลมแน่นเหนียว อาจบาดเจ็บจวกชำจากคคำเคียว โลกบูดเบี้ยวก็งานบานตะเกียง
14 กรกฎาคม 2547 14:16 น. - comment id 298238
บทกลอนเปี่ยมพลัง... เข้มแข็ง... แต่งได้ดีครับ
14 กรกฎาคม 2547 18:09 น. - comment id 298329
งดงาม ในความหมายมากคะ อ่อนไหว และ เข้มแข้ง ดีจังคะ แวะมาทักทายและชื่นชมๆๆ จ้า
14 กรกฎาคม 2547 20:20 น. - comment id 298400
แต่งได้ดีค่ะ
15 กรกฎาคม 2547 15:16 น. - comment id 298927
ไพเราะมากครับให้ความรู้สึกดีครับ
15 สิงหาคม 2547 16:20 น. - comment id 312295
To:คุณRobert TingNongNoi To:คุณอาภาภัส To:พี่พัน To:พี่จอย To:พี่ตูน To:คุณประภัสสุทธ ขอบคุณค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
