ในเมื่อเธอตัดสินใจจะเลือกเขา ลืมเรื่องราวของเราให้หมดสิ้น เพราะฉันมันมีค่าแค่เศษดิน เธอจึงต้องโบยบินหาดวงดาว อย่าห่วงเลยคนดีฉันไม่โกรธ จะไม่โทษไม่ว่าที่เลือกเขา จะไม่พูดมากให้เรื่องมันยืดยาว เขาเป็นดาวแต่ฉันมัน....แค่เศษดิน
17 มิถุนายน 2547 16:22 น. - comment id 286236
วันนี้พี่นาเดเป็นอะไรรึเปล่า? ทำไมไม่แต่งกลอนหวานๆอีกล่ะ ฟ้าชอบอ่านกลอนที่พี่แต่งนะค่ะ ฟ้าเป็นกำลังใจให้พี่นะ
17 มิถุนายน 2547 17:12 น. - comment id 286255
ฉันมีค่าแต่เธอไม่เคยเห็น คงแค่เป็นคนถูกลืม..ในคืนเหงา ก้อเป็นแค่คนรักเธอ..เพ้อเพียงเงา ไม่ใช่เราที่เธอรัก..จึงมักลืม **** เฮ้อ..เศร้าจังค่ะ
17 มิถุนายน 2547 18:01 น. - comment id 286280
เศร้าจริงๆด้วยครับ
17 มิถุนายน 2547 19:36 น. - comment id 286299
น้องฟ้า...พี่ไม่ได้เป็นอะไรหรอกจ๊ะ และกลอนบทนี้ พี่แต่งให้เพื่อนคนนึงน่ะ ขอบใจที่เป็นกำลังใจให้พี่นะ ^-^
17 มิถุนายน 2547 22:36 น. - comment id 286396
เพียงครั้งหนึ่ง ในชีวิต ของใจฉัน ไม่อาจผัน แปรเปลี่ยน เป็นอื่นได้ เพียงครั้งหนึ่ง ที่เคยบอก ว่ารักใคร ทำให้ใจ ฉันเจ็บปวด ทรมาน เพียงเธอทำ เพียงเธอกลั่น ออกจากใจ ว่าฉันไม่ มีความหมาย ตลอดกาล เธอนั้นพร้อม จะเดินจาก ลาฉันไกล เพียงขอให้ เธอโชคดี เท่านั้นพอ แต่วันนี้ เธอมาเปลี่ยน คำพูดนั้น ที่เคยบอก ไม่รักกัน นั้นฉันขอ มาบอกว่า คิดถึงฉัน แล้วจะรอ พอเถอะพอ อย่าพูดคำ นั้นอีกเลย ***แวะมาหั้ยกำลังจัยครับ***
17 มิถุนายน 2547 22:58 น. - comment id 286428
ฉันก็เป็นเพียงเศษดินสิ้นคุณค่า ไม่มีวันเทียบดาราที่สดใส เป็นแค่คนที่เธอผ่านผ่านเลยไป ไม่มีวันจะห่วงใยสนใจกัน *-*กลอนบทนี้แต่งได้ดีค่ะ*-*
18 มิถุนายน 2547 11:49 น. - comment id 286557
แต่งได้ดีมากครับ เจ็บลึกๆจริงๆเลยครัย
18 มิถุนายน 2547 13:57 น. - comment id 286596
ดวงดาวบนนภาบนฟ้าใส ดูแล้วไกลเกินไปเอื้อมไม่ถึง ถึงสวยงามเพียงใดไม่คำนึง ยังรำพึงถึงเศษดินที่คุ้นเคย
18 มิถุนายน 2547 14:47 น. - comment id 286606
:)