ดูสายชลปลาปนเปียนหยุดเวียนไหล ดูแสงไฟราวคลับคล้ายใกล้สลัว เงาแสงจันทร์เข้าครองงำให้เมามัว กลัวนะกลัวกลัวเธอเมินเดินจากไป เหมือนอยู่ใกล้แต่หัวใจไกลสุดหล้า ข้ามนภาผ่านเมฆาท้องฟ้าใส หาไม่เจอแม้อนึ่งครึ่งดวงใจ อยู่หนใดตอบได้ไหม...เสียงใจเธอ อย่าให้ฉันต้องหวั่นใจอยู่ตรงนี้ รักคนดีอยากให้รู้อยู่เสมอ หวั่นทุกครั้งที่หัวใจไม่พบเจอ อยากให้เธอหันมองกันไม่ฝันไป อย่านะเธออย่าให้ฉันต้องฝันเปล่า อย่าให้ฉันฟังเรื่องราวที่หวั่นไหว รักไปแล้วรักไม่ลดให้หมดใจ ให้รู้ไว้ให้ใจเธอได้ไตร่ตรอง กลัวเหลือเกิน...กลัวใจเธอเพ้อถึงเขา กลัวใจเรา...จะรักคนมีเจ้าของ กลัวและหวั่น...กลัวหัวใจได้แค่รอง กลัวได้มอง...เธอกับเขา...จากเราไป
12 กรกฎาคม 2547 08:45 น. - comment id 297042
เอ ก็ยัง งง ๆ จะรักเธอรักเขาเอาให้ชัด จะผูกมัดเธอเขาเอาให้อยู่ จะห่วงเธอห่วงเขาเอาให้รู้ จะควงคู่ทั้งเธอเขาเอาไปเลย อิอิ ไม่ว่ากันอยู่แล้น
12 กรกฎาคม 2547 12:49 น. - comment id 297123
กลัวเหลือเกินวันเธอเมินเดินลาจาก กลัวเจ็บมากรักโดนพรากเพราะใครเขา กลัวเหลือเกินเป็นส่วนเกินของรักเรา กลัวใจเศร้าเจ็บเพราะเขามาผันแปร *-*ชอบมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ บทจบชอบเป็นพิเศษเลยค่ะ แต่งได้ดีนะค่ะ ชื่นชมในผลงานค่ะ*-*