อยากให้มีเราอย่างนี้ตลอดไป ไม่อยากให้ใครมาตัดหน้า ไม่อยากให้เลือนหายไปกับกาลเวลา เพราะรู้ตัวดีว่า ...ไม่อาจอยู่โดยขาดเธอ
24 มิถุนายน 2547 21:33 น. - comment id 289412
มีหรือไม่มีอยู่ที่เรา มีเรา เธอรักฉันฉันรักเธอเสมอมั่น เธอผูกพันพันผูกเธอเสมอเก่า เธอใกล้ชิดชิดใกล้เธอพบเจอเงา เธอมีเราเรามีเธอเสมอมา ไม่มีวันวันมีไม่ใจเปลี่ยนผัน เธอมีฉันฉันมีเธอเจอห่วงหา รักเราสองสองเรารักปักอุรา ซึ่งมากค่าค่ามากซึ่งจึงมีเรา ไม่มีเรา เธอรักเขาเขารักเธอเผลอลืมฉัน ลืมคืนวันวันคืนลืมปลื้มห่วงหา เหลือเพียงฉันฉันเพียงเหลือเจ้าน้ำตา ไร้เธอมามาเธอไร้ใจผูกพัน ไม่มีวันวันมีไม่ให้เหมือนก่อน ใจร้าวรอนรอนร้าวใจให้ไหวหวั่น ต่อไปนี้นี้ไปต่อขอลืมกัน จบผูกพันพันผูกจบไม่พบเรา *-*เห็นชื่อกลอนแล้วคิดถึงกลอนเก่าของตัวเอง เลยแจมเป็นชุดเลยนะค่ะ กลอนคุณน่ารักดีค่ะ*-*