ม่านฟ้าทาทาบโลก ให้อาบโศกกันสักครั้ง เหล่าชนต่างวาดหวัง ว่าเงาดำจะผ่านไป พายุมาเยี่ยมเยือน ฤๅจะเตือนว่ามีภัย สร้างเกราะกำบังไว้ มิให้ใครมากล้ำกราย ฟ้าร้องเป็นสัญญาณ ละลานหาจุดหมาย กลัวหรือกลัวความตาย จะมาคร่าชีวิตตน
19 มิถุนายน 2547 22:31 น. - comment id 286974
ดั่งเงามัจจุราชพาดผ่าน โลกพาลระอุคุร้อน ฆ่าฟันทุกวันสัญจร สะท้อนสมเพชเวทนา ... ข่าวไม่สู้ดีนัก ฆ่าตัดหัว เพื่อให้ปลดปล่อยตัวประกัน .. ถึงจะเป็นคนที่เราไม่รู้จัก แต่ก็รู้สึกถึงความอำมหิตนั้น
20 มิถุนายน 2547 07:16 น. - comment id 287062
หวัดดีครับ ความรู้สึกคิดถึงกำลังจะกลับมา ความห่วงหาเอื้ออาทร จากเคยลับนับจากจร กลับคืนคอนที่นอนฝัน
20 มิถุนายน 2547 07:35 น. - comment id 287085
อืมมม .... ใครไหนจะไม่กลัวความตาย.. เพราะไม่มีใครปฎิเสธความเป็นไปเช่นนี้ได้.. แต่แปลก..ที่คนเรารู้ทั้งรู้ว่าไม่มีสัญญาณเตือนให้เราล่วงรู้ก่อนหน้า.. ก็ยังประมาทกับการใช้ชีวิตอยู่ร่ำไป.. ตราบเมื่อความตายมาเยือนตรงหน้า..สำนึกได้ก็สายเสียแล้ว.. ........................ เขียนอะไรออกไปเนี่ยย..เครียดกันไปใหญ่..
20 มิถุนายน 2547 13:29 น. - comment id 287213
ขอบคุณทุกคนนะคะ
20 มิถุนายน 2547 15:10 น. - comment id 287243
...ชาติ ชรา มรณะ . .เพียงวาระอันผ่านผัน เปลี่ยนเสื้อเพื่อใส่กัน. ...ในเสื้อใหม่อันใสวาว ปลงมั่งก็ดีค่ะ ทิกิ_tiki