ใจดวงเดียว...เพียงหนึ่งนี้...ทั้งสี่ห้อง คงจะต้อง...ยอมรับว่า...เจ็บสาหัส ถูกคำสั่ง...ลงอาญา...สารพัด ที่บังอาจ...เอื้อมคว้าดาว...จึงร้าวราน สิ้นแสงแห่ง...สุรีย์ฉาย...ใจสิ้นหวัง เกลียดหรือชัง...จึ่งร้างทิ้ง...ทิพย์สถาน ยั่วคำเย้า...ดาวง้องอน...อ้อนนงคราญ อ้อยเป็นชาน...รสหวานสิ้น...ผินหลังจร วันนี้ขอ...มาบรรเลง...เพลงสุดท้าย คงไม่มี...ซอสามสาย...ทุ้มนุ่มอ่อน ไม่มีขิม...ขลุ่ย จะเข้...เห่ยามนอน เครื่องดนตรี...ปี่พาทย์มอญ...กล่อมกมล นาฎศิลป์...คงสิ้นแล้ว...แววที่ว่า คีตาพจน์รจนา...ค่าจึงหม่น เจิดจรัส...รัศมี...ที่เคยยล คุ้นนัยสื่อ...นฤมล...จนโน๊ตคีย์ ไม่มีเสียง...แว่วกังวาน...ที่หวานซึ้ง ใต้เมฆม่าน...ผ่านซอ ซึง...ถึงทุกที่ ท่วงทำนอง...ของบทเพลง...แห่งราตรี ทุกเครื่องสาย...เคยดีดสี...พลิ้วแผ่วเบา หากได้ยิน...คงดนตรี...คีตรส ที่เก็บกด...ดวงใจช้ำ...ยามเงียบเหงา บรรเลงผ่าน...ม่านน้ำตา...ทะเลดาว สลายราว...น้ำค้างต้อง...แสงตะวัน ภาพกระจ่างของนางฟ้า...ที่ว่ารัก ต่อนี้จัก...ต้องลางเลือน...เหมือนภาพฝัน ค่อยจางหาย...ไปจากใจ...คล้ายหมอกควัน ฝังเตือนจิต...นิจนิรันดร์...คือสองเรา เวลาไม่เคยลบความทรงจำ
4 กรกฎาคม 2547 13:50 น. - comment id 293050
โอ้โหสำนวนเพียบเก่งจังเลยอะ
4 กรกฎาคม 2547 21:11 น. - comment id 293278
กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบมากๆๆๆๆๆนะค่ะ
5 กรกฎาคม 2547 01:25 น. - comment id 293426
เพราะจังเลยๆ เป็นกำลังใจเสมอน่ะ ถ้อยคำสวยงามจัง..
5 กรกฎาคม 2547 09:46 น. - comment id 293490
ต้องบอกว่าไพเราะมากมาก คลังภาษาก็งดงามครับ... อาจมาไม่บ่อยครับ แต่มาแล้วให้ประทับใจ...ชอบครับ จะมาเยือนอีก
5 กรกฎาคม 2547 11:40 น. - comment id 293534
ทะเลดาว... ขอถักทอเส้นไหมรอบชายหมอน สีฟ้าอ่อนกรุยชายลายบุหงา ปักดวงดาวเป็นวิวทั่วทิวฟ้า ให้หลับตาฝันดีต่อนี้ไป อย่ากังวลแม้เหนื่อยหรือเมื่อยล้า พักสายตาพร้อมกับยามหลับไหล ห่มผ้าห่มละมุนอบอุ่นใจ โอบกอดไว้จนพรุ่งถึงรุ่งเช้า จะได้รับไออุ่นยามหนุนหมอน ที่สะท้อนลายปักสลักเสลา บรรจงคัดขึ้นลายด้วยด้ายเนา เดินเส้นเงาลายผ้าสีฟ้าคราม ให้เหมือนกับเส้นสายของลายผ้า มีดาราเลขคี่วันที่สาม เดือนมีนาเจิดจ้าสง่างาม เพึ่อติดตามเคียงข้างปรางฤดี ประดับดาวอักษรากุมภาพันธ์ เลขคู่กันวันที่ยี่สิบสี่ เป็นลายดาวขาวฟ้ายามราตรี ปักไว้ที่ชายหมอนที่นอนหนุน มือผู้ชายลายถักปักไม่สวย แต่เพราะด้วยจริงใจมอบไออุ่น งานถักร้อยผู้ชายนั้นไม่คุ้น แต่ละมุนเต็มใจมอบให้เธอ เมื่อผู้ชายปักลายหมอน... ทำได้น้าา...เพื่อคนดี... ทะเลดาว...
6 กรกฎาคม 2547 19:03 น. - comment id 294123
ทะเลดาว ขอขอบคุณ ก้อนเนื้อที่รักเธอมากค่ะ..... ------------------- ทะเลดาว ขอขอบคุณ พี่หญิงมากๆๆๆๆๆๆค่ะ...... ------------------- ทะเลดาว ขอขอบคุณ พันดาว มากๆๆค่ะ ที่เป็นกำลังใจให้เสมอมาค่ะ...... ------------------ ทะเลดาว ขอขอบคุณ แทนคุณแทนไท มากๆๆๆค่ะ แล้วจะไปเยี่ยมชมผลงานของแทนคุณแทนไทอีกน๊าาาา..... ------------------ ทะเลดาว ขอขอบคุณ ทุกๆนามปากกาค่ะ..... ----------------- ติตรากร....... แสนอบอุ่น..หนุนหมอนดาว ดาวเด่นงาม...ประดับฟ้า...ยามราตรี ระยิบแสง...แห่งความดี...มิเว้นว่าง ปลอบชีวัน...สรรพสิ่ง...ซึ่งเคว้งคว้าง มหาสมุทรในน้ำค้าง... กลางนภา คนดี...ที่แสนรัก สองมือปัก...ถักร้อยไหม...ตามลายผ้า ประดิษฐ์งาน...การเรือนงาม...ดั่งเรียนมา เลือกสีฟ้า...ลายบุหงา...มากรุยชาย ปักบุหงา...มาให้เห็น...เป็นตัวแทน มวลดอกไม้...ทั่วทั้งแดน...แสนสดใส หอมกลิ่นกรุ่น...อบอวลทั่ว...ทุกห้องใจ จากเส้นด้าย...ด้วยมือชาย...ปักถักทอ สีสวยงาม...วันที่สาม...เดือนมีนา เดินเส้นเงา...บนลายผ้า...งามจริงหนอ ยี่สิบสี่...กุมพาพันธ์...ขวัญละออ ปักเคียงกัน...ดั่งเคล้าคลอ...มิยอมไกล ปักดวงดาว...ระวิบไหว...ไว้บนหมอน เพื่อยามนอน...คุยกับดาว...ได้ใช่ไหม ชื่นใจนัก...จักแนบแก้ม...ทุกคืนไป จะถามนิด...คิดถึงไหม...ในก่อนนอน จะกระซิบ...บอกเบาเบา...ดาวน่ารัก กระซิบจาก...เสียงดวงใจ...ใช่ออดอ้อน กระซิบเย้า... ดาวคนดี...ที่แสนงอน ก่อนหลับตา...เพื่อพักผ่อน...บนหมอนดาว ในยามนี้...ไม่มีแล้ว...ความเหนื่อยล้า พร้อมซุกหน้า...บนหมอนผ้า...ลายฟ้าขาว ขอบคุณนัก...สองมือปัก...จากดวงดาว อบอุ่นราว...ดาวโอบกอด...ตลอดคืน....... เมื่อผู้ชายปักหมอน...เก่งจังเลยอ่ะค่ะ... สวยซะด้วยสิคะ...อบอุ่นที่สุดเวลานอน..... คิดถึงดวงดาวในดวงใจ...... ติตรากร........