ณ.ช่วงเวลาหนึ่ง เคยได้พึ่งพาอาศัย พักพิงอิงหทัย อบอุ่นในมิตรไมตรี แบ่งปันทุกสิ่งให้ อยู่เคียงใกล้ไม่หน่ายหนี มั่นรักและภักดี พร้อมยอมพลีทั้งสองใจ สัมพันธ์ช่างสั้นนัก ได้รู้จักไม่เท่าไร จำพรากจากกันไกล ลิขิตใดมาบั่นทอน ระกำแสนซ้ำซาก ยากลำบากดับอาวรณ์ แผลรักใคร่ถอดถอน บทบางตอนหมายลบเลือน อยากลืมกลับยิ่งจำ คอยตอกย้ำทำเสมือน สำเนาที่เฝ้าเตือน ตามเชือดเฉือนอยู่ทุกครา รอวันจะลบภาพ ยังทิ้งคราบอาบน้ำตา ยอมรับโชคชะตา นึกเสียว่าชดใช้กรรม ...
กุ้งหนามแดง 20 มิ.ย. 2547 11:22 น. - ID 55570 
889
8
0
20 มิถุนายน 2547 11:44 น. - comment id 287168
sad
20 มิถุนายน 2547 11:51 น. - comment id 287172
เพราะมากค่ะ
20 มิถุนายน 2547 12:18 น. - comment id 287186
...... ....แต่งเก่งมากเลยค่ะ.... .....เพราะมากๆเลย... ......
20 มิถุนายน 2547 12:46 น. - comment id 287198
:)
20 มิถุนายน 2547 14:02 น. - comment id 287226
เพราะเหตุใดที่อยากลืม จะหยิบยืมใครเล่าเมื่อเศร้าสันต์ ทางข้างหน้าจะมีซักกี่วัน คำสั้นสั้นจดจำเพื่อยำเตือน จะคอยดูแลกันและกันตลอดไปว่างก็แวะเวียนมาคุยกันได้นะ..แล้วจะให้แต่สิ่งที่ดี..ที่น่าจดจำ
20 มิถุนายน 2547 16:28 น. - comment id 287301
หน้าส่วนตัว
ช่างไพเราะมากยอดเยี่ยมจริงๆครับ อ่านแล้วสบายอารมณ์จริงๆนะครับ
แก้วประเสริฐ.
20 มิถุนายน 2547 18:40 น. - comment id 287359
ความหมายเศร้าดีครับ เขียนก็ได้ดีมากด้วย มาอ่านแล้วแอบเก็บพลังความรู้สึกแบบนี้ไปเขียนงานคงไม่ว่าน่ะครับ... ให้นึกถึงหัวใจตัวเองกับความรู้สึกที่เคยเป็น คิดถึง...ให้ทำไง เมื่อไม่...ให้ไปหา ทุกข์ท้อ...ทรมา แทบไม่กล้า...จะอดทน ฉันอยู่...อย่างลำบาก ทั้งคิดมาก...ทั้งสับสน เบื่อตอบ...คำผู้คน ว่าจะทน...ไปทำไม จะรู้...บ้างหรือเปล่า ว่าโศรกเศร้า...และอ่อนไหว พรุ่งนี้...ก็จะไป เพื่อจะได้...จบกันที ที่รัก---ขอพักน่ะ ก่อนน้ำตา...จะไหลรี่ ปรารถนา...บรรดามี ก่อนที่...จะหมดกัน เคยคิด...ว่าทางไกล จะอย่างไร...ไม่เปลี่ยนผัน เคยเชื่อ...ว่ารักนั้น จะหยุดมัน...ไว้ที่เธอ ไปดี...น่ะที่รัก ยังแน่นหนัก...รักเสมอ งดงาม...ที่เลิศเลอ ขอให้เธอ...เจอซะที.
21 มิถุนายน 2547 00:37 น. - comment id 287495
เพราะมากๆครับ บรรยายเห็นภาพเลย..
21 มิถุนายน 2547 06:35 น. - comment id 287528
ภาพ..และบทกวี ..ไพเราะ ..มากเลยคะ.. เรน..แวะมา ..อรุณสวัสดิ์ ..นะคะ..
21 มิถุนายน 2547 08:22 น. - comment id 287547
ลืม..อยากลืมเธอให้ สูญสิ้นไปจากวันวาน ลืมเคยรู้จักกัน ลืมเคยฝัน เคยหวงห่วงใย ..สงสัยจะจำเนื้อเพลงผิดค่ะ ของ แอม เสาวลักษณ์ ..
21 มิถุนายน 2547 09:52 น. - comment id 287568
ตอบกลับค่ะ: คุณtree: ค่ะ เรื่องมันเศร้า จริงๆ xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx คุณนางฟ้าซาตาน: ขอบคุณค่ะ ม้วนตัวอายเลยค่ะ.. xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx คุณเม็ดซายด์: ขอบคุณค่ะ..ที่แวะมาเป็นกำลังใจ xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx คุณtiki: ขอบคุณสำหรับรอยยิ้มอันอบอุ่นเสมอ.. xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx คุณผลิใบสู่วัยกล้า: ชอบชื่อคุณจังเลยค่ะ ...ขอบคุณสำหรับน้ำใจดีดีน่ะค่ะ.. xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx คุณแก้วประเสริฐ: ขอบคุณจ๊ะ เพื่อนรัก.. xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx คุณแทนคุณแทนไท: ขอบคุณค่ะสำหรับคำกลอนที่มอบให้มา..ซึ้งมากเลยค่ะ...กุ้งไม่ตอบกลับน่ะค่ะแต่ขอเก็บความรู้สึกดีดีไว้...ขอบคุณอีกครั้งค่ะ.. xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx คุณพันดาว: ขอบคุณค่ะ..และยินดีที่ได้รู้จักค่ะ.. xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx คุณrain: อรุณสวัสดิ์ค่ะ น้องเรน... ขอบคุณ...ที่แวะมา.. พี่กุ้ง..นั้นหนา...ยินดี..น่ะค่ะ.. แอบเลียนแบบ...แต่ไม่เหมือน..อิอิ.. xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx คุณอัลมิตรา: ..จ๊าก..ผิดเพลงอ่ะ ต้องร้องสามคนไม่ใช่สองคน.. สาวสาวสาว ไม่ใช่ hot peper .. ..ถึงว่าทำไม่ไม่มียามอ่านท่องหนังสือเรากลับลืม..เรื่องโศกเรื่องเศร้าซึม เรากลับจำ.. ขอบคุณที่แวะมาแก้ไขค่ะ... ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด