ไหนว่า..ไม่เป็นไร ไหนว่าใจ..ยังพอทน ค่ำคืน...มิอาจพ้น ใจมันจน...เพียงจันทร์คล้อย คิดถึง...ฝากกับจันทร์ ด้วยใจฉัน..มันเลื่อนลอย ยังรัก...ยังรอคอย มิลดถอย...แม้กาลนาน อย่างไร..ใจจอมดื้อ ยังยึดถือ...กับคำขาน คำรัก...มันเนิ่นนาน จากวันวาร...เขาไม่จำ เหตุใด ... มิลืมเลือน ยังย้ำเตือน...ทุกคืนค่ำ รักเธอ...ยังถลำ พร้อมคำพร่ำ...คือน้ำตา ไหนว่า...ดีขึ้นแล้ว เพียงจันทร์แพร้ว...พรายแสงหา หนาวเหน็บ...เจ็บอุรา เพียงน้ำตา...ที่หลั่งริน
วนัสนันท์ 27 มิ.ย. 2547 17:02 น. - ID 56040 
748
10
0
27 มิถุนายน 2547 17:10 น. - comment id 290629
ิ่อ่านแล้วนะค้าบบ...อยากแต่งตอบให้เป็นกลอนแต่คิดอะไรไม่ออกเลย....น่ารักจังนะ....อกหักรึจ๊ะ....
27 มิถุนายน 2547 17:41 น. - comment id 290641
ให้คิดถึงเพียงไรใจจะขาด ก็มิได้ดั่งมุ่งมาดปรารถนา ความรู้สึกจึ่งทุกข์ท้อทรมา ณ อารมณ์ ปรารถนาถึงคนไกล รู้ทั้งรู้ว่าอารมณ์นั้นข่มยาก ยังคิดอยากจะข่มอารมณ์ไว้ ทั้งที่คิดถึงแทบ จะขาดใจ ยังอยากห้ามรู้สึกไว้ ในอารมณ์ ... อารมณ์คิดถึงครับ เกี่ยวกันรึป่าวน่ะ... เขียนได้ดีครับ
27 มิถุนายน 2547 19:08 น. - comment id 290659
เพราะมากเลยค่ะ ไม่เป็น เห็นอะไร ก็หัวใจยังร้องเพลง รักเธอ มิกริ่งเกรง ยังครื้นเครง เริงอุรา ยามเช้า ยังสดใส ฝากลมไป รักกานดา หวานใด ไม่หวานกว่า ยอดชีวา เธอคนเดียว ยามสาย หมายมองเหม่อ คิดถึงเธอจึงแลเหลียว มองฟ้า กว้างไกลเชียว ส่งรักเพียวเฉี่ยวโฉบใจ ยามบ่าย ให้คิดถึง เฝ้ารำพึงซึ้งสุขใส ภาพเธอวนเวียนไว แทรกอยู่ในแน่วเนานาน ยามเย็น เห็นความว่าง ใช่จักร้างห่างสมาน มั่นคงนิรันดร์กาล แม้วันผ่านมิลืมเลือน ยามคำช่างลำเหลือ ดาวยังเจือเอื้อเอื้อมเดือน สว่างวาบภาพยำเตือน คือผองเพื่อนพลิ้วลำนำ ยามดึก นึกนิ่มน้อง หวังใจปอง คล้องครวญคำ รักนี้ ช่างลึกลำ แลชื่นฉำเฉาะอารมณ์ จวบจน พ้นวันเปลี่ยน รักมิเพี้ยนเนียนเริงลม ร้อยคำนำมาชม ให้สุขสมสุขสันต์ทรวง
27 มิถุนายน 2547 21:58 น. - comment id 290732
ดวงใจของเรานี้ คุมไม่ดีก็ลอยได้ ไปแล้วหากเรียกไว้ จะเจ็บไปไม่รู้ลืม ชื่นชมค่ะ
27 มิถุนายน 2547 22:42 น. - comment id 290749
ต่อแต่นี้..จะไม่มี..เค้าให้เห็น ความเยือกเย็นพัดผ่านสายลมหนาว ต่อแต่นี้..คงมี..แค่เพียงเรา เจ็บปวดร้าว..เหงา..เศร้า..ลำพัง น้ำตา..เอ่อนอง...ไหลริน ใครหนอ..จะได้ยิน..เสียงสะอื้น เค้าจากไกล..ไม่มีวัน..ได้คืน หลับแล้วตื่น..ไม่อาจหนีความจริง อีกเมื่อไร..กันหนอ..จะลืมได้ เพียงร้องไห้..แต่มิอาจ..จะแก้ไข สายลมพัดต่อความช้ำชอกใจ เพียงซุกกายใต้ผ้าห่ม..เหงา..เดียวดาย เมกแวะมาปลอบใจนะ อย่าเศร้านะ อย่าร้องไห้ด้วย เข้มแข็งจ้า เข้มแข็ง อดทนนะ จงอดทน สู้จ้า..สู้ เพ่เมกอยู่หั้ยกำลังจัยนะ
28 มิถุนายน 2547 00:58 น. - comment id 290807
วันนี้อาจยังช้ำ ยังระกำยังหมองไหม้ ความรักเพิ่งจากไป จึงหวนไห้ธรรมดา อดทนและเข้มแข็ง ค่อยฟื้นแรงอย่างช้าช้า น้ำตาที่รินมา แม้นปวดปร่าก็มีคุณ พรุ่งนี้จะดีขึ้น เขาเป็นอื่นช่วยเกื้อหนุน เวลาที่มีคุณ เอาไปวุ่นกับงานการ พัฒนาชีวิตใหม่ ให้สดใสกว่าเคยผ่าน ลืมเขาทิ้งร้าวราน แล้วเดินผ่านยิ้มออกไป มาเยี่ยมค่ะ
3 กรกฎาคม 2547 20:02 น. - comment id 292691
ิ่อ่านแล้วนะค้าบบ...อยากแต่งตอบให้เป็นกลอนแต่คิดอะไรไม่ออกเลย....น่ารักจังนะ....อกหักรึจ๊ะ.... จาก : ละเมอ อ่ะแหม...ชมน่ารัดเลยเหรอจ๊ะ ไม่ได้อกหักจ้ะ แต่เบลอๆ
3 กรกฎาคม 2547 20:06 น. - comment id 292694
ให้คิดถึงเพียงไรใจจะขาด ก็มิได้ดั่งมุ่งมาดปรารถนา ความรู้สึกจึ่งทุกข์ท้อทรมา ณ อารมณ์ ปรารถนาถึงคนไกล รู้ทั้งรู้ว่าอารมณ์นั้นข่มยาก ยังคิดอยากจะข่มอารมณ์ไว้ ทั้งที่คิดถึงแทบ จะขาดใจ ยังอยากห้ามรู้สึกไว้ ในอารมณ์ ... อารมณ์คิดถึงครับ เกี่ยวกันรึป่าวน่ะ... เขียนได้ดีครับ จาก : รหัสสมาชิก : 6077 - แทนคุณแทน เกี่ยวซิคะ จะรัก คิดถึง เพ้อๆ เหงาๆ อารมณ์คล้ายๆ กันนะ :)
3 กรกฎาคม 2547 20:07 น. - comment id 292695
เพราะมากเลยค่ะ ไม่เป็น เห็นอะไร ก็หัวใจยังร้องเพลง รักเธอ มิกริ่งเกรง ยังครื้นเครง เริงอุรา ยามเช้า ยังสดใส ฝากลมไป รักกานดา หวานใด ไม่หวานกว่า ยอดชีวา เธอคนเดียว ยามสาย หมายมองเหม่อ คิดถึงเธอจึงแลเหลียว มองฟ้า กว้างไกลเชียว ส่งรักเพียวเฉี่ยวโฉบใจ ยามบ่าย ให้คิดถึง เฝ้ารำพึงซึ้งสุขใส ภาพเธอวนเวียนไว แทรกอยู่ในแน่วเนานาน ยามเย็น เห็นความว่าง ใช่จักร้างห่างสมาน มั่นคงนิรันดร์กาล แม้วันผ่านมิลืมเลือน ยามคำช่างลำเหลือ ดาวยังเจือเอื้อเอื้อมเดือน สว่างวาบภาพยำเตือน คือผองเพื่อนพลิ้วลำนำ ยามดึก นึกนิ่มน้อง หวังใจปอง คล้องครวญคำ รักนี้ ช่างลึกลำ แลชื่นฉำเฉาะอารมณ์ จวบจน พ้นวันเปลี่ยน รักมิเพี้ยนเนียนเริงลม ร้อยคำนำมาชม ให้สุขสมสุขสันต์ทรวง จาก : รหัสสมาชิก : 7446 - อาภาภัส กลอนคุณเพราะมากๆ เช่นกันค่ะ ฟังดูดีจัง..หัวใจยังร้องเพลง ขอบคุณนะคะ :)
3 กรกฎาคม 2547 20:09 น. - comment id 292697
ดวงใจของเรานี้ คุมไม่ดีก็ลอยได้ ไปแล้วหากเรียกไว้ จะเจ็บไปไม่รู้ลืม ชื่นชมค่ะ จาก : รหัสสมาชิก : 8434 - ลอยไปในสายลม ใจลอยไปกับลม อยากสุขสมเพียงในวันฝัน ยามตื่นก็ช่างมัน เมื่อความฝันมันสวยงาม :)
3 กรกฎาคม 2547 20:11 น. - comment id 292698
เมกแวะมาปลอบใจนะ อย่าเศร้านะ อย่าร้องไห้ด้วย เข้มแข็งจ้า เข้มแข็ง อดทนนะ จงอดทน สู้จ้า..สู้ เพ่เมกอยู่หั้ยกำลังจัยนะ จาก : รหัสสมาชิก : 7555 - เมกกะ ไม่ร้องหรอกค่ะ ถึงจะร้องไห้ง่ายก็เหอะ... ไม่ได้อกหักหรอกน่าา ฮิๆๆ:)
3 กรกฎาคม 2547 20:13 น. - comment id 292699
วันนี้อาจยังช้ำ ยังระกำยังหมองไหม้ ความรักเพิ่งจากไป จึงหวนไห้ธรรมดา อดทนและเข้มแข็ง ค่อยฟื้นแรงอย่างช้าช้า น้ำตาที่รินมา แม้นปวดปร่าก็มีคุณ พรุ่งนี้จะดีขึ้น เขาเป็นอื่นช่วยเกื้อหนุน เวลาที่มีคุณ เอาไปวุ่นกับงานการ พัฒนาชีวิตใหม่ ให้สดใสกว่าเคยผ่าน ลืมเขาทิ้งร้าวราน แล้วเดินผ่านยิ้มออกไป มาเยี่ยมค่ะ จาก : Completely ขอบคุณมากค่ะ สำหรับการมาเยี่ยมและกลอนน่ารักๆ จ้ะ:)
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
