ละลายความรู้สึกใส่ไว้ในอักษร ปล่อยหัวใจเร่รอนในอักขระของคนอ่อนไหว หน้ากระดาษสีขาวกับบทบันทึกที่เหมือนกำลังจะอ่อนล้าลงไป ทุกสิ่งยังคงเคลื่อนไหว...ในขณะที่หัวใจฉันร้องไห้อยู่ทุกวัน บอกเล่าความเหงากับเพื่อนเก่าเหล่าดวงดาว วันนี้ช่างเหน็บหนาว...ดวงตาคู่ร้าวเหมือนหมดฝัน เมื่อเรื่องราวได้จบลง...อยากลบเลือนว่าเราคือใครกัน ไม่อยากรับรู้...ว่าพรุ่งนี้...คืนและวัน..จะเป็นอย่างไร คำรักที่เคยบอก..ทุกถ้อยคำที่ขีดเขียนในบันทึก ทุก ๆ ความรู้สึกเหมือนว่าเพิ่งเกิดแต่กลับปลิวไหว ล่องลอยพร้อมน้ำตา ..กระทบอักษร..รัก..เลือนหายไป ที่สุดแล้วชีวิตที่เคยมีใครก็ไม่อาจมีได้ตลอดกาล
แอ็ปเปิ้ล 2 ก.ค. 2547 16:35 น. - ID 56338 
1910
11
0
2 กรกฎาคม 2547 17:02 น. - comment id 292233
เป็นกำลังใจให้ครับ... กลอนสื่อดีจัง ชอบครับ
2 กรกฎาคม 2547 17:42 น. - comment id 292237
กลอนเพราะมากค่ะ มึคุณค่าทางความหมายของความรักมากค่ะ ขอบคุณที่นำเสนอผลงานที่ดี ๆ มาให้อ่าน กันประจำ จ้าเปิ้ล แวะมาชื่นชมผลงาน คะ
2 กรกฎาคม 2547 20:30 น. - comment id 292280
หน้าส่วนตัว
สวัสดีครับน้องแอ๊ปเปิ้ล
วันนี้งัยกลอนถึงเศร้าจังครับ เปงรัยหรือเปล่าครับ
มีอะไรบอกพี่ ๆ น้อง ๆ นะครับ อิอิ จะได้หั้ยคำปรึกษาแก่กัน
ได้ครับ พี่ ๆ น้อง ๆ ในไทยโพแอมก็ดี ๆ กันหลายคนนิครับ
พี่เมกขอเป็นกำลังใจให้นะครับ
^*^ถึงแม้ตัวจะอยู่ห่างไกลกัน
ความผูกพันยังคงมั่นหนักหนา
เป็นความห่วงใยถึงกันตลอดมา
แทนคำว่าห่วงใยตลอดกาล ฯ
2 กรกฎาคม 2547 22:05 น. - comment id 292340
เคยสัญญาเขียนไว้คล้ายจารึก แต่อักษรคงสึกลึกเลยกร่อน ทำให้รักของเราเกิดแคลนคลอน และบันทอนเกิดร้าวรอนเต็มหัวใจ *-*กลอนโดนใจค่ะ ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ รักและคิดถึงมากๆๆๆๆๆๆเลยนะค่ะ หวังว่าคงสบายดี ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย ดูแลสุขภาพด้วยนะจ๊ะคนเก่ง*-*
2 กรกฎาคม 2547 23:25 น. - comment id 292394
ถ้าเจ็บ ถ้าเศร้า ถ้าเหงา อย่าท้อแท้ ความอ่อนแอจะถามหา ความอ่อนล้าในใจจะบังเกิด ทำให้คุณกลายเป็นคนอ่อนแอ เขียนไปเขียนมาหาที่ลงไม่ได้..เขียนได้ดีค่ะ แวะมาให้กำลังค่ะ
3 กรกฎาคม 2547 01:57 น. - comment id 292426
ไพเราะเจงๆขอรับ
3 กรกฎาคม 2547 02:39 น. - comment id 292438
สรรพสิ่งทั้งหลาย เมื่อเกิดขึ้น ดำรงอยู่ และย่อมดับสูญไป ไม่มีสิ่งใดจีรัง รวมทั้งความรัก ที่เลือนลางก็คือการเริ่มต้นของการดับ อิอิ
3 กรกฎาคม 2547 05:15 น. - comment id 292469
อักษรเลือนพร่าหนี จิตดวงดีหาจางไม่ เพิ่มล้นเข้มข้นให้ ยอดดวงใจไม่ลืมเลือน
3 กรกฎาคม 2547 12:37 น. - comment id 292533
เพราะมาก มาก ค่ะ ชอบจัง เขียนต่อไปเรื่อย ๆ นะคะ
5 กรกฎาคม 2547 10:10 น. - comment id 293502
----------------- อยากบอกเธอว่า... อย่าหมดฝัน อยากบอกกัน ว่า.. เธอยังมีฉันเสมอ สมุดบันทึก อาจเลื่อนลาง.. และพร่าเบลอ แต่สำหรับคนๆหนึ่ง... ยังมีคำว่า รักเธอเสมอ ยังละเมอถึงเธอเสมอมา ----------------- แต่งกลอนเศร้าได้....เศร้า มากเลย..
5 กรกฎาคม 2547 13:44 น. - comment id 293596
งดงามทุกถ้อยคำ.......งดงามทุกตัวอักษร.......
เพราะมากเลยค่ะพี่แอ๊ปเปิ๊ล
6 กรกฎาคม 2547 18:21 น. - comment id 294098
เหนื่อยนักก็พักหน่อยไม่มีใครว่า เหงามากก็จงรู้ว่าคนอื่นเขาก็เหงา เศร้านักก็ให้รู้ว่ามีคนอื่นที่เศร้ากว่า ณ ฟ้าไกล...เธอมองไปคงไม่เห็น ในเมื่อรักคนอื่นได้หมดใจ ทำไมไม่เผื่อใจไว้รักตัวเอง... หนึ่งคำ..จากความงดงามของ..หนึ่งใจ คือ..คำว่า รัก ที่อยากจะมอบให้... กับ หนึ่งใจ ของใคร หนึ่งคน
20 สิงหาคม 2547 02:10 น. - comment id 313307
ในบันทึกหน้าถัดไปของAPPLE มีข้อความเขียนไว้ว่า รัก apple คนดีคนนี้ แต่ คนดีไม่เคยเปิดหน้าถัดไป ไม่เคยเปิดใจให้โอกาส กับความรักกับคนใหม่ เลย
23 กันยายน 2547 13:05 น. - comment id 336653
กฎของสัจจะ คือความจริง คือความแน่นอนคือความไม่แน่นอน สิ่งที่แน่นอนคือความไม่แน่นอน ความรักก็เช่นกัน ไม่มีข้อยกเว้น
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
