นั่งอยู่ตรงที่เก่า...ของทุกวัน แต่หัวใจ..ไม่รู้หนีฉัน ไปอยู่ที่ไหน เลื่อนลอย เกินไปแล้วนะ เจ้าหัวใจ ปล่อยให้ฉัน เหงา เพราะคิดถึงใคร...ทุกทุกวัน กลับมาซะทีนะ...อย่าซุกซน ช่างเถอะ..ถ้าเขาไม่รู้ว่า ทรมานคนช่างฝัน เขาอาจรู้..เพียงแค่ไม่เคยคิดต้องการ แล้วจะตามไปวนเวียนอยู่กับเขาอย่างนั้น...ทำไม กลับมาอยู่กับตัวเองดีกว่า ในวันคืนที่ถูกทำร้ายด้วยความเหว่ว้า ..หวั่นไหว ถึงแม้..ไม่มีใครเขามารับรู้ มาใส่ใจ คืนเหงาเหงา คงอุ่นได้.. ด้วยความรักจากหัวใจ..ของตัวเอง