เก็บฝันวันดาวกระดาษ ต่อเติมวาดในไออุ่น หอมหวานแสนละมุน ในไออุ่นที่เชื่อมโยง ยินเพียงเสียงทายทัก ขอใจพักมั่นเสมอ ใจหนอใจพร่ำเพ้อ แม้รู้เก้อก็ยอมใจ.. ใจห่วงให้หน่วงหนัก กลัวแวะทักแล้วห่างหาย ใจตนหลอกให้กลาย เป็นมิได้ด้วยใจตรง.. เอาดีเข้าเติมต่อ มิได้ขอตามจิตฝัน แม้ฝันขอเคียงกัน ใจยึดมั่นย้ำเตือนตน รู้ตัวมิเป็นดาว ที่สกาวในทิศหน รู้ตัวและรู้ตน ก็แค่คนธรรมดา ขอหวังแค่เพียงวาด ดาวกระดาษในรอยฝัน แด่คนคิดถึงกัน แม้ในฝันก็ตามที.. ขอดาวช่วยปลุกปลอบ ขอลมหอบความหมองหม่น ขอฝนล้างดวงกมล ให้หน้ามลผ่องอำไพ จากใจดาวกระดาษ ที่ยังวาดฝันรำไร จากคนในแดนไกล ที่หวังให้เธอโชคดี หากสุดท้ายมิเป็นดาว ที่สกาวคลายหมองหม่น ก็ขอเป็นคนหนึ่งคน ได้ปลอบโยนดั่งกัลยาณมิตร...
13 กรกฎาคม 2547 16:24 น. - comment id 297696
หลอกคนอื่นน๊ะมันหลอกยาก สู้หลอกตัวเองดีกว่า มันง่ายดี๚ะ๛ size>
13 กรกฎาคม 2547 23:27 น. - comment id 297944
เขียนดีค่ะ แต่ ไม่ค่อยสัมผัสระหว่างบท ลืมมังคะ มาให้กำลังใจนะคะ คุณมิลค์กี้เวย์
14 กรกฎาคม 2547 00:35 น. - comment id 297979
ขอหวังแค่เพียงวาด ดาวกระดาษคงไม่หมอง ขอหวังแค่เคียงครอง ด้วยใฝ่ปองครองผูกพัน *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
14 กรกฎาคม 2547 11:35 น. - comment id 298156
ขอบคุณทุกห้วงใจ ขออภัยที่อาจจะมิสัมผัส ด้วยจิตมิมั่นคง จักขอเวลาก่อนสักระยะหนึ่ง แล้วจักแก้ไขปรับปรุง...