คนดูแลห่วงใย จะผลักไสกันได้ลง หรือเธอไม่มั่นคง ไปลุ่มหลงที่ตรงไหน หาใครได้เท่าฉัน คืนหนาวนั้นห่มผ้าให้ ยามร้อนจะช่วยคลาย พัดวีให้ได้เย็นใจ ยามหิวจะหุงหา ทั้งข้าวปลามาเตรียมไว้ จะงอนง้ออยู่ร่ำไป เพื่อไม่ให้เธอขุ่นเคือง ป่วยไข้จะใกล้ชิด แนบสนิทคอยปลอบขวัญ หายามาให้ทัน เพียงเธอนั้นได้หายดี กลับมาร่วมเคียงหมอน อย่าให้นอนแค่ฝันถึง แสนห่วงหวงห้วงคำนึง ใจฉันจึงพร่ำวาจา จะไม่มีใครอื่น ขอเธอคืนกลับได้ไหม สัญญาด้วยหัวใจ ไม่รักใครนอกจากคุณ @@@@@@@@@ จะขอยืนยัน...ในสัญญา @@@@@@@@@@
30 มิถุนายน 2547 09:44 น. - comment id 291576
จ๊ามาทวงสัญญา
30 มิถุนายน 2547 11:00 น. - comment id 291605
น่ารักดีค่ะ .. แวะมาทักทายกันค่ะ
30 มิถุนายน 2547 14:58 น. - comment id 291670
งดงามมาก
30 มิถุนายน 2547 17:12 น. - comment id 291705
ผ้าก็ห่มให้.. หัวใจก็ดูแล.. เทคแคร์ยามป่วยไข้.. มีสัญญาใจ..มายืนยัน.. .......................................... แล้วจะไม่ดีพอได้ยังไงหว่า.. .......................................... เจอะอย่างนี้ใครไม่รักก็..บ้า..แล้ว ก็ไม่แคล้วคง..สมอง..ไม่ค่อยดี....กิ้วกิ้ว ..........................................
1 กรกฎาคม 2547 23:58 น. - comment id 292087
จะไม่มีใครไหนอื่น ด้วยจุดยืนในวันนี้ สัญญาเท่าที่มี มั่นคงนี้แค่เพียงเรา *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ หวานจัง น้ำตาลหมดหรือยังหละค่ะ อิอิ*-*