สงสารใจไฉนเฉยต้องทนเจ็บ ในการเก็บความรู้สึกอันหวั่นไหว ให้ความทดความท้อชะลอใจ มิเปิดให้ใครใหม่ได้เข้ามา ด้วยหทัยทั้งดวงอันเต็มรัก เคยประจักษ์สมัครแจ้งแห่งคุณค่า บัดนี้เพียงกลืนกล้ำช้ำน้ำตา สิเนหาพานผากยากจะเลือน แม้สายใจใยรักซึ่งทอถัก สุดทอนหักแรงจากกระชากเฉือน กาลเวลาพาการพรากยังฝากเตือน พิมพ์รอยเปื้อนเฝื่อนวิโยคโศกเหลือทน อยากจะข่มก็สุดข่มระทมจิต ห้วงนิมิตตราตรึงความหมองหม่น อยากจะตัดก็สุดตัดปัดลาตน จึ่งเศร้าปนระคนเหงากับเงาใจ ..................................................
แว่นดอย 9 ก.ค. 2547 00:28 น. - ID 56854 
809
4
0
9 กรกฎาคม 2547 09:29 น. - comment id 295472
ทิงนองนอยว่า ไพเราะจังเลย๚ะ๛ size>
9 กรกฎาคม 2547 17:32 น. - comment id 295676
ทนข่มความเหงาเศร้าจิต หวนคิดจิตร้าวระทมขวัญ โศกหนอใดพะนอพ้อรำพัน ให้โศกศัลย์ยืนยาวร้าวเหลือทน งานคุณชิ้นนี้เศร้ามากค่ะ คุณแว่นดอยค่ะ ทิกิ_tiki
9 กรกฎาคม 2547 19:06 น. - comment id 295708
ต้องเศร้าสร้อยกับความรักที่หักหาญ ทำให้ใจร้าวรานต้องหวั่นไหว เมื่อเธอลาจากฉันเธอปันใจ จนทำให้ฉันช้ำในใจระทม เหมือนดั่งว่าโลกนี้ที่พบเห็น ได้กลายเป็นสีดำช้ำขื่นขม หรือไม่มีสีอื่นให้ชื่นชม เลยเหลือความระทมตรมดวงใจ *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ รักและคิดถึงคุณเสมอนะค่ะ*-*
9 กรกฎาคม 2547 21:43 น. - comment id 295781
ขอบคุณมากมากค่ะคุณRobert TingNongNoi ยินดียิ่งกับมิตรภาพค่ะ
9 กรกฎาคม 2547 21:44 น. - comment id 295782
ข้าพเจ้าก็เห็นด้วยค่ะคุณทิกิ ...ขอบคุณที่มาทักทายกันค่ะ
9 กรกฎาคม 2547 21:46 น. - comment id 295785
ขอบคุณกำลังใจอันงดงามที่มีให้สม่ำเสมอค่ะ จากใจ...สุดซึ้งจริงจริงค่ะ
15 กรกฎาคม 2547 12:13 น. - comment id 298775
มาปิดท้ายกระทู้ของคุณอีกแล้ว..อิอิ เศร้าจังเลยค่ะ แต่ก็ขอให้สู้ๆๆๆ ต่อไปนะคะ บางทีการสงบใจด้วยธรรมะก็เป็นวิถี แก้ปัญหาได้ยอดเยี่ยม ลองหาอ่านคำสอนของหลวงปู่ชา ดูสิจ้ะ ..ระลึกถึงคุณเพื่อนเสมอนะจ๊ะ คืนนี้ขอให้ฝันดีจ้ะ
15 กรกฎาคม 2547 20:01 น. - comment id 299100
คืนนี้ข้าพเจ้าต้องนอนหลับฝันดีแน่แน่เลยจ้ะ.. ฮืม..ไม่บอกอีกตามเคยเลยนะจ๊ะ คุณปริศนา ....ข้าพเจ้าดีใจนะที่มาทักทายกัน ส่ง :) นะจ๊ะ ขอบคุณคำแนะนำอันดียิ่งจ้ะ ยินดีที่สุดที่คุณเพื่อนมานะ :)
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
