เกิดกวีกวีเกิดเชิดชูเกียรติ โลมละเลียดละเมียดละไมหมาย กระดาษดังแดนดินถิ่นฝังกาย พู่กันร่ายคายคารมคมกวี ระบายรักระบายปวดรวดร้าว สะบัดดาวสะบัดเดือนเบือนวิถี แต่งแต้มฝันสรรค์ทางสร้างนที เคลื่อนคีรีสีมาวนาลัย จะแผ้วถางหนทางปรารถนา มุ่งมรรคาสารูปศุภสมัย ยินคำเย้ยหยามหยันหวั่นไปไย หากหทัยไหวเต้นเช่นกวี
16 มิถุนายน 2547 11:50 น. - comment id 285637
ใจไหว..ใจหวั่น..จรรยา เจิดจ้า...แจ่มกระจ่าง..กวีศรี คว้ารองเท้า..มาทา..ยากีวี่ คว้าบทกวี...ออกจากบ้าน..จะอ่านให้ฟัง สวัสดีคะมาแจมมั่งแต่เช้าคุณหยางหลิวสบายดีหรือคะ
16 มิถุนายน 2547 12:42 น. - comment id 285662
อย่าไปคิดติดใจในความคิด มันจะปิดทางกั้นเราหวั่นไหว หมึกกระดาษคือเพื่อนที่รู้ใจ คิดอะไรวาดไว้ในเชิงกวี. แก้วประเสริฐ. แต่งได้ดีครับ.......ขอชมเชยยิ่ง.
17 มิถุนายน 2547 13:44 น. - comment id 286142
ลึกซึ้งจังค่ะ...เหมือนอ่านบทกวีจีนอยู่ในความ ................................................................... ลี่...ผู้มาเยือน .
17 มิถุนายน 2547 15:34 น. - comment id 286193
เปรียบประดุจท้องธารพาดผ่านฟ้า เย้าเมฆายั่วเล่นเป็นเส้นสาย หลากสีสันผันผาดวาดลวดลาย อวดประกายร่ายรำลำนำเพลิน ท้าวิหคผกผินบินร่อน ทินกรย้อนเยาะเหาะเหิน แหวกเวหานภากาศพาดดำเนิน ใจเจริญจิตจรุงรุ้งเรืองรอง...........หยางหลิว ๏ราว...เยื้องกราย...ผ่านสาย...หมอกสวรรค์ ขับรำพัน.....พจนา....ฟากฟ้าผอง ผ่านม่านเมฆ...เสกดวงจินต์....ผินประคอง ผ่านทำนอง....เพลงแผ่ว....แว่วเลื่อนมา ราวทิพย์....พโยมบน....ชนชื่นชาติ ผุดผาด.....สะอาด......กว่าเดียงสา บริสุทธิ์.......กว่าวิมุติ....นอกชั้นฟ้า งามพรรณนา......ครากวี.....คลี่รุ้ง..จาร ๚ ...ทิกิ_tiki ( แด่กวีที่กีวี่ทารองเท้า เสาะสืบสาวราวเรื่องเมลืองเมธ ไกวกวีกลอนกิจจิตเจตน์ จึงเป็นเหตุให้หลงใหลในคารม ) ...楊柳 จาก : หยางหลิว รหัส - วัน เวลา : 290147 - 17 มิ.ย. 47 - 10:18 มิบังอาจอ้อนออดทอดสะพาน เพียงสมานฉันท์วันกลอนสวย สะท้านสะท้อนกลอนท่านนั้นรุ่มรวย ราวจะม้วยยามได้อ่านงานกานท์วรรณ ทิกิ_tiki -ขอบคุณท่านกวี...(วันนี้ไม่ใช้กีวีค่ะอยู่บ้าน ...)