ห่วงใยตอนเธอข้ามถนนจะกลับบ้าน.. คนน่ารำคานเป็นห่วงจึงไปส่ง.. อีกอย่างนั้นตอนดึกความปลอดภัย...ใช่มั่นคง.. ความสัมพันธ์ลดลงเพราะความห่วงใย... ก็ห่วงใยกลัวเธอเศร้า..เฝ้าโทรหา... อยากจะมาเป็นเพื่อนคุย..เพื่อเธอได้สุขใจ.. ต้องกลับเป็นคนน่ารำคานอีกมันกะไร.. เพราะห่วงใยเธอมากไปอีกอย่างนั้นหรือ.. ขนาดไม่ได้คุย..ไม่ได้เจอยังห่วงหา... ส่งข้อความไปว่าฉันเศร้านั้นจากมือ เป็นเพราะเสียงเธอ..ทำฉันเศร้าอย่างนั้นหรือ.. แต่เธอคิดว่าฉันคือ..คนน่ารำคานอีกเช่นเคย... นั่งกลุ้มใจ-นั่งเศร้าใจอยู่คนเดียว.. ใจหดเหี่ยว..นั่งคนเดียวไม่อยู่เฉย... จะมีใจส่งความห่วงใยให้คนอื่นฉันไม่เคย.. ไม่มีเลย...คนน่ารำคานคนนี้จะส่งใจให้เธอเพียงผู้เดียว...
19 มิถุนายน 2547 04:24 น. - comment id 286662
...เคยเอาลงใน...ต้นเหตุ..คือความห่วงใยแล้ว.. ขอเอาลงใหม่แล้วกานนะ...
19 มิถุนายน 2547 08:50 น. - comment id 286674
มาเป็นกำลังใจร่วมอ่าน
19 มิถุนายน 2547 11:16 น. - comment id 286730
ถึงลงแล้วก็จ๊าอ่านอีก
19 มิถุนายน 2547 11:22 น. - comment id 286740
ความห่วงใยกลับกลายเป็นความน่ารำคาญ รู้สึกไม่ดีเลยเนอะ ทั้ง ๆที่เราห่วงใยแท้ ๆ เป็นกะลังใจให้นะคะ
19 มิถุนายน 2547 11:29 น. - comment id 286750
ถ้างั้น..เราก็เป็นคนน่ารำคาญ ..เช่นกัน .. ใช้ภาษาไทยดี ๆ หน่อยสิ .. อ่ะเอาเพลงไปฟัง .. เข้ากับกลอนเลย .. http://music.kapook.com/newmusicstation/play.php?id=3260 .......................
19 มิถุนายน 2547 17:17 น. - comment id 286852
ใครว่านายเหนื่อยใจอยู่คนเดียว เราก็เหนื่อย ... เฮ้ยยย
20 มิถุนายน 2547 09:18 น. - comment id 287116
แวะมาทักอะนะ มาช่วยอ่านอีกคน
20 มิถุนายน 2547 11:58 น. - comment id 287179
แวะมาอ่านจ้ะ