จะเนินนานแสนนานนานเพียงใด จะตั้งใจผลิดอกออกให้เห็น จะกี่ร้อนกี่ฝนกี่หนาวเย็น จะคงเป็นเช่นเดิมไม่เปลี่ยนพันธุ์ เป็นดอกไม้พิเศษสำหรับเธอ เป็นของเธอทั้งตอนตื่นและคืนฝัน จะมองเห็นหรือไม่ไม่สำคัญ จะตัดฟันถางทิ้งไม่โกรธเคือง เป็นธรรมดาของวัชพืช ดอกจืดๆสนทำไมไม่ใช่เรื่อง จะรดน้ำพรวนดินก็สิ้นเปลือง อาจดูเคืองรกตาเวลามอง ก็เข้าใจไม่ต่างไปจากเธอ บางครั้งเผลอท้อใจให้มัวหมอง คิดอีกทีคงแล้วแต่คนมอง อยากจะลองยืนหยัดดูสักครา อาจสักทีที่เธอต้องเจ็บช้ำ ใครแนะนำหมอคนไหนไปรักษา หากไม่หายอ่อนเพลียเสียน้ำตา จะเป็นยาสมุนไพรให้ใจเธอ จึงยังออกดอกบานอยู่อย่างนั้น ให้เธอมั่นใจไว้ได้เสมอ ไม่ต้องรดไม่ต้องรักรึบำเรอ ขึ้นให้เธอเก็บใช้ไม่ขาดแคลน
20 มิถุนายน 2547 15:16 น. - comment id 287247
จักหมั่นเก็บเด็ดดอมถนอมรัก จะคอยตักน้ำรดให้สดชื่น จะคอยหมั่นเติมปุ๊ยทุกค่ำคืน ให้มันตื่นงอกงามในหัวใจ
20 มิถุนายน 2547 15:41 น. - comment id 287265
มาเก็บไปใช้ แล้วค่ะ ให้ก็รับ มาถอนไปเป็นกำเลย
20 มิถุนายน 2547 18:35 น. - comment id 287356
รอคอยงานแบบนี้มาหลายวัน หายหน้าไปนาน แตยังตรึงใจยามได้เห็นลีลางานคุณครับ เยี่ยมจริงๆครับ หมดถ้อยจะร้อยคำชมดั่งใจคิด ขอเก็บไว้อ่านยามหมดพลังแล้วกัน จากใจ
20 มิถุนายน 2547 20:00 น. - comment id 287386
ไพเราะดีมากค่ะ เยี่ยมนะคะ