เก้าอี้....ตัวเก่า กับความเหงาที่ผ่านมา นั่งทบทวนวันเวลา ที่มีค่ากว่าสิ่งใด เคยนั่งร้องไห้กับเพื่อนตรงนี้ เพื่อนแสนดีก้ไม่หนีไปไหน คอยนั่งปลอบนั่งให้กำลังใจ ยังจดจำ...เวลาตอนนั้นได้ไม่เคยลืม
11 กรกฎาคม 2547 15:31 น. - comment id 296675
จำได้ฉันทุกข์เศร้า อยู่กับเหงาเศร้าใจหวั่น มีแต่เพื่อนคอยให้กำลังใจแก่กัน ซึ่งเพื่อนเหล่านั้นฉันถือเป็นเพื่อนตาย *-*เคยเศร้าเสียใจมากๆๆๆๆๆในชีวิต เพื่อนเป็นห่วงเรามาก คอยตามดูแล โทรศัพท์มาฟังเราร้องไห้เป็นชั่วโมง ๆ ซึ้งใจกับน้ำใจของเพื่อนมากเลยค่ะ เพื่อนตายหายาก แต่ดีใจที่เราได้เจอค่ะ*-*