กวีแด่กวี

หยางหลิว

เกิดกวีกวีเกิดเชิดชูเกียรติ
โลมละเลียดละเมียดละไมหมาย
กระดาษดังแดนดินถิ่นฝังกาย
พู่กันร่ายคายคารมคมกวี
    ระบายรักระบายปวดรวดร้าว
สะบัดดาวสะบัดเดือนเบือนวิถี
แต่งแต้มฝันสรรค์ทางสร้างนที
เคลื่อนคีรีสีมาวนาลัย
    จะแผ้วถางหนทางปรารถนา
มุ่งมรรคาสารูปศุภสมัย
ยินคำเย้ยหยามหยันหวั่นไปไย
หากหทัยไหวเต้นเช่นกวี				
comments powered by Disqus
  • tiki

    16 มิถุนายน 2547 11:50 น. - comment id 285637

    ใจไหว..ใจหวั่น..จรรยา
    
    เจิดจ้า...แจ่มกระจ่าง..กวีศรี
    
    คว้ารองเท้า..มาทา..ยากีวี่
    
    คว้าบทกวี...ออกจากบ้าน..จะอ่านให้ฟัง
    
    
    
    สวัสดีคะมาแจมมั่งแต่เช้าคุณหยางหลิวสบายดีหรือคะ
  • แก้วประเสริฐ

    16 มิถุนายน 2547 12:42 น. - comment id 285662

    อย่าไปคิดติดใจในความคิด
    มันจะปิดทางกั้นเราหวั่นไหว
    หมึกกระดาษคือเพื่อนที่รู้ใจ
    คิดอะไรวาดไว้ในเชิงกวี.
    
                  แก้วประเสริฐ.
    
    แต่งได้ดีครับ.......ขอชมเชยยิ่ง.
  • ลี่...ชวนมาเยือน

    17 มิถุนายน 2547 13:44 น. - comment id 286142

    ลึกซึ้งจังค่ะ...เหมือนอ่านบทกวีจีนอยู่ในความ
    ...................................................................
    ลี่...ผู้มาเยือน
    .
  • tiki

    17 มิถุนายน 2547 15:34 น. - comment id 286193

    เปรียบประดุจท้องธารพาดผ่านฟ้า
    
    เย้าเมฆายั่วเล่นเป็นเส้นสาย
    
    หลากสีสันผันผาดวาดลวดลาย
    
    อวดประกายร่ายรำลำนำเพลิน
    
    
        ท้าวิหคผกผินบินร่อน
    
    ทินกรย้อนเยาะเหาะเหิน
    
    แหวกเวหานภากาศพาดดำเนิน
    
    ใจเจริญจิตจรุงรุ้งเรืองรอง...........หยางหลิว  
    
    
          ๏ราว...เยื้องกราย...ผ่านสาย...หมอกสวรรค์
    
    ขับรำพัน.....พจนา....ฟากฟ้าผอง
    
    ผ่านม่านเมฆ...เสกดวงจินต์....ผินประคอง
    
    ผ่านทำนอง....เพลงแผ่ว....แว่วเลื่อนมา
    
    
            ราวทิพย์....พโยมบน....ชนชื่นชาติ
    
    ผุดผาด.....สะอาด......กว่าเดียงสา
    
    บริสุทธิ์.......กว่าวิมุติ....นอกชั้นฟ้า
    
    งามพรรณนา......ครากวี.....คลี่รุ้ง..จาร  ๚ ...ทิกิ_tiki
    
    
    (    แด่กวีที่กีวี่ทารองเท้า
    เสาะสืบสาวราวเรื่องเมลืองเมธ
    ไกวกวีกลอนกิจจิตเจตน์
    จึงเป็นเหตุให้หลงใหลในคารม )
    
    
    ...楊柳  
     จาก : หยางหลิว  
     รหัส - วัน เวลา : 290147 - 17 มิ.ย. 47 - 10:18  
    
    มิบังอาจอ้อนออดทอดสะพาน
    เพียงสมานฉันท์วันกลอนสวย
    สะท้านสะท้อนกลอนท่านนั้นรุ่มรวย
    ราวจะม้วยยามได้อ่านงานกานท์วรรณ
    
    
    ทิกิ_tiki -ขอบคุณท่านกวี...(วันนี้ไม่ใช้กีวีค่ะอยู่บ้าน ...)

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน