:: ตัวประกอบ ::

นางสาวใบไม้


                            เธอเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตฉัน
                    คือคำพูดที่ปลอบใจกันเท่านั้นใช่ไหม
                    ส่วนหนึ่งของชีวิตที่ไม่มีความสำคัญใด ๆ
                    มากไปกว่าคนที่เคยสร้างฝันไว้ร่วมกัน
                    ฉันมันก็แค่ตัวประกอบของเธอกับเขา
                    วันคืนเก่า ๆก็แค่ความฝัน
                    ฉันเองต่างหากที่ควรยอมรับกับมัน
                    ว่าวันคืนเหล่านั้นแค่ฝันไป
                    ถ้าจะมีใครผิด....คนนั้นก็คือฉัน
                    ที่ดึงดันจะรักเธอให้ได้
                    ทั้งที่รู้ว่าเธอคงลำบากใจ
                    แค่หวังว่าอะไร ๆ อาจคลี่คลายในสักวัน
                    แต่ฉันก็ยังเป็นแค่ส่วนเกิน
                    แม้เธอไม่หมางเมิน...แต่มันก็แค่นั้น
                    คนที่มาทีหลัง..ยังไงก็ไม่สำคัญ
                    แค่ตัวประกอบเท่านั้น...ฉันเข้าใจ				
comments powered by Disqus
  • เมกกะ

    7 กรกฎาคม 2547 09:20 น. - comment id 294345

          สวัสดีครับน้องอ้อ 
    
       อรุณฯสวัสดิ์ยามเช้าครับน้องอ้อ  น้องสาวคนดี  
    อิ_อิ  กลอนเศร้าอีกแร่ะ  แต่อ่าน ๆ ดู  งอน ๆ ชอบกลนิ
    สงสัยจะงอนคัยคนนั้นซะล่ะมั้ง  ยังเช้าอยู่สมองไม่ค่อยแล่น
    สาย ๆ จะมาใหม่จ้า ไปก่อนนะคนดี  เด๋วมาใหม่ (เมื่ออ้อต้อการ)   
    
    ~*~ขอบคุณที่ทำเมินเฉย 
    ขอบคุณที่ทำให้คนคุ้นเคยร้องไห้ 
    ขอบคุณที่แอบไปมีใคร-ใคร 
    ขอบคุณที่ทำให้เป็นฝ่ายเสียดายวันเวลา 
    
    ~*~ขอบคุณทุก-ทุกอย่าง 
    ที่เราสองได้ร่วมสร้างกันไว้ 
    ขอบคุณที่เป็นผู้สร้างและทำลาย 
    เหมือนกับว่าคุณค่าและความหมายมันไม่มี ฯ
  • Robert TingNongNoi

    7 กรกฎาคม 2547 11:26 น. - comment id 294379

         
              ก่อนจะเป็นตัวเอกวิเศษเลิศ
    ต้องกำเนิดจากบทเล็กก่อนใช่ไหม
    ตัวประกอบที่ร่ำเรียน...พากเพียรไป
    สืบต่อไป..รับบทใหญ...่ได้แน่นอน
         จากคุณชายใบหญ้า ( เจ้าเก่า )
    
    
    
  • รดา

    7 กรกฎาคม 2547 14:23 น. - comment id 294457

    
    ฉันคงเป็นเพียงเส้นประบางๆ
    ที่เขาวาดวางแล้วลบทิ้ง
    ไม่ใช่เส้นหนักที่เขียนจริง
    จึงถูกลบทิ้งอย่างไม่ใยดี
    
    ฉันคงเป็นเพียงผงธุลี
    ดูช่างไม่มีความหมาย
    ปลิวเข้ามาให้เธอทำร้าย
    แล้วเธอก็ทิ้งไปอย่างไม่ใยดี
    
    ฉันต่างหากที่เป็นเส้นคั่น
    ช่วยให้ชีวิตเธอมีสีสรรสดใส
    อย่างน้อยฉันก้อภาคภูมิใจ
    ที่มีบทในละครเรื่องใหญ่ของเธอ
    
    
  • คนเขียนกลอน

    7 กรกฎาคม 2547 15:06 น. - comment id 294485

    อะไรเรามันจะเหมือนกันขนาดนั้น
    
    เป็นมากเกินกว่าความเป็นเพื่อน
    เธอคอยย้ำเตือนว่าไม่ให้ฉันคิดมาก
    แต่ฉันคนนี้คงทำใจลำบาก
    เพราะใจส่วนมากมันได้มอบให้กับเธอ
    
    มาเป็นตัวประกอบด้วยคน(มีค่าตัวไหมหว่า?)
    
  • นางสาวใบไม้

    7 กรกฎาคม 2547 15:18 น. - comment id 294496

    ขอบคุณมากๆค่ะพี่เมก..ที่เข้าใจน้องสาว..เสมอ / - - จากใจนางสาวใบไม้  ..ขอขอบคุณกำลังใจจากคุณชายใบหญ้า..นะคะ /
    ขอบคุณรดาที่มาเยี่ยมเยือน..ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ../
    แล้วก็..คนเขียนกลอน..นอกจากจะแค่เป็นตัวประกอบเหมือนกัน..เรายังเป็นลูกพระบิดาเดียวกันด้วยนะคะน้อง...
    .+****+.+**+.+****+...
  • ผู้หญิงไร้เงา

    7 กรกฎาคม 2547 22:07 น. - comment id 294654

    ฉันก็เป็นได้แค่ตัวประกอบในชีวิต
    ไม่มีสิทธิ์จะเป็นได้มากกว่านั้น
    ด้วยเพราะเธอมีเขาเฝ้าผูกพัน
    จึงทำให้ตัวฉันเป็นส่วนเกิน
    
    *-*ชอบกลอนบทนี้ค่ะ  โดนใจจัง  ชื่นชมในผลงานนะค่ะ*-*

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน