เป็นเรื่องราว...ความกลัว...ในตัวตน ที่หมองหม่น...จนใจ...ในวันที่ สิ้นไร้หวัง...ศรัทธา...กับชีวี จะเห็นมี...สิ่งร้ายแรง...แฝงในใจ วิญญาณร้าย...หลับไหล...ในใจเรา เอาความเหงา...ความเศร้า...เข้ากำบัง หากความดี...อ่อนแรง...สิ้นกำลัง คืนพลัง...มาทำร้าย...ทำลายเรา จะคอยเฝ้า...หาโอกาส...ไม่พลาดพลั้ง หากหมดหวัง...มันถูก...ปลุกให้ตื่น เที่ยวตามหา...สิ่งจากไป...ให้หวนคืน จะแข็งขืน..เท่าไหร่...มันไม่ฟัง มีพลัง...มุ่งมาด...ปราถนา เกิดตัณหา...อยากสนอง...ต้องใจตัว ใช้วิธี...หลากหลาย...ทั้งดีชั่ว ไม่เคยกลัว...เวรกรรม...ที่ทำไป มีเพียงหนึ่ง...ความดี..วิธีการ สยบมัน...สงบจิต...ที่คิดร้าย ความสงบ...สยบเตือน...ความเคลื่อนไหว ให้จิตใจ...ที่สงบ..สยบมัน จงคงมั่น...หมั่นจำ...ทำสิ่งดี แล้วจะมี...สิ่งคุ้มครอง...ของคุ้มตัว จะหลับไหล...ไปนาน...ไม่หวั่นกลัว วิญญาณชั่ว...จะฟื้น...กลับคืนมา แต่จำไว้...เมื่อใด...ใจพ่ายแพ้ ถูกรังแก...ย่ำยี...ชีวีช้ำ เมื่อสิ่งร้าย...ในกาย..เข้าครอบงำ มันจะจำ...ใจฟื้น...ตื่นขึ้นมา
5 กรกฎาคม 2547 15:43 น. - comment id 293637
เป็นเรื่องราวความกลัวในตัวตน ที่เรานั้นจะหลุดพ้นได้หรือไม่ ก็ขึ้นอยู่กับตัวหากกลัวใจ คงจะไม่หลุดพ้นทุกหนทาง แต่หากใจเรากล้าท้าพิสูจน์ เดินไปสู่จุดหมายอย่างหาญกล้า รับประกันในฤดีที่มีมา จะพ้นจากความกล้วที่ว่าแน่นอน *-*กลอนความหมายดีค่ะ*-*
5 กรกฎาคม 2547 16:08 น. - comment id 293645
เป็นอารายยยหนักหนาหละ อ้ายยย ค่อยค่อยคึด ค่อยค่อยเฮ็ด เน้อ...บ่ย่าน!!
6 กรกฎาคม 2547 12:56 น. - comment id 293995
กลัวสิ่งร้าย..กลับคืน..ฟื้นจากหลับ มาบังคับ..ให้ใจ..ใฝ่ทางหมอง อดทนไว้..ใช้ความดี..นี้ประคอง อย่าได้ต้อง..คืนกลับร้าย..ให้ตัวเอง ..................................................... ชนะตนด้วยใจ.. สิ่งร้ายใดใด..ก็ไม่มีทาง .....................................................
9 กรกฎาคม 2547 01:56 น. - comment id 295380
เมื่อใดที่เรา สิ้นหวัง มันจะกลับมา