พูดไม่ออก

ต.โต้ง

อ้างว้างและเหน็บหนาว
ไม่มีดาวบนฟ้ากว้าง
ไม่มีไฟคอยส่องทาง
ยังอ้างว้างและว้าเหว่
เพราะรักที่รวนเร
ใจเสเพลอยู่ร่ำไป
มองไปไม่เห็นใคร
ได้แต่ร้องออกเป็นกลอน				
comments powered by Disqus
  • เมกกะ

    21 มิถุนายน 2547 15:33 น. - comment id 287669

    ก้อไม่อยากจะห่วงใย
    ก้อไม่อยากจะทำอะไรแบบนั้น
    แต่มันก้อฝืนหัวใจไม่ได้เหมือนกัน
    จะทำอย่างไรได้ล่ะหัวใจหวั่นหวั่นชอบกล
    
    หากเธอได้รับรู้เรื่องราว
    รู้บ้างหรือเปล่าว่ามีใคร....หัวใจสับสน
    ร้อยเล่ห์เสน่หา สารพัน..วก..วน
    เฮ้อๆๆๆๆสับสนกะ.....เจ้าหัวใจ ฯ
    
    อ้างว้างจริงนะใจ....หาอะไรทำบ้างนะ..อาจทำให้ใจหายอ้างว้าง
    ใคร ๆ ก็เหงาทั้งนั้นอ่ะ  ถ้าไร้เงารัก  อย่าหั้ยเหงามันทำลายเรานะ
    เมกแวะมาให้กำลังใจครับ
  • ผลิใบสู่วัยกล้า

    21 มิถุนายน 2547 16:18 น. - comment id 287697

    แวะมาเป็นกำลังใจ
    
    
  • มิ้นท์แว่น เด็กเรียน

    21 มิถุนายน 2547 18:25 น. - comment id 287759

    บางครั้งการใช้เวลาเพื่ออยู่คนเดียว มันก็ดีสำหรับคุณนะ อยู่เพื่อทบทวนเรื่องราวต่าง ๆที่ผ่านมาในชีวิตคุณ มันจะดีมากเลยล่ะ ถ้าทำแบบนี้แล้วได้พักผ่อน ทำให้ตัวเองมีกำลังใจ .. แต่ถ้าไม่ใช่ ก็อย่าทำเลย  อย่าปิดกั้นตัวเอง  ออกไปโลกด้านนอก  มันสนุกมากเลยล่ะ
  • tiki....unlogged-in

    22 มิถุนายน 2547 00:57 น. - comment id 287916

    :)
  • หนอนน้อย

    22 มิถุนายน 2547 11:09 น. - comment id 288042

    อ้างว้างและสับสน
    อยากมีคนคอยห่วงหา
    คอยช่วยซับน้ำตา
    บางเวลาที่เหงาใจ
    
    แวะมาทักทายค่ะ
  • =_+ VeNuS +_=

    24 มิถุนายน 2547 14:03 น. - comment id 289159

    อย่าสับสนกับชีวิตมากนะคะ
    
    เด๋วจะงง
    
    เอ๊ะ  ยังไง
    
    วีนัสแวะมาทักทายนะ ต.โต้ง
    
    บ๊าย บาย  จ้า
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน