ตอบ ผิดอันใด ใยลาจาก

sun strom

เก้าเดือนเหมือนเก้าปีที่รู้จัก
          ได้พูดทักทายกันฉันสดใส
                  มีความสุขสดชื่นรื่นเริงใจ
                          เกิดสายใยสวาทรักปักกลางทรวง
    ความรักเกิดดั่งต้นไม้งอกงามขึ้น
            นับวันคืนโตใหญ่ใจแหนหวง
                     หยั่งรากลึกปักแน่นแผ่เป็นพวง
                               เปรียบเหมือนดวงจันทราน่าภิรมย์
    ความสุขจากความรักมากจนล้น
            อยู่ไกลโพ้นเพียงกายไม่ขื่นขม
                        ใจใกล้กันทุกคืนวันแสนรื่นรมณ์
                                  สองสุขสมจมความรักมากมายจริง
    มาวันนี้เธอบอกว่าขอลาจาก
               เหมือนฟ้าฟาดกลางใจให้เจ็บยิ่ง
                          ผิดอันใดไม่เข้าใจเลยจริงจริง
                                   ต้นรักทิ้งกิ่งใบล่วง  .... ลวง ห ล อ ก  กั น ....


เก้าเดือน เหมือนเก้าปี ที่ได้รัก
    ได้พูดทัก ทายกัน วันสดใส
         ได้ดื่มด่ำ น้ำคำ จนสุขใจ
               จึงเกรงใจ ทำให้ พี่เหนื่อยกาย
                         สงสารพี่ อยากหนี ให้ไกลเขา
                               นี่ตัวเรา คิดผิด ที่หนีหาย
                                       กลอนตัดพ้อ ต่อว่า เราเกือบตาย
                                              สงสารชาย ที่รัก หนักหัวใจ
พี่พายุ ที่รัก มัทขอโทษ
       อย่าเคืองโกรธ น้องไป แล้วห่างหาย
              ด้วยลำบาก กายใจ อย่างเหลือร้าย
                    ขอพี่ชาย จงเข้าใจ ในเจตนา
                           ไม่ได้หลอก ลวงใจ ให้เจ็บช้ำ
                                  ไม่ได้ทำ สิ่งใด ให้น้องว่า
                                           แต่ทุกอย่าง ที่มัท แต่งกลอนมา
                                                     เพียงเพราะว่า ไม่อยากเป็น ภาระใจ