จดปากกาพาใจให้ลอยล่อง น้ำตานองยามจากยากขีดเขียน เขียนจดหมายลาจากอย่างพากเพียร ขอให้เรียนมีความสุขทุกเวลา แม้ฉันมาอยู่ไกลให้ฝันถึง อย่ารำพึงมากมายให้เกิดปัญหา ตั้งใจเรียนทำตัวดีที่ผ่านมา อย่าร้องไห้นะเธอจ๋าอย่าไหลริน จงเก็บความทรงจำที่ดีไว้ อย่าอาลัยอาวรณ์เมื่อฉันจากถิ่น เก็บรักษาความดีไว้ในแผ่นดิน หากไม่สิ้นวาสนาคงมาเจอ...
28 มิถุนายน 2547 13:32 น. - comment id 290957
จิตภวังก์ยั้งใจไม่โศกเศร้า เมื่อเพื่อนเราคนดีมีวาสนา ไปร่ำเรียนแดนไกลไฝ่วิชา อาลัยลาอวยพรให้ปลอดภัย กลับมาพร้อมตัวและหัวใจนะ อิอิ
28 มิถุนายน 2547 15:15 น. - comment id 290992
มาเยี่ยมครับผม กลอนน่ารักดีนะครับ ขอบคุณที่มาเยี่ยมพู่กันด้วยนะครับ คือแบบว่าคนคนเดียวกับพู่กันของหูกวางน่ะครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับผม *-*
28 มิถุนายน 2547 17:47 น. - comment id 291037
มีรอยยิ้มและกำลังใจมาฝากน๊าา ลอยไปในสายลม....^-^....
28 มิถุนายน 2547 21:42 น. - comment id 291098
ขอบคุณทุกความคิดเห็นค่ะ
28 มิถุนายน 2547 22:32 น. - comment id 291121
โห.. เพราะจริงๆ ไม่ได้แกล้งชมน่ะ สำเนียงกลอนพริ้วไหว ดั่งสายลม เพื่อนที่จากคงซึ้งใจมาก.. เพราะมากน่ะ ชอบๆ
29 มิถุนายน 2547 12:12 น. - comment id 291334
ตอบ พันดาว ขอบคุณนะคะที่เข้ามาอ่าน