คนเราอยู่ได้ด้วย ความหวัง ทุกคนย่อมมีฝัน วันหน้า มุ่งหวังไขว่คว้า ชีพยัง ก้าวสู่แดนฝัน ต้องสู้ ฝ่าฟัน แม้นหากความฝัน สิ้น ดับสูญ ดั่งชีพว่าไร้ค่ายิ่ง สิ้นสลาย ความฝันนั้นหากพัง ทลาย มิอาจอยู่ได้ ในโลก มืดไป
ต.โต้ง 17 มิ.ย. 2547 13:54 น. - ID 55430 
924
3
0
17 มิถุนายน 2547 17:06 น. - comment id 286252
มาทักทายค่ะ ไม่มีเวลาคุยกันก็ต้องมาเยี่ยมกันผ่านบอร์ดนี้แหละ หวังว่าคงได้คุยกันนานกว่านี้นะ โทรหาปันตอน 16.00 - 18.00 ได้นะตอนนั้นปันว่างค่ะ ..............อย่าหยุดเขียนกลอนนะค่ะจะติดตามตลอด
17 มิถุนายน 2547 18:15 น. - comment id 286288
ความฝันเหมือนซึ่งจุดหมาย ที่เรามากมายใฝ่คว้า เพื่อให้ได้สิ่งนั้นมา แม้ว่ายากหนักหนายังฝ่าฟัน *-*น่ารักดีค่ะ*-*
17 มิถุนายน 2547 20:49 น. - comment id 286324
:)
17 มิถุนายน 2547 22:46 น. - comment id 286411
น้ำตาที่รินไหล ยังไม่ได้ครึ่งของใจที่เจ็บช้ำ น้ำตาของคนแพ้...คนขี้แยที่ถูกกระทำ ไม่ได้ทำให้ใครรู้สึกตัวได้สักที เจ็บเพราะความเชื่อใจ เจ็บเพราะความเอาใจใส่ที่เธอแสร้งมีให้ฉันเต็มที่ เจ็บเพราะคำหลอกลวง เจ็บเพราะความเป็นห่วงเป็นใยที่เธอมี เจ็บจนในวันนี้ไม่คิดที่จะเชื่อใจใครต่อไป *** แวะมาหั้ยกำลังใจครับ ***
25 มิถุนายน 2547 14:41 น. - comment id 289729
ฝันและใฝ่ในฝันว่าวันหนึ่ง ความเคียดขึ้งโทโสโลภโมหันต์ จะลดน้อยถอยลงเหมือนลงยันต์ กีดกางกั้นไม่โผล่หน้าออกหากิน ฝันและใฝ่ในฝันว่าวันหนึ่ง คนกับคนจะถึงที่ถวิล ไม่เบียดเบียนบีฑาคร่าชีวิน ร่วมมือกันทั้งสิ้นหมดทั้งเมือง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
