สมองหมุนมึนงงลงนอนหงาย ชาหัวใจคล้ายหยุดเต้นเป็นไรหนอ พูดไม่ออกบอกไม่ได้คล้ายติดคอ ได้แต่รอเวลาฟื้นตื่นอีกที ทำไมหนอต้องเป็นเราพบความเศร้า หลงรักเขาเข้าเต็มทรวงดวงใจพี่ มาบอกเลิกร้างลาไกลไม่ใยดี บดขยี้รักสลายกลายเป็นจุล ชอกช้ำใจหัวใจช้ำย้ำรอยแผล คงเหลือแต่เพียงร่างกายใจเหลือศูนย์ อยู่อย่างคนไร้หัวใจให้อาดูรย์ ชีพดับสูญดีกว่าอยู่ดูเธอไป ยิ้มกว้าง ๆ เดินรี่ เข้าไปหา ยิ้มทั้งตา ออกจากใจ มาให้พี่ จุ๊บเบา ๆ ที่แก้ม คนแสนดี น้องมัดหมี่ มาขอโทษ โปรดอภัย ด้วยว่ายัง อ่อนด้อย ในเรื่องรัก พึ่งประจักษ์ ว่าเจ็บ มากแค่ไหน คิดจะเดิน ให้ห่าง แต่เจ้าใจ บอกว่าไง รู้ป่าว จะเล่าให้ฟัง ใจมันบอก ว่าเจ็บ เหมือนเล็บจิก อย่าตุกติก หนีหาย ให้ผิดหวัง ระวังเค้า จะทิ้ง ไม่อินัง แล้วความหวัง ที่มี จะหมดไป อย่าเลยนะ พี่พายุ อย่าโศกเศร้า อย่าอับเฉา ให้น้อง ต้องร้องไห้ มัดหมี่เอง ก็เจ็บ ปวดดวงใจ สัญญาไว้ จะไม่ไกล พี่อีกเลย
24 มิถุนายน 2547 09:04 น. - comment id 289032
... พี่ยิ้มให้น้องแล้วแก้วตาเอ๋ย อยากกอดเกยแนบชิดพิศมัย เวลานี้ตัวพี่นั้นยิ่งมั่นใจ ความรักเราไม่ คลอนแคลน แน่นดั่งเดิม ...
24 มิถุนายน 2547 09:33 น. - comment id 289036
แต่งได้ดีมากเลยค่ะ *-* แวะมาทักทายค่ะ*-*
24 มิถุนายน 2547 11:13 น. - comment id 289074
:) น่ารักจังเลยค่ะ... โดนง้อแบบนี้ ใครจะทนงอนต่อไปได้เนอะ
24 มิถุนายน 2547 12:51 น. - comment id 289116
ต่อแต่นี้..จะไม่มี..เค้าให้เห็น ความเยือกเย็นพัดผ่านสายลมหนาว ต่อแต่นี้..คงมี..แค่เพียงเรา เจ็บปวดร้าว..เหงา..เศร้า..ลำพัง น้ำตา..เอ่อนอง...ไหลริน ใครหนอ..จะได้ยิน..เสียงสะอื้น เค้าจากไกล..ไม่มีวัน..ได้คืน หลับแล้วตื่น..ไม่อาจหนีความจริง อีกเมื่อไร..กันหนอ..จะลืมได้ เพียงร้องไห้..แต่มิอาจ..จะแก้ไข สายลมพัดต่อความช้ำชอกใจ เพียงซุกกายใต้ผ้าห่ม..เหงา..เดียวดาย
24 มิถุนายน 2547 12:53 น. - comment id 289122
ไม่ทราบว่าใส่ผงซักฟอกรึเปล่า ขยี้หนักเหลือเกินถึงกับหงายเก๋งเลย อิอิ
24 มิถุนายน 2547 19:46 น. - comment id 289310
ขอเป็นซึ่งพยานคำสานบอก ห้ามมาหลอกให้ใครช้ำพร่ำเฉลย ฉันจะเป็นพยานให้ใฝ่ใจเลย ขอให้คุณคนคุ้นเคยรักนิรันดร์ *-*ขอให้รักสดชื่น สดใสตลอดไปนะค่ะ กลอนทุกบทที่แต่งดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
24 มิถุนายน 2547 20:18 น. - comment id 289346
ความจริงใจแม้นน้อยนิด เปรีขบดังน้ำอมฤตรดใจข้าฯ ทิกิ
24 มิถุนายน 2547 20:39 น. - comment id 289369
อ่านทีแรก นึกว่าเศร้า แอบลุ้นแทบแย่ พอเห็นจบแบบแฮปปี้เอนดิ้ง ก็ค่อยโล่งใจ ใจหายใจคว่ำเลยนะคะพี่มัด แวะมาเยี่ยม ด้วยความคิดถึงและเป็นห่วง
24 มิถุนายน 2547 20:40 น. - comment id 289371
อ่านทีแรก นึกว่าเศร้า แอบลุ้นแทบแย่ พอเห็นจบแบบแฮปปี้เอนดิ้ง ก็ค่อยโล่งใจ ใจหายใจคว่ำเลยนะคะพี่มัด แวะมาเยี่ยม ด้วยความคิดถึงและเป็นห่วง
26 มิถุนายน 2547 18:46 น. - comment id 290258
อยู่ไกลเหมือนอยู่ใกล้ อยู่ใกล้เหมือนอยู่ไกล แวะมาเป็นกำลังใจให้ออกอัลบั้มกลอนหวานคู่กันครับ