ตะวันขึ้น ตะวันตก นั่งนับนกที่บินออกและบินเข้า จากเช้าสายบ่ายค่ำจรดอีกเช้า ฟ้ายังเล่าเรื่องเก่าเหมือนเหมือนเดิม ไม่มีข่าวในลมพัดใบไม้ไหว ไม่มีคำจากแหล่งไหนพัดมาเพิ่ม ไม่มีรักมาเป็นเชื้อเพื่อแต่งเติม ไม่มีแล้ว ไม่เหมือนเดิมคนใส่ใจ เมื่อทุกข์ร้อนก็นอนหนาวในหนาวร้าง เมื่อสับสนก็ไร้ทางว่าทางไหน เมื่อคิดถึงก็ได้เพียงคิดถึงไป คิดถึงลมที่พัดไกลแล้วลอยเลย นั่งนับนกที่บินออกและบินเข้า ปลอบหัวใจว่าอย่าเหงานะใจเอ๋ย ก็เป็นอยู่อย่างนี้อย่างที่เคย ที่ไหนเลยใครจะหวนมาใส่ใจ
7 กรกฎาคม 2547 15:00 น. - comment id 294480
มัวนั่งเฝ้านั่งรอจะได้อะไร ต้องลงขึ้นเดินไป ก้าวต่อ ได้แต่เพ้อ แต่บ้าที่เฝ้ารอ สู่เดินต่อไปให้ถึงที่เธออยู่ ที่แสนไกล ***ลองเดินออกไปดูแล้วจะรู้ว่ามันไม่เหงา จะให้ดีมีเพื่อนเดินไปด้วยจะยิ่งดีแวะมาเยี่ยมครับ
7 กรกฎาคม 2547 15:37 น. - comment id 294502
ไพเราะมาก เห็นภาพเลย size>
7 กรกฎาคม 2547 22:58 น. - comment id 294685
นั่งนับนกได้กี่ตัวหละคุณท่าน เรามานับด้วยกันจะเอาไหม รับประกันจะนับด้วยช่วยเธอไง ให้รู้ว่านกมีเท่าไหร่ในวันนี้ *-*แซวเล่นนะค่ะ อิอิ กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
8 กรกฎาคม 2547 10:41 น. - comment id 294873
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยือนกันครับ.. คนเขียนกลอน Robert TingNongNoi - ทำตัวใหญ่อย่างงั้นได้ไงอ่ะ บอกมั่งดิ :) คุณผู้หญิงไร้เงา- นับแล้วจับไปขายเนาะ - 3 ตัว 10 :)
15 กรกฎาคม 2547 19:22 น. - comment id 299075
มาๆๆ มาใส่ใจนะ ว่างจังนั่งนับนก งั้นเอานี่ไปเล่นนะค่ะ http://www.wagenschenke.ch/ (ถ้าเค้าเอนไปขวาพี่หมอกก็ลากเมาท์ดึงเค้าไปทางซ้าย ถ้าเค้าเอนไปซ้ายพี่หมอกก็รีบลากเมาท์ดึงไปขวานะค่ะ) ดีกว่านั่งนับนกเป็นไหนๆ. . .อิอิ ว่าแต่ เหงาอยู่รึป่าวค่ะเนี่ย. . .เป็นห่วงจัง =^_____^=