คิดถึงทุกคนมากมาย นับตั้งแต่วันที่ห่างหาย ... ถึงวันนี้ ลืมกันไปหรือยัง ... นะคนดี ว่า Completely คนนี้ ... ยังมีตัวตน งานยุ่งทุกวัน เล่นเอาฉัน ... สับสน การบ้าน ... รายงาน ... หนีไม่พ้น ปั่นงานอย่างร้อนรน ... คนละคร นอนซะดึกตั้งตี 3 ตั้ง ตี 4 เป็นชะตาของคนที่เรียนอักษร โดยเฉพาะพวกเด็กเอกละคร ยังอาวรณ์อยากโท Eng จึงโดนดี แปลงานกันเข้าไป เขียน essay แทบไม่ได้ ... ก็ไม่หนี ปลุกระดมความคิดจากมิตรที่ดี ส่งเร็วรี่เพื่อปั่นงานชิ้นต่อไป วันนี้มีเวลาว่างประเดี๋ยว จึงได้เลี้ยวเข้าร้านเนตไม่สงสัย ด้วยคิดถึงทุกคนจับหัวใจ คิดถึงไทยโพเอมบ้านของเรา ขอโทษด้วยที่ไม่ได้อ่านกลอนใครเลย ใช่นิ่งเฉยทั้งที่ใจสุดแสนเศร้า อยากจะลงคอมเม้นให้พวกเรา สุดจะเหงาเคล้าคำนึงถึงทุกคน รอให้ผ่านช่วงนี้ไปสักพัก โอเล่จักรีบกลับมาไม่สับสน กลับมาหาพี่เพื่อนผองน้องทุกคน คงสุขล้นปนครื้นเคลงบรรเลงเรา
5 กรกฎาคม 2547 19:12 น. - comment id 293685
ต้องเต้นกินรำกินรึเปล่าเนี่ยะ เอกละครอิอิ
5 กรกฎาคม 2547 20:09 น. - comment id 293710
หุหุ งานเยอะเหมือนกันค่ะ แต่ช่วงนี้ปิดรับปาริญญาของพี่ ๆ เลยมาฝากบทกลอนไว้ก่องเหมือนกัน เด๋วนาน ๆ ไปไม่ได้มา อิอิ แวะมาทักทายกันคะ
5 กรกฎาคม 2547 21:11 น. - comment id 293743
เรน..คิดถึง .. โอเล่ ..นะคะ..
5 กรกฎาคม 2547 21:28 น. - comment id 293757
คิดถึงน้องโอเล่ คนแสนเทห์นี้เสมอ แถมดีใจได้พบเจอ ด้วยคิดถึงเสมอที่ผ่านมา *-*คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แต่งเก่งเสมอด้วยนะจ๊ะสำหรับกลอน แล้วยังไงก็พักผ่อนหน่อย เดี๋ยวจะไม่สบายไป นอนเสียดึกจัง รังนกสักขวดก็ดีนะค่ะ บำรุงสุขภาพ*-*
5 กรกฎาคม 2547 21:43 น. - comment id 293770
2 อารมณ์ น้องโอเล่ อย่าหวั่นใจเลยคนดี ณ ตรงนี้เธอมีเราเคียงใกล้ จะให้กำลังใจกัน..ตลอดไป จะไม่วันทอดทิ้งให้..ล้างรา อย่าหวั่นใจเลยคนดี ณ วันนี้จะไม่มีวันหนีหน้า แต่จะเป็นกำลังใจยามเธอล้า เพราะวันนี้เธอมีค่า..ต่อหัวใจ พี่เมก ^*^จันทร์เจ้าขา...อยากถาม...คราจันทร์เหงา ใครกันเล่า...ปลอบจันทร์..คลายเหงาได้ หรืออาทิตย์ทิวา..ฟากฟ้าไกล หรือดาวรายล้อมรอบคอยปลอบจันทร์ ^*^โอ้..ตัวเมก...อ้างว้าง..อย่างวันนี้ ขาดคนที่...เคียงข้าง..คอยปลอยขวัญ เหงาสุดเหงา..เดียวดาย..มาถามจันทร์ โอ้..ใครกัน..จะเคียงข้าง..อย่างจันทรา ฯ
6 กรกฎาคม 2547 01:21 น. - comment id 293869
คุณ ฤกษ์ ไม่ได้เต้นกินรำกินค่า ... ไม่ใช่แบบนั้นน้า คุณ Future_Perfect`` ไม่เคยเห็นชื่อนี้มาก่อนเลย ยังไงก็ขอสวัสดีและยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ขอบคุณที่แวะมาทักทายกัน ... ดีใจค่ะ เรน คิดถึงเรนเหมือนกันค่ะ ... ไว้ว่างๆจะเข้าไปทักทายที่กลอนหวานๆน่ารักๆของเรนนะจ๊ะ คุณ ผู้หญิงไร้เงา แหม ... มาป้อยอกันซึ่งๆหน้าจอคอมพ์กันอีกแล้วนะคะพี่ ... คิดถึงพี่เหมือนกันค่ะ ส่วนรังนก แหะแหะ ... คงได้แต่นั่งมองในทีวีเอาค่ะ แพงเหลือหลาย ... ดึกๆ โอเล่ก็อาศัยชาเขียวนี่แหละค่ะ ทำให้ตาสว่าง ดื่มกาแฟทีไรเป็นหลับทุกที ... งงจังเนอะ เพ่เมก โอเล่ ขอบคุณคนดีคนนี้ ที่คอยมีหัวใจให้ คอยส่งความห่วงใย ฉันซึ้งใจเหลือเอ่ยคำ พี่เมก อย่าเหงาไปจนถามจันทร์ มองมาทางฉัน ... คนทางนี้ ไกลแสนไกล ... ไม่เคยหนี ยังคงมีความห่วงใย ปล่อยจันทราคู่อาทิตย์ ให้เธอเอาใจมาชิดฉัน ... ใกล้ๆ รัก รัก ... ได้ยินไหม เหงาไปใย ... เมื่อใคร ... รักเธอ
6 กรกฎาคม 2547 15:45 น. - comment id 294050
มีคนเขาอยากเห็นรูปตัวเองนะ เข้าไปดูด้วยนะคะที่ http://www.thaipoem.com/web/scoopdata.php?id=2772 คิดถึงเสมอค่ะ ทิกิ+tiki
7 กรกฎาคม 2547 04:55 น. - comment id 294316
ภาระมีทุกคน อย่ากังวลว่างจึงมา ให้รับปริญญา และเก่งกล้าการละคร
8 กรกฎาคม 2547 16:07 น. - comment id 295006
จะลืมเธอได้อย่างไรเพราะใจฝัน คิดทุกวันเธอนั้นหายไปไหน พอรู้ข่าวก็แสน........สบายใจ กลับมาไวจะรออ่านฝันของเธอ๚ะ๛size> จาก Insufficiency ( เจ้าเดิม )size> size>
9 กรกฎาคม 2547 19:36 น. - comment id 295739
พี่ทิกกี้ ไว้ให้ว่างกว่านี้ก่อนค่ะ จะหารูปเอาไปสแกนลงแผ่นแล้วจะส่งไปให้นะคะ ขอบคุณที่ส่งข่าวมาบอกค่ะ คุณ ชัยชนะ ค่ะ ... จะพยายามรีบเคลียร์งานแล้วกลับมาค่ะ ... ช่วงนี้ได้แต่แว๊บๆเข้ามาบ้าง คุณ โรเบิร์ต ทิงนิงนอย หรืออีกนัยหนึ่ง คุณ Insufficiency ไม่ได้หายไปไหนนะคะ โอเล่ยังอยู่คู่ไทยโพเอม แต่ช่วงนี้เหนื่อยมากเลยค่ะ ไม่มีเวลาและไม่อารมณ์เขียนกลอนเลย ขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ ถ้าว่างเมื่อไหร่โอเล่จะรีบกลับมาค่ะ