ร้อยคำพูด..ล้านคำ..นำมาล้อม หัวใจพร้อม..น้อมรับ..กับรักหวาน ทอความฝัน..ถักเป็นดวง..ห่วงเดียวกัน ฉันก็พลัน..สรุปได้..ในรักเดียว เหมือนคันเคียว..เกี่ยวรวง..ห่วงเสมอ กับรักเธอ..ที่หมาย..ใจคงมั่น ใครที่ไหน..จะพรากไป..ไม่มีวัน คงรักนั้น..ยึดมั่น..ฉันกับเธอ ร้อยหัวใจ..ล้านผู้ใด..หาใครเท่า รักของเรา..เพียงหนึ่งเดียว..ที่เกี่ยวก้อย ไม่ต้องหา..ก็หวัง..ดังใจคอย เพียงหนึ่งถ้อย..หนึ่งคำ...ฉันรักเธอ @@@@@@@@@@@@@@ เขาหาว่าผม.....อ่อนหวาน @@@@@@@@@@@@@@
30 มิถุนายน 2547 02:56 น. - comment id 291534
มาอ่านแล้วตาค้างอะคะ
30 มิถุนายน 2547 15:26 น. - comment id 291674
ร้อยหัวใจ..ล้านผู้ใด..หาใครเท่า ...ฟังดู อ่านดู ราวกับว่า เจ้าของบทกลอนกำลังว่าใคร หัวล้าน นะ ... ไพเราะครับ ไพเราะ
30 มิถุนายน 2547 17:14 น. - comment id 291706
คำเตือน..!!!! กรุณา..อย่าอ่านบทกวีนี้เกินวันละ 2 ครั้ง เพราะจะมีผลกับระดับน้ำตาลในร่างกาย ............................................................. สงสัยคนที่เขียนกลอนบทนี้เป็นเจ้าของ.. โรงงานน้ำตาล..แน่ ๆ .............................................................
1 กรกฎาคม 2547 23:56 น. - comment id 292085
ร้อยหัวใจนำความรักถักเป็นโซ่ แล้วผูกโบว์ให้คนดีที่ห่วงหา พร้อมสอดกับหัวใจให้พี่ยา เพื่อแลกกับภาษาคำว่ารัก *-*กลอนแต่งได้จัง แต่เอมดเยอะจังบ้านหลังนี้ อิอิ โอ๊ย โดยมดกัดค่ะ อิอิ*-*