วันที่เริ่มสร้างตอก่อปัญหา พัวพันมาถึงวันนี้ที่ยังอยู่ รอเวลาทนทำจำเฝ้าดู ทั้งรู้อยู่มองมันผ่านมานาน คงวันนี้ถอนจากรากปัญหา สิ่งทิ่มตาเขี่ยออกนอกชีวิต ไม่ปล่อยให้ไหลตามใครลิขิต คงต้องคิดถอนหนามที่ตามตำ หนามคอยย้ำทำไจให้ได้เจ็บ ต้องตามเก็บรอยช้ำจำไม่หาย รอยที่เกิดคงติดต่อรอวันตาย ยังไม่สายหากรีบถอนก่อนสิ้นใจ
ketana 24 มิ.ย. 2547 15:19 น. - ID 55878 
947
5
0
24 มิถุนายน 2547 16:30 น. - comment id 289219
รอยหนามขีดกรีดลึกนึกอดีต อยากจะรีดหนองฝังยังไม่หาย มันอักเสบปวดร้าวพะผ่าวกาย ใจก็ดายแดดิ้นแทบสิ้นลม คงต้องหลบเลียแผลที่แน่หนัก เพื่อจะหักคลายห่วงให้ล่วงสม เมื่ออดีตที่ช้ำตกทำอกตรม คงต้องบ่มความเจ็บล้ำเพื่อย้ำใจ *** อดีตและความปวดร้าวจะอยู่กับเรา ตราบเท่าที่เราให้มันอยู่ เมื่อเราทำใจได้เร็วเท่าไหร่ ชีวิตใหม่ก็คงจะมาเร็วเท่านั้น... จะเป็นกำลังใจให้นะคะ
24 มิถุนายน 2547 18:47 น. - comment id 289264
จำต้องถอน..ด้วยตัว..กลัวช้ำจิต ด้วยชีวิต..ผ่านมา..พาหวั่นไหว ระแวดระวัง..ครั้งนี้..กลัวมีภัย น้ำตาไหล..เกินหยุด..ฉุดวิญญา ............................................... หนามอันเดิม.. จะไม่ยอมให้ซ้ำเดิม ...............................................
24 มิถุนายน 2547 20:51 น. - comment id 289380
ถอนความช้ำกล่ำกลืนฝืนให้ไหว แนจะคอยเป็นกำลังใจให้เสมอ ให้คุณถอนความช้ำย้ำเจอะเจอ ขอให้พบสุขเสมอในจิตใจ *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-*
24 มิถุนายน 2547 22:13 น. - comment id 289447
เขียนได้ดีค่ะ
24 มิถุนายน 2547 23:15 น. - comment id 289465
เศร้าจังค่ะ ++มาเป็นกำลังใจให้นะคะ++
25 มิถุนายน 2547 02:47 น. - comment id 289534
ขอบคุณครับ สิ่งแรกที่ควรทำเมื่อโดน....หนามตำ .....คือดึงมันออก แม้มัน...จะเกิดรอยแผล เล็ก ๆ.... แต่ลึก ไม่นานคงหาย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด