ในเงื่อนไขของกาลเวลา

ยังแคร์

ในเงื่อนไขของกาลเวลา
ดอกไม้จะบานช้าช้า เพื่อโรยราในวันหนึ่ง
นกจะบินกลับรังเพื่อออกหาอาหารในเช้าอีกวันนึง
งานเลี้ยงแสนสนุก บทเพลงแสนซึ้ง ย่อมมีการจบไป
การมีเธอเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของความรัก
มันจึงเป็นเพียงการพิงพัก..ที่สักวันจะเปลี่ยนแปลงใหม่
กาลเวลาจึงสอนฉันว่า...จงใช้ความผูกพันให้มีค่าทุกลมหายใจ
อย่างน้อยในวันที่ตื่นมาแล้วไม่มีใคร...หัวใจจะเต้นต่อไปไหวด้วยวันวาน
  ดอกไม้...จะบานอยู่ในความทรงจำ
คำบอกรักทุกคำ...จะชัดเจนอยู่ในความอ่อนหวาน
ก่อนจะถึงวันลา...ฉันจะใช้คืนวันให้มีค่าเท่าที่ต้องการ
แม้วันหนึ่งที่ดอกไม้หยุดเบ่งบาน อย่างน้อยฉันก็จะเป็น ตลอดกาล...ในความทรงจำ				
comments powered by Disqus
  • Robert TingNongNoi

    9 กรกฎาคม 2547 16:55 น. - comment id 295659

    
    บรรยายได้สละสลวย  เห็นภาพพจน์
    ทิงนองนอยอยากแต่งเก่งบ้าง๚ะ๛
    
    size>
  • แก้ม .. ป่อง .. ไม่ได้ .. ล็อกอิน ..

    9 กรกฎาคม 2547 18:41 น. - comment id 295688

    เขียนงานได้ไพเราะ .. เช่นเดิมนะคะ ..
    
    .. เป็นบทกวีที่เศร้า .. แต่ก็มีความเข้มแข็ง .. ในตัวเอง ..
    
    อ่านโดยที่ไม่ต้องดูผู้แต่ง .. ก็รู้ได้ .. ว่าคือผลงานของคุณ ..
    
    ยังรออ่านผลงานในนาม .. ณาชิ .. อยู่นะคะ ..
    
    แวะมาทักทาย .. โดยไม่ได้ล็อกอิน .. ^-^
    
    
    
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    9 กรกฎาคม 2547 19:03 น. - comment id 295705

    เงื่อนไขของเราไม่มีอะไร
    เช้ากินไข่เย็นก็กินเหล้า
    ก่อนจะนอนต้องมึนเมา
    พอตื่นตอนเช้ากินกาแฟ..
    
    วนเวียนอยู่อย่างนี้แหละไม่มีเงื่อนไขอะไร
  • ยังแคร์

    9 กรกฎาคม 2547 19:30 น. - comment id 295732

    ถึงทิงนองนอย...
    ว่าแล้วว่าทำไมไม่คุ้นชื่อ เพิ่งเจอกันครั้งแรกนี่เอง ยินดีต้องรับเข้าสู่ Thaipoem นะคะ และยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
    
    ถึงแก้มป่อง
    ขอบคุณที่ติดตามผลงานนะคะ ยิ้ม ยิ้ม ยิ้ม
    
    ถึงคุณฤกษ์...
    เราชอบชีวิตที่เรียบง่ายแบบนี้จัง
  • ผู้หญิงไร้เงา

    9 กรกฎาคม 2547 21:24 น. - comment id 295772

    เงื่อนไขของวันเวลา
    คือการพาเขามาชิดใกล้
    แล้ววันเวลาก็พรากเขาไกล
    ซึ่งก็คงเพราะเงื่อนไขแห่งเวลา
    
    *-*สวยงามมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ หายไปนานเลยนะค่ะ หวังว่าคงสบายดี ห่วงใยเสมอค่ะ*-*
  • atm

    9 กรกฎาคม 2547 22:52 น. - comment id 295818

    บรรยายได้ดีมากๆเลยค่ะชอบมากๆ ขอบเก็บไว้แล้วกันนะคะ...อิอิ
  • Zagaie

    10 กรกฎาคม 2547 02:38 น. - comment id 295862

    ชอบบทนี้ของเธอมากเลยครับ (นายโคตรเยี่ยมเลยว่ะ ว่าแต่หวานใจนายได้อ่านบทนี้หรือเปล่า)
  • อาภาภัส

    10 กรกฎาคม 2547 03:54 น. - comment id 295878

    ผีเสื้อน้อยลอยบินวน
    ท่ามกลางความสับสนแห่งมวลบุปผา
    ผ่านหายไปกับกาลเวลา
    เริงไล่ไต่ฟากฟ้าให้รู้ว่า  ตลอดไป
  • ยังแคร์

    10 กรกฎาคม 2547 14:06 น. - comment id 295977

    ถึงผู้หญิงไร้เงา สบายดีค่ะ ห่วงใยเสมอเช่นกัน
    
    ถึง atm ยินดีค่ะ
    
    ถึงซากาอิ แกยังมีชีวิตอยู่ในเวปอีกเหรอ สัมมนาไปถึงไหนแล้ววะ
    
    ถึงอาภาภัส อยากเป็นผีเสื้อ
  • พันดาว

    10 กรกฎาคม 2547 14:52 น. - comment id 295991

    ไพเราะและลึกซึ้งจริงๆ...
    มีความหมายที่กินใจด้วย...
    เยี่ยมจิงๆ..
    
  • ยังแคร์

    11 กรกฎาคม 2547 16:31 น. - comment id 296702

    ขอบคุณค่ะ พันดาว
  • ข้าวปล้อง

    10 สิงหาคม 2547 11:57 น. - comment id 309425

    ซาบซึ้งจังเลย ^-^
  • ยังแคร์

    22 สิงหาคม 2547 22:58 น. - comment id 314955

    ขอบคุณค่า
  • แม่มดน้อยค่ะ

    30 กันยายน 2547 14:13 น. - comment id 341408

    งานยังแคร์. . .
    ให้ความหมายดีๆทั้งนั้นเลย
    
    ดีจัง
    
    =^_____^=
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน