ผู้เฒ่า

พัลจิล

พยับเมฆหมู่ฮุ้ง      หมอบดิน
                            ลอยต่ำเพียงจะภิณฑ์      ถล่มหล้า
                            มืดมิดหม่นเกินจินต์      -นาการ   ฮอดเฮอ
                            ครืนครืนสะอื้นฟ้า          โฮไห้    นองดิน
                                   ฝนพรำตกต้องเถ้า     ชรา
                                 ผิเฒ่าหลับนัยน์...ตา     เบิ่งสู้
                                 กำหมัดแน่นมองนา      นำท่วม    อ่วมจินต์
                                 ฝนฤาใด...มิรู้               นองหน้า   ชราเฒ่า
                                   กูชาวนาซื่อทั้ง     กายใจ
                    ผิแค่นแคลนเหยียดใคร    ใหนบ้าง
                    ศีลห้าตั้งมโนใน                 ประพฤติชอบ
                    ใยโชคเล่นตลกจ้าง            น้ำฟ้า   เชือดกู				
comments powered by Disqus
  • Robert TingNongNoi

    11 กรกฎาคม 2547 14:38 น. - comment id 296654

    
      เกษตรกรต้องพึ่งฟ้า   คอยฝน
    ต้องบั่นบากสู้ทน         คลั่งแค้น
    ทำนาจักมืดมล           เหี่ยวห่อ    ใจนา
    ฟ้าดับดินไป่รู้              ทุกข์ร้อน  ใจเรา 
           ทิงนองนอยว่าต้องปลงครับ  ๚ะ๛
    
    size>
  • กอกก

    11 กรกฎาคม 2547 15:00 น. - comment id 296662

            สวัสดีค่ะคุณพัลจิล
            ขออนุญาตร่วมแจมนะคะ
            ชื่นชมผลงานของคุณค่ะ เขียนได้อารมณ์
    ต้องปลดปลง เหมือนเช่นคุณ Robirt เขาว่า
    แสดงว่าคุณเขียนได้อารมณ์มากๆ 
            วันหน้าคงได้คุยกันอีก
            แว๊บ.....
    
    
  • tiki

    11 กรกฎาคม 2547 15:05 น. - comment id 296665

    เห็นใจใยพ่างพื้น................พสุธา
    ทุกข์แต่กรรมเกิดมา.....................ก่นสู้
    ใยฝนสั่งธารา...............................นาล่ม...ใดฤๅ
    ใครจักกอบจักกู้...........................ก่นเพี้ยงเทวา
    
    
    เห็นใจชาวนาชาวไร่ยิ่งค่ะยิ่งค่ะ
    ทิกิ_tiki
  • ผู้หญิงไร้เงา

    11 กรกฎาคม 2547 16:06 น. - comment id 296695

    แต่งได้ดีมากๆๆๆๆเลยค่ะ มาชื่นชมในผลงานนะค่ะ
  • ลี่...ชวนมาเยือน

    11 กรกฎาคม 2547 17:18 น. - comment id 296724

    ไม่ถนัดเรื่องโคลงนัก
    แต่อ่านแล้ว...ก็รับรู้ได้ถึงอารมณ์ และความรู้สึกค่ะ..
    ..............................................................................
    ลี่...ผู้มาเยือน
    .
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน