นี้ฉันห่วงเธอมากเกินไปหรือไฉน.... ที่ทำไปฉันทำได้เพราะใจรัก.. ทำให้เธอทุกวันใช่หยุดพัก.. ขอเพียงรักเธอผู้เดียวก็สุขใจ... แต่ทำไมเธอกลับมองฉันไม่ดี... ฉันไม่ดีอย่างนั้นหรือที่ห่วงใย.... เธอกลับบอกน่ารำคานที่ห่วงไป... ตัดเยื่อใยความสัมพันธ์รักสองเรา... ไม่รู้ทำไมฉันยังรอ-รอเธออยู่... อยากให้เธอรู้ว่ารัก..จะตะโกนให้ลั่นเขา ที่ทำไปทั้งหมดใช่ฉันเมา... รักสองเรา..จะได้กลับเป็นเช่นเดิม... แม้นตอนนี้มันจะไม่ดีนัก... ฉันจะรั้งให้มันกลับเป็นเช่นเดิม ความห่วงใยที่มีไม่เพิ่มเติม... เพียงเธอกลับเป็นเหมือนเดิมฉันสุขใจ...... **เราต้องกลับกลายเป็นคนน่ารำคาน..เพราะความห่วงใย
19 มิถุนายน 2547 04:01 น. - comment id 286658
ห่วงใยตอนเธอข้ามถนนจะกลับบ้าน คนน่ารำคานเป็นห่วงจึงไปส่ง อีกอย่างนั้นตอนดึกความปลอดภัย...ใช่มั่นคง ความสัมพันธ์ลดลงเพราะความห่วงใย...
19 มิถุนายน 2547 04:04 น. - comment id 286659
ก็ห่วงใยกลัวเธอเศร้า..เฝ้าโทรหา... อยากจะมาเป็นเพื่อนคุย..เพื่อเธอได้สุขใจ ต้องกลับเป็นคนน่ารำคานอีกมันกะไร เพราะห่วงใยเธอมาก..ไปอีกอย่างนั้นหรือ
19 มิถุนายน 2547 04:08 น. - comment id 286660
ขนาดไม่ได้คุย..ไม่ได้เจอยังห่วงหา... ส่งข้อความไปว่าฉันเศร้านั้นจากมือ เป็นเพราะเสียงเธอ..ทำฉันเศร้าอย่างนั้นหรือ.. แต่เธอคิดว่าฉันคือ..คนน่ารำคานอีกเช่นเคย...
19 มิถุนายน 2547 04:15 น. - comment id 286661
นั่งกลุ้มใจ-นั่งเศร้าใจอยู่คนเดียว.. ใจหดเหี่ยว..นั่งคนเดียวไม่อยู่เฉย... จะมีใจส่งความห่วงใยให้คนอื่นฉันไม่เคย.. ไม่มีเลย...คนน่ารำคานคนนี้จะส่งใจให้เธอเพียงผู้เดียว...
19 มิถุนายน 2547 08:56 น. - comment id 286675
ฉันเสกมนต์ดลใจใครของเธอ ให้เสนอเข้าใจให้มองหา และคิดถึงนำใจอันมีค่า จงรู้ว่าซาบซึ้งถึงดวงใจ
19 มิถุนายน 2547 11:19 น. - comment id 286736
:)
19 มิถุนายน 2547 11:23 น. - comment id 286741
อย่ากลุ้มมากนะคะ เดี๋ยวอะไร ๆ มันก็ดีเอง แวะมาให้กะลังใจค่ะ
20 มิถุนายน 2547 09:34 น. - comment id 287126
เพราะเธอเป็นความจริงและความฝัน มีความหมายต่อฉันมากรู้ไหม หากชีวิตจะต้องสูญเสียอะไร สิ่งสุดท้ายที่จะยอมเสียไป....คือเธอ ...แวะมาทักอะนะ...