หนึ่งสามสาม..ร่วมเรียงเคียงข้าง
เสือยิ้มมุมปาก
เราเคยเรียนร่วมเรียงเคยเคียงข้าง
แม้อ้างว้างจะหยุดอยู่มิไปไหน
หนึ่งสามสามห้องเรียนรักผูกพันใจ
สี่สิบหกสามเก้าไม่หลอกลวง
ตอนเช้าๆหมอกขาวอรุณรุ่ง
แม้จะยุ่งกับการบ้านสักเพียงไหน
หน้าสลอนยิ้มได้ไม่เคืองใด
ขึ้นบันไดจิ๊จ๊ะกับเพื่อนเกลอ
แต่ตอนนี้กาลเวลาผันเปลี่ยนผ่าน
ทุกๆคนแยกถิ่นฐานการศึกษา
บ้างกรุงเทพหาดใหญ่ล้วนพัฒนา
ก็หวังคว้า.อนาคตอันงดงาม
..แล้วสักวันมาเจอะกัน ณ ห้องนี้
ทุกๆคนต้องได้ดีเริ่ดใช่ไหม
เป็นด็อกเตอร์ศาสตราจารย์นักเขียนไทย
ก็ขอให้เลือกทางเดินด้วยตนเอง
..เอาล่ะนะ เสาร์นี้เจอกันแล้ว
..โคตรดีใจเลยเพื่อนแก้วของฉันจ๋า
..กินส้มตำร้านเก่าเคยเฝ้ามา
..เอาล่ะว้า.ไงก็เราเลี้ยงเอง
** ดีใจจังจะได้เจอเพื่อนๆแล้ว เสาร์นี้ เหอๆๆ **