ดอกฟ้า...กับหมาวัด

ความทรงจำสุดสายที่ปลายฟ้า

รู้ตัวดีเธอมีค่าเทียบดอกฟ้า
ฉันเหมือนหมามองดอกฟ้ากลางเวหา
พยายามตะกายไปก็ไร้ค่า
คอยเวลาที่ดอกฟ้ามาหาเรา
รู้ทั้งรู้ว่าดอกฟ้านั้นมีใคร
ในหัวใจของดอกฟ้ามีแต่เขา
ก็รู้ดีว่าใจเขาไม่แลเรา
แต่ตัวฉันก็โง่เฝ้ารอเขามอง
ไปไม่ถึงแม้ครึ่งฟ้าน้ำตาตก
อยากเป็นนกที่จะบินหยิ่งผยอง
หมาอย่างฉันก็คงแพ้ได้แค่รอง
ได้ที่สองก็พอใจไม่ว่ากัน
แม้ดอกฟ้าจะลาไปไม่หันกลับ
ก็ยอมรับว่าหัวใจได้แค่ฝัน
หมาตัวนี้จะรอคอยทุกทุกวัน
รอวันนั้นวันดอกฟ้าหันมามอง				
comments powered by Disqus
  • ความเลอะเลือนเชือนแชที่ปลายฝัน

    24 มิถุนายน 2547 10:17 น. - comment id 289046

    ต้องเห่าครับดอกฟ้าถึงได้ยิน
    มานั่งนื่งไม่ได้ยินก็ไม่หัน
    เห่าดังดังเมื่อเราสองได้เจอกัน
    เห่าทุกวันทุกวี่มีทางเจอ
    
    
    
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    24 มิถุนายน 2547 19:01 น. - comment id 289275

    จะรอวันดอกฟ้าโน้มกิ่งน้อย
    ฉันจะคอยดอกฟ้าโน้มมาให้
    แม้ความหวังนั้นยังจะแสนไกล
    แต่ก็พร้อมจะรอให้ใกล้ดอกฟ้า
    
    *-*กลอนน่ารักมากๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
  • ทิกิ _tiki ไม่ลงทะเบียน

    24 มิถุนายน 2547 20:03 น. - comment id 289326

    สุนัขน้อยแหงนคอยพร้อยปลายฟ้า
    ดูเมฆาเลื่อนไหล...พิศวง
    โอ้เมฆจ๋า...ข้าฯอยากเหิร...ทรนง
    เมฆช่วงลงมาอุ้มข้าฯ...เถิดหนา...เธอ
    
    
    
    สงสารจังเมฆมิเคยได้ยินด้วยสลายเป็นฝนทุกเวลา
    
    ทิกิ
  • ความทรงจำสุดสายที่ปลายฟ้า

    24 มิถุนายน 2547 22:15 น. - comment id 289449

    เดี๋ยวก็คงจะมีภาค 2 ต่ออ่ะคับ(คิดว่านะ)เพราะเท่านี้มันยังไม่เท่ากับที่ผมเจอในชีวิตจริง
    จะพยายามแต่งภาค2ให้เร็วที่สุดคับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน